Nanodeeltjes in vaccins - het verhaal van Stefano
Montanari
Geen enkele Italiaanse krant heeft ook maar een
regeltje gewijd aan wat er op 9 juni in Rome gebeurde.
Misschien is het allemaal wel heel normaal. 16 jaar geleden begonnen we met behulp van een
elektronenmicroscoop, via een methode die was gebaseerd
op twee Europese onderzoeksprojecten, vaccins te
analyseren. Tot nu toe hebben we 35 verschillende
soorten van deze medicijnen onderzocht, waarvan er nu 10
verplicht zijn in Italië. De resultaten zijn bekend:
alle monsters bleken te zijn vervuild met micro- en
nanodeeltjes en met geen enkele daarvan kan het
menselijke lichaam omgaan.
Blootstelling aan nanodeeltjes kan slapend virus in de longen
wekken
Nanodeeltjes uit verbrandingsmotoren kunnen latent aanwezige
virussen in cellen van longweefsel activeren. Dit blijkt uit een
studie van onderzoekers van het Helmholtz Centrum te München,
partner in het Duitse Centrum voor Longonderzoek (DZL). De studie is
verschenen in het tijdschrift Particle and Fibre Toxicology.
Vervuiling door zilveren nanodeeltjes uit antizweet
sportkleding
Zilver in de wasmachine - Nano-coatings verliezen
bijna geen nano-deeltjes
Omdat het 'nano' bevat lekt het geen 'nano': dat
geldt tenminste voor zilver coated textiel volgens Bernd Nowack van
de Technology en Society divisie van EMPA. Tijdens elke wasbeurt
komt een bepaalde hoeveelheid van de zilvercoating vrij uit de
textiel en eindigt in het afvalwater. EMPA analyseerde dit water en vond dat nano
technisch textiel vrijwel geen nanodeeltjes loslaat. Dat is precies
het tegenovergestelde van gewone coatings waarbij verschillende
zilveren deeltjes werden gevonden in het afvalwater. Nano-coated
zilver textiel verliest over 't algemeen minder zilver tijdens het
wassen. Dit komt omdat aanzienlijk minder zilver wordt opgenomen in
weefsels met nano-coating en aldus minder kan worden vrijgegeven
voor de antibacteriële werking dan bij gewone coatings.
Nanodeeltjes uit voedingssupplement drankjes komen
waarschijnlijk in het milieu terecht, zeggen wetenschappers
Nanodeeltjes zijn alomtegenwoordig in de
verpakking van voedsel en producten voor persoonlijke verzorging en
worden zelfs rechtstreeks toegevoegd aan voedsel. Maar de
gezondheids- en milieueffecten van deze kleine toevoegingen zijn
grotendeels onbekend gebleven. Een nieuwe studie suggereert nu dat
nanomaterialen in eten en drinken kunnen interfereren met de
spijsverteringscellen en leiden tot de vrijlating van de potentieel
schadelijke stoffen in het milieu. Het verslag over
voedingssupplement drankjes met nanodeeltjes werd gepubliceerd in
het tijdschrift ACS Sustainable Chemistry & Engineering.
Nanodeeltjes onderzoek voor het ontrafelen van het
probleem van onvruchtbaarheid
Een manier om nanodeeltjes te gebruiken om de
onderliggende mechanismen van de 'mysterie" gevallen van
onvruchtbaarheid te ontrafelen is ontwikkeld door
wetenschappers aan de Universiteit van Oxford. De techniek
gepubliceerd in 'Nanomedicine : Nanothechnology, Biology and
Medicine' kan onderzoekers uiteindelijk helpen om de
oorzaken achter de gevallen van onverklaarde
onvruchtbaarheid te ontdekken en behandelingen voor
getroffen koppels te ontwikkelen. De methode bestaat uit het
laden van poreuze silica nanodeeltjes 'enveloppen' met
verbindingen om de oorzaken van onvruchtbaarheid te
identificeren, te diagnosticeren en te behandelen.
