Een manier om nanodeeltjes te gebruiken om de
onderliggende mechanismen van de 'mysterie" gevallen van
onvruchtbaarheid te ontrafelen is ontwikkeld door
wetenschappers aan de Universiteit van Oxford .
De techniek gepubliceerd in 'Nanomedicine :
Nanothechnology, Biology and Medicine' kan onderzoekers
uiteindelijk helpen om de oorzaken achter de gevallen van
onverklaarde onvruchtbaarheid te ontdekken en behandelingen
voor getroffen koppels te ontwikkelen. De methode bestaat
uit het laden van poreuze silica nanodeeltjes 'enveloppen'
met verbindingen om de oorzaken van onvruchtbaarheid te
identificeren, te diagnosticeren en te behandelen.
De onderzoekers hebben aangetoond dat de nanodeeltjes
kunnen worden gehecht aan sperma van varkens zonder nadelige
effecten op de functie.
"Een aantrekkelijke eigenschap van nanodeeltjes is dat ze
als lege enveloppen zijn die kunnen worden geladen met een
verscheidenheid van verbindingen en ingebracht in cellen,"
zegt dr. Natalia Barkalina, hoofdauteur van de studie van de
Nuffield afdeling Verloskunde en Gynaecologie aan de
Universiteit van Oxford. "De nanodeeltjes die we gebruiken
lijken zich niet te bemoeien met het sperma waardoor ze zich
perfect gedragen in zo'n onderzoek"
"We beginnen met verbindingen om de biologie van
onvruchtbaarheid te onderzoeken en binnen een paar jaar
zullen wij in staat zijn om zeldzame gevallen te verklaren
of zelfs de diagnose bij patiënten te bepalen. In de
toekomst kunnen we ook behandelingen aanleveren op een
vergelijkbare manier."
Zaadcellen zijn moeilijk te bestuderen door hun kleine
omvang, ongewone vorm en korte levensduur buiten het
lichaam. Toch is dit een essentieel onderdeel van het
onderzoek naar onvruchtbaarheid zoals senior auteur dr.
Kevin Coward uitlegt: ' Om de oorzaken van onvruchtbaarheid
te ontdekken moeten we het sperma onderzoeken om te zien
waar de problemen beginnen. Vorige methoden betreffen
ingewikkelde procedures bij dieren en vroegen maanden
wachttijd voordat het sperma kon worden gebruikt.
"Nu kunnen we gewoon in een petrischaal sperma
blootstellen aan nanodeeltjes. Het is