Publiek wil etiketten voor nanotech voedsel - en ze
zijn bereid om ervoor te betalen
Nieuw onderzoek van de North Carolina State University en
de University of Minnesota wijst uit dat mensen in de
Verenigde Staten etiketten willen op voedingsmiddelen die
nanotechnologie gebruiken – maakt niet uit of de
nanotechnologie in de voedingsmiddelen wordt gebruikt of in
de verpakking van levensmiddelen. Het onderzoek toont ook
aan dat veel mensen bereid zijn om meer te betalen voor de
etikettering.
"We wilden weten of mensen willen dat nanotechnologie in
voeding moet worden geëtiketteerd, en de overgrote
meerderheid van de deelnemers aan onze studie willen dat,"
zegt Dr Jennifer Kuzma, senior auteur van een paper over het
onderzoek en Goodnight-Glaxo Wellcome Distinguished
Professor Bestuurskunde aan de NC State. "Onze studie is het
eerste onderzoek in de VS waarbij een diepgaand focusgroep
benadering is gebruikt om de publieke perceptie te begrijpen
over nanotechnologie in voeding."
Toxische nanodeeltjes kunnen in menselijk voedsel
geraken
Wetenschappers ontwikkelen nieuwe manier om bedreigende
nanodeeltjes op te sporen in levensmiddelen.
In de afgelopen jaren is het gebruik van nanomaterialen
voor waterbehandeling , in voedselverpakkingen, pesticiden,
cosmetica en andere produkten toegenomen. Zo gebruiken
boeren zilveren nanodeeltjes als pesticide vanwege
hun vermogen om de groei van schadelijke organismen te
onderdrukken . Zorgwekkend is echter dat deze deeltjes een
potentieel gezondheidsrisico voor de mens en het milieu
betekenen. In een nieuwe studie hebben onderzoekers aan de
Universiteit van Missouri een betrouwbare methode op punt
gesteld voor het opsporen van zilveren nanodeeltjes in verse
produkten en andere voedingsmiddelen.
Trinity College Dublin wetenschappers constateren link
tussen
autoimmuunziekten zoals Reumatoïde Artritis en nanodeeltjes
Nieuw baanbrekend onderzoek door
wetenschappers aan het Trinity College in Dublin heeft
geconstateerd dat de blootstelling aan Nano-deeltjes
ernstige gevolgen kan hebben voor de gezondheid, in relatie
tot reumatoïde artritis en de ontwikkeling van andere
ernstige auto-immuunziekten.
Zinc and
titanium oxide nanoparticles cause DNA damage and oxidative
stress
Our data
demonstrates that ZnO NPs even at low concentrations possess a
genotoxic potential in human epidermal cells which may be
mediated through lipid peroxidation and oxidative stress. A
similar response was also observed with TiO2 NPs [Toxicology
Letters, 185(3):211-218; 2009].
The article featured in the European Commission document "Science
for Environment Policy - Nanomaterials, Issue 12, page 4,
April2009"
New Fullerene
derivatives obtained by chemical modification are being made and
the chemistry of the new C60 and C60 derivatives are being
explored in many different fields including organic
photovoltaics. At IITR, the study with stable aqueous
suspensions of colloidal C60 fullerenes free of toxic organic
solvents (ethanol nC60 and aqueous nC60 suspensions) in human
lymphocytes revealed a genotoxic potential even at low
concentrations [Environmental Science and Technology,
40(23):7394-7401; 2006].
One of top 20 most accessed article of the journal from Oct -
Dec 2006.
Silver
nanoparticles cause more DNA damage than gold nanoparticles
A systematic
cytotoxic and genotoxic evaluation of glycolipid-conjugated
silver and gold nanoparticles is carried out. These glycolipid
nanoparticle conjugates are obtained by exploiting the reductive
capability of a class of glycolipids called sophorolipids that
play the role of capping agent as well. Further, when tested for
their cytotoxicity and genotoxicity on HepG2 cells, these
nanoparticles are found to be cytocompatible up to 100 µM metal
concentrations. Of the two metallic systems investigated, gold
nanoparticles are found to be more cytocompatible than the same
concentrations of silver nanoparticles. Similarly, it is also
demonstrated that at 100 µM, silver nanoparticles cause more DNA
damage compared to gold nanoparticles of similar concentrations
[New Journal of Chemistry, 34: 294-301, 2010].
One of the top ten most accessed article of the journal for
February 2010.
TV - Onsterfelijk door
nanotechnologie
De Nieuwe Mens komt eraan. Wereldwijd
vinden er experimenten plaats om met behulp van nanotechnologie een nieuw soort medicijn
te ontwikkelen, die de menselijke levensduur en levenskwaliteit kan verbeteren. De vraag
is echter: wat zijn de gevolgen van deze medische nanorevolutie? En zijn er risico's? In
de nanotechnologie worden ultrakleine bouwstenen van de materie bewerkt en gemanipuleerd.
Door te schuiven met atomen en moleculen zorgen wetenschappers ervoor dat
materiaaleigenschappen intelligent worden verbeterd. Er zitten al nanodeeltjes in tal van
producten, zoals fietsframes, zonnebrandcrème, autoruiten, middelen tegen zweetvoeten en
vitaminepreparaten. Op medisch gebied deed de Universiteit van Maastricht een belangrijke
stap door een nierdialyse uit te voeren met behulp van nanodeeltjes. De Belgische
transhumanist Philippe Van Nedervelde voorspelt een medische revolutie met zogeheten
'nanorobots' die, indien nodig, elke cel van het menselijk lichaam kunnen herstellen. Van
Nedervelde: "Zodra die techniek praktijk geworden is, hoeft de mens niet meer te
sterven aan welke ziekte dan ook." Maar wat zijn de risico's? De vakbond FNV eist een
opschorting van het maken van producten met kunstmatige nanodeeltjes zolang de
gezondheidsrisico's niet kunnen worden overzien. Aanleiding is een publicatie in het
wetenschappelijke tijdschrift Nature dat bepaalde kunstmatig gefabriceerde nanodeeltjes,
net zoals asbestdeeltjes, kanker kunnen veroorzaken. Beleidsmedewerker Wim van Velen van
de FNV: "De FNV zal nooit accepteren dat er gezondheidsrisico's worden genomen ten
bate van een nieuwe technologie. We zitten niet te wachten op een herhaling van de
asbestramp, als gevolg waarvan in Nederland jaarlijks nog 400 tot 500 mensen sterven. In
Labyrint: Wegen de risico's van nanotechnologie op tegen de voordelen die ermee te behalen
zijn?
Arts Ellorene Westerhout schreef hier op de site al eens de prachtige beschouwing over
geneeskunde en geneeskunst. In het onderstaande artikel, dat ze speciaal voor
WantToKnow.nl/.be maakte, komen de ontwikkelingen binnen de nano-technologie aan de orde.
We weten niet wat de volledige impact is van nan0-technologische ontwikkelingen op het
gebied van cosmetica, huishoudelijke artikelen en ga zo nog maar even door.. Wat dacht je
bijvoorbeeld van de ontwikkeling van nan0-medicijnen..
De nVWA gaat mogelijke
gezondheidseffecten van nanosilicadeeltjes onderzoeken
In levensmiddelen waaraan silica (E551) is
toegevoegd blijkt dat tot 33% van dit silica zulke kleine afmetingen heeft dat er sprake
is van nanodeeltjes. Over mogelijke gezondheidseffecten van inname van dergelijke deeltjes
is nog weinig bekend. Daarom laat het bureau Risicobeoordeling &
onderzoeksprogrammering (BuRO) van de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit (nVWA) hiernaar
verder onderzoek doen.
Silica (E551), ook kiezelzuur of
siliciumdioxide genoemd, wordt gewonnen uit zand. Als antiklontermiddel wordt het fijn
verdeeld aan vele droge producten toegevoegd zoals instantmaaltijden, -soepen, sausmixen
en koffiemelkpoeder. Het BuRO heeft RIVM, RIKILT en MiPlaza laten uitzoeken of de
toegevoegde silica ook in de vorm van nanodeeltjes voorkomt in levensmiddelen. Daaruit
blijkt dat een deel van de silica in levensmiddelen (tot 33%) zulke kleine afmetingen
heeft dat er sprake is van nanosilicadeeltjes. Via voedsel zouden mensen daardoor maximaal
124 mg per dag aan silica in nanovorm binnen kunnen krijgen. EFSA, de Europese autoriteit
voor voedselveiligheid, stelde in 2009 vast dat het gebruik van silica tot 1500 mg per dag
geen gezondheidsrisico oplevert. EFSA heeft geen aparte risicobeoordeling voor nanosilica
uitgevoerd.
Het is nog niet bekend of
nanosilicadeeltjes oplossen in de mond of maag, of als intacte nanodeeltjes worden
opgenomen door het lichaam en wat de effecten zijn. Als de nanodeeltjes oplossen in de
mond of maag dan worden ze geabsorbeerd als opgeloste silica en is de beoordeling van EFSA
van toepassing. Als nanosilicadeeltjes intact worden opgenomen, dan is het gewenst na te
gaan of silica in die vorm andere effecten heeft dan we tot nu toe weten. Dit zal in
vervolgonderzoek in 2011 verder worden nagegaan.
Duidelijkheid over nano-deeltjes
De Consumentenbond wil snel duidelijkheid
over de eventuele risico`s van nano-deeltjes in voeding.
We maken een nanopil met nanodraadjes, die
je kan inslikken. De nanopil stuurt een signaal als de draadjes bijvoorbeeld kanker
vinden. Het zendertje stuurt het ergens heen (je telefoon bijvoorbeeld).
Het lot van Silver Nanodeeltje
Afval
Zilver in onze cosmetica en kleding kunnen
eindigen als zilversulfide nanodeeltjes in riool slib.
Het Grote Nano-Onderzoek is benieuwd naar
uw mening over nanotechnologie. Olierampen, energietekort, ongeneeslijke ziektes: voor
alles heeft deze nieuwe technologie wel een toepassing. Maar kernenergie was in het begin
ook razend populair. Zitten er geen addertjes onder het gras? Moeten we heel voorzichtig
voorwaarts? Of moet de regering de nanotechnologie juist bevorderen? Geef u op als
Nanometer en denk mee!
Laat je lipstick testen op nanodeeltjes. De
Stichting Natuur en Milieu roept consumenten op om producten aan te melden voor
nanocontrole. Want er is nog te weinig bekend over de aanwezigheid en veiligheid van
nanodeeltjes in producten.
Kijken of de industrievriendelijke KWF dit
probleem eens oppakt.....
Ron
Nanotechnologie, een verrijking
voor onze voeding?
Het Europees parlement uitte bezwaren tegen nanotechnologie als techniek om nieuwe
voedingsmiddelen te ontwikkelen. "Bij het grote publiek is nanotechnologie niet
gekend", zegt Hilde De Geeter.
"Mind Control"
wetenschappers hebben ontdekt hoe je nanodeeltjes kan gebruiken om op afstand gedrag te
beinvloeden
Clusters van verwarmde, magnetische
nanodeeltjes die worden gericht op cel membranen kunnen op afstand ionenkanalen, neuronen
en zelfs dierlijkgedrag controleren, volgens een artikel gepubliceerd door fysici van de
University in Buffaloin Nature Nanotechnology.
Met magnetische nanodeeltjes
controleren wetenschappers op afstand neuronen en dierlijk gedrag
Clusters van verwarmde magnetische
nanodeeltjes gericht op cel membranen kunnen op afstand ionenkanalen, neuronen en zelfs
dierlijkgedrag beinvloeden, volgens een artikel gepubliceerd door fysici van de
Universiteit in Buffaloin Nature Nanotechnology. Het onderzoek zou een ruimetoepassing
kunnen hebben, mogelijk resulterend in innovatieve behandelingen voor kanker door op
afstand geselecteerde eiwitten of cellen in specifieke weefsels te manipuleren
ofverbeterde therapieën die bij diabetes de pancreas cellen op afstand stimuleren om
insuline aan te maken.
Hoe toxines, inclusief Nanotech
producten, ons leven beïnvloeden
Elizabeth Grossman, journalist en auteur
van 'Chasing Molecules': Giftige Producten, Menselijke Gezondheid en de Belofte van Groene
Chemie, praat over de alledaagse toxines waar we aan blootgesteld worden, inclusief
nanotech producten, en de ontwikkelingen die hebben plaatsgevonden op gebieden van
cosmetica, electronica, de farmaceutische industrie en de textiel industrie. Ook geeft ze
tips over wat we op dit moment kunnen doen om toxines te vermijden.
Nanofood voorlopig niet op EU-markt
Nano-voedingsmiddelen zullen voorlopig niet
op de EU-lijst voor nieuwe voedingsmiddelen
worden geplaatst.
Aantal consumentenproducten met
nanodeeltjes lijkt stabiel
De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) heeft
in 2009 inventariserend onderzoek gedaan naar de Nederlandse markt van
consumentenproducten met nanodeeltjes. Dit gebeurde op verzoek van het ministerie van VWS
die de gegevens gebruikt voor beleidsontwikkeling.
Consumentenproducten met een nanoclaim
Een uitgebreide zoektocht via internet en databases, en in winkels leverde 119
consumententenproducten op waarin mogelijk nanodeeltjes zijn verwerkt. Gezocht werd naar
producten met een nanoclaim op de verpakking of website, of met een ingrediënt dat duidt
op de aanwezigheid van nanodeeltjes. Het RIVM telde na een internetonderzoek in 2007
ongeveer 100 vergelijkbare consumentenproducten. Vergeleken met 2007 lijkt het aantal
producten met nanodeeltjes op de Nederlandse markt stabiel.
De VWA beperkte zich tot
consumentenproducten binnen haar toezichtdomein, te weten cosmetica, onderhouds- en
reinigingsmiddelen, textiel en levensmiddelenverpakkingen. Het meest werd cosmetica met
mogelijk nanodeeltjes gevonden: 70 keer, gevolgd door onderhouds- en reinigingsmiddelen:
45 keer. Cosmetische producten zijn met name anti-zonnebrandmiddelen, gezichtscrème en
tandpasta. De onderhouds- en reinigingsmiddelen betreffen vooral autoglas- en
autolakreinigers, autolakcoatings en leer- en schoenimpregneermiddelen. Verder werden
sokken en een lunchbox aangetroffen.
Voor consumenten is het soms niet mogelijk
om producten met nanodeeltjes te herkennen omdat er nog geen verplichting is om
nanotoepassing op producten te vermelden. Binnen de Europese Unie wordt momenteel gewerkt
aan een meldingsplicht voor cosmetische producten. Voor nanomaterialen in levensmiddelen
en materialen voor contact met levensmiddelen is een toelating vereist.
Dossiercontrole
Bij 14 bedrijven waarvan verwacht werd dat zij producten met een nanoclaim importeren of
distribueren, is in de dossiers gekeken hoe zij de veiligheid van deze producten
beoordelen. Op dit moment is er voor nanoproducten geen specifieke wetgeving die eisen
stelt aan de uitvoering van een veiligheidsbeoordeling. De dossiercontrole diende daarom
enkel als inventarisatie. Uit de dossiercontrole blijkt dat minder dan de helft van de
bezochte bedrijven een veiligheidsbeoordeling kon tonen.
Nano niet vrij van risico
Onderbroeken en sportsokken bevatten
nanozilver tegen bacteriegroei; titaandioxide maakt zonnebrandcrème beter smeerbaar;
autobumpers zijn gemaakt van superlichte en ultrasterke koolstofnanobuisjes. Ondanks de
vele voordelen staan mensen soms huiverig ten opzichte van nanotechnologie. Is het wel
veilig?
Nanodeeltjes beschadigen DNA zonder
het aan te raken
Een onderzoek uit Engeland heeft recent
zichtbaar gemaakt dat er nog een andere manier is waarop nanodeeltjes schade toebrengen:
ze muteren DNA in een cel zonder de celwand zelf te passeren.
Nanodeeltjes, volmacht voor
staatsgeheim van rasveredeling
Griep is het voorwendsel om jaarlijks te
kunnen vaccineren. Met deze pandemie echter, worden de adjuvantia getest en daarin spelen
de nanodeeltjes een grote rol.
Nivea Babyzonnemelk bevat ook
Titanium dioxide nanodeeltjes
De Babyzonnemelk SPF50+
van NIVEA SUN bevat nanodeeltjes van Titanium dioxide en Zinc
Oxide die zeer effectief zijn als UV Filters en de werking van het product versterken.
Uit een nieuwe studie blijkt dat deze
"veilige" deeltjes bij muizen voor genetische schade en ontstekingen zorgen die
beide het risico op kanker vergroten. Huidkanker neemt steeds meer toe, terwijl we steeds
meer smeren met zonnebrandcreme's die nanodeeltjes bevatten. Is de zon wel de echte
boosdoener?
Ron
De studie:
Titaniumdioxide nanodeeltjes
veroorzaken genetische schade bij muizen
Titaniumdioxide nanodeeltjes, die overal te
vinden zijn in cosmetica en zonnebrand en van verf tot vitaminen, veroorzaken systemische
genetische schade bij muizen, volgens een uitgebreide studie geleidt door onderzoekers aan
het 'UCLA Jonsson Comprehensive' Kanker Centrum. Titanium Dioxide (TiO2) leidde tot
breuken bij enkele en dubbele DNA strengen en veroor-zaakte schade aan chromosomen maar
ook ontstekingen, wat alles bij elkaar het risico op kanker vergroot. De studie aan het
UCLA is de eerste die aantoont dat nanodeeltjes een dergelijk effect hebben, aldus senior
onderzoeksauteur Robert Schiestl. Schiestl is professor in pathologie, stralingsoncologie
en milieu gezondheidswetenschappen aan het UCLA en tevens wetenschapper aan het Jonsson
Kanker Centrum. Eenmaal in het lichaam stapelen de TiO2 nanodeeltjes zich op in
verschillende organen omdat het lichaam ze niet kan elimineren. En omdat ze zo klein zijn
kunnen ze overal in het lichaam binnendringen, zelfs in cellen, en kunnen zodoende
sub-cellulaire mechanismen beïnvloeden. De studie verschijnt deze week in het Kanker
Onderzoeks Journaal. In het verleden werden deze TiO2 nanodeeltjes als non-toxisch
beschouwd omdat ze geen chemische reactie teweeg brengen. Het zijn echter de interacties
die deze nanodeeltjes hebben met hun omgeving - in dit geval in een muis - die de
genetische schade veroorzaken, zegt Schiestl. Ze dwalen door het hele lichaam en
veroorzaken oxidatieve stress, wat tot celdood kan leiden.
Het is een nieuw toxisch mechanisme, een
fysiochemische reactie die deze deeltjes veroor-zaken, in vergelijking met reguliere
chemische toxines die normaal gesproken onderwerp zijn van toxicologisch onderzoek, aldus
Schiestl. "Het nieuwe principe is dat titanium op zichzelf chemisch inert is. Echter,
wanneer de deeltjes aanzienlijk kleiner worden, wordt als gevolg hun oppervlak aanzienlijk
groter en in de interactie van dit oppervlak met de omgeving ontstaat oxidatieve
stress," zegt Schiestl. "Dit is de eerste uitgebreide studie van door
titaniumdioxide nanodeeltjes veroorzaakte oxidatieve stress.
Gezien het groeiende gebruik van deze
nano-deeltjes geven de bevindingen van het onderzoek aanleiding tot zorg over potentiële
gezond-heids gevaren bij blootstelling." Het fabriceren van TiO2 nanodeeltjes omvat
een enorme industrie, aldus Schiestl, de productie bedraagt ongeveer 2 miljoen ton per
jaar. Behalve in verf, cosmetica, zonnebrand en vitaminen kunnen nanodeeltjes ook gevonden
worden in tandpasta, kleurstoffen in voeding, voedingssuplementen en honderden andere
verzorgingsproducten. Het zou kunnen dat een bepaald deel van spontane kankers het gevolg
zijn van blootstelling hieraan." En sommige mensen kunnen gevoeliger zijn dan anderen
voor blootstelling," zo zegt Schiestl. "Ik geloof dat de toxiciteit van deze
nanodeeltjes niet genoeg bestudeert is."
Schiestl zegt dat nanodeeltjes niet door de
huid kunnen gaan en dus doet hij de aanbeveling een zonnebrand te gebruiken. Zonnebrand
met een verstuiver kan mogelijk geinhaleerd worden waardoor nanodeeltjes vast kunnen gaan
zitten in de longen. In de studie werden muizen blootgesteld aan de TiO2 nanodeeltjes via
hun drinkwater wat op de vijfde dag resulteerde in aantoonbare genetische schade. Het
menselijke equivalent is ongeveer 1,6 jaar blootstelling aan de nanodeeltjes binnen een
productie omgeving. Het is echter niet duidelijk of gewone alledaagse blootstelling
exponentieel toeneemt wanneer er sprake is van continue blootstelling aan nanodeeltjes
over een langere periode. "Deze data suggereren dat we ons zorgen moeten maken over
een mogelijk risico op kanker of genetische schade, in het bijzonder mensen die
beroepsmatig aan hoge concentraties Titaniumdioxide nanodeeltjes worden blootgesteld, en
dat het verstandig is hun inname van voedseladditieven (kleurstoffen etc.) te
beperken". Vervolgens zullen Schiestl en zijn team de blootstelling aan nanodeeltjes
bij muizen die niet in staat zijn DNA te repareren bestuderen. Zo willen ze een manier
vinden om te voorspellen welke mensen er in het bijzonder gevoelig voor zijn. De studie
werd gesubsidiëerd door het 'National Institute of Health.'
Zilveren nanodeeltjes zorgen voor
schade aan embryos vissen
Opnieuw is er een studie verschenen die
aantoont dat we met nanodeeltjes een paard van troje hebben binnengehaald. Er worden
steeds meer zilveren nanodeeltjes gebruikt in consumenten produkten zoals wasmachines,
sokken, koelkasten, kleding etc etc. Een deel daarvan komt weer in het afvalwater terecht.
De waterzuiveringsinstallaties zijn niet in staat deze deeltjes te verwijderen zodat zij
in rivieren en meren terecht komen. Uit nieuw onderzoek blijkt dat deze deeltjes bij
vissen voor (dodelijke) schade aan de embryos kunnen zorgen.
Nanodeeltjes in cosmetica,
zonnebrandcreme, supplementen veroorzaken genetische schade bij muizen
Titanium dioxide (TiO2) nanodeeltjes die oa
in zonnebrandcreme, cosmetica, verf, en vitamine supplementen zitten blijken in een nieuwe
Amerikaanse studie genetische schade te veroorzaken bij muizen. De TiO2 nanodeeltjes
veroorzaken DNA breuken, chromosoom schade en ontstekingen die weer kanker kunnen
veroorzaken.
Weet je gelijk wat de echte aanjager van
huidkanker is maar daar horen we het KWF niet over. Toxines veroorzaken DNA schade en
ontstekingen die kanker kunnen veroorzaken. De zon zorgt voor aanmaak van vitamine D3 en
voorkomt dat je cellen teveel cholesterol opnemen. Dus oudere mensen die minder in de zon
komen hebben dus ook meer kans op adverkalking door verhoogde cholesterol.
Ron
Nano particles Used in H1N1 Vaccine
Cause Harmful, Irreparable Damage
Nanoparticles, promoted in the mass media
as the new wonder revolution of science, are particles that have been produced vastly
smaller than deadly asbestos particles which caused severe lung damage and death before
being outlawed. Particles at a nano size, (nm = 0,000000001 Meter) fuse together with the
membranes of our body cell membranes and, according to recent studies in China and Japan,
continuously destroy cells once introduced into the body. Once they interact with the
bodys cellular structure, they cannot be removed. Modern medicine euphemistically terms
the phenomenon, a continuing infectious reaction.
Since the asbestos scandal, it has been established that particles in size a millionth of
a meter, because of their enormous attractive force, penetrate all cells, destroying all
those they come into contact with. Nanoparticles are far smaller than asbestos fibers.
Beijing Tests confirm deadly effects on
humans
The fact that WHO, the European Medicines
Evaluation Agency, the German Robert Koch Institute and other health bodies today would
permit the population to be injected with largely untested novel vaccines containing
nanoparticles says more about the powerful pharma lobby in Euiropean politics than it does
about the sanity or moral integrity of the civil servants responsible for health of the
general public.
The September 2009 issue of the respected
European Respiratory Journal, made public on 19 August, and available since 21 August
online, contains a peer-reviewed article with the title, Exposure to nanoparticles is
related to pleural effusion, pulmonary fibrosis and granuloma.
Stealthy Nanoparticles Attack
Cancer Cells
By Emily Singer - Wednesday, November 04,
2009 Jeff Hrkach and Greg Troiano of BIND Biosciences explain how they make
drug-delivering nanoparticles.
Over mindcontrol en
populatiecontrole
Zal VanRanst (*) in Koppen uitleggen waarom
hij deelnam in 2004 in Polen aan een congres met sponsorgeld van het Armed forces
institute of pathology, Washington. en Astra Zeneca ?
Waarom hij samen met de universiteiten van
Lausanne, Parijs en Kopenhagen een
groot onderzoek heeft gedaan naar nanodeeltjes?
Waarom hij een paar weken geleden op het TV
journaal rechtstreeks werd geïnterviewd vanuit Nederland, terwijl hij op een bijeenkomst
aanwezig was ingericht door the Dutch National Coordinator for Counterterrorism (NCTB) en
TIAS-NIMBAS Business School en Faculty of Economics and Business Administration.
Waarom burgers worden ingeschakeld in
testopstellingen met militaire of
antiterroristische proefnemingen? Bestaan daarover internationale verdragen? En
welke rol speelt WHO bij internationale militaire proeven?
Waarom die nanopartikels dienen in de
adjuvantia bij het H1N1-vaccin, die nu in 2009
er zo nodig bij moesten, terwijl het nieuwe griep-H1N1-patroon al in 2007 en in 2008 in
de griepvaccins van toen erbij zaten?
(*) Marc Van Ranst (Bornem, 20 juni 1965)
is een Belgische hoogleraar virologie en epidemiologie aan de Katholieke Universiteit
Leuven. Hij studeerde geneeskunde aan diezelfde universiteit, om nadien te gaan werken en
studeren aan het Albert Einstein College of Medicin in New York. In 1994 behaalde hij het
doctoraat in de virologie en in 1998 in de klinische biologie. Sinds 1 mei 2007 werd hij
door de regering benoemd tot Interministerieel Commissaris om België voor te bereiden op
een volgende grieppandemie. Sinds april 2009 verscheen Van Ranst uitgebreid in de media in
artikelen met betrekking tot de Mexicaanse griep.
Nanodeeltjes in de nieuwe vaccins,
vormen gevaar tijdens zwangerschap
Hoe is het mogelijk dat zwangere vrouwen
worden opgeroepen zich te vaccineren, als vroedvrouwen en kraamzorg niet eens in
staat zijn de volledige informatie te verstrekken, waar zwangere vrouwen gewoon recht op
hebben!? Teuni Kuiper schreef een belangrijk manuscript over vaccinaties. Het onderstaande
artikel is volledig gewijd aan de invloed van de nano-deeltjes die in vaccinaties worden
gestopt om ze "beter en efficienter werkzaam te maken". Het toont aan dat
vaccins met nano-deeltjes uitermate risicovol zijn voor de foetus van zwangere
vrouwen.
Uit Chinees onderzoek blijkt dat 7 vrouwen
die in een verffabriek werkte met nanodeeltjes een longziekte ontwikkelden. Twee van de
vrouwen zijn intussen overleden. Experts zeggen dat dit het eerste harde bewijs is dat
bewijst dat nanodeeltjes gevaarlijk voor de gezondheid zijn. Deze stofjes worden onder
meer gebruikt in zonnebrandcreme, supplementen, verven, medicijnen en antizweet sokken.
Wetenschappers kunnen werken met deeltjes
die 10.000 keer kleiner zijn dan een mensenhaar: zogenaamde nanodeeltjes. Vaak zonder dat
u het weet is dergelijke nanotechnologie al toegepast in uiteenlopende producten. Hoeveel
weten we eigenlijk van de technologie af? Wat is het precies en wat zijn de risico’s?
Antwoord op deze vragen, maandagavond, in Radar.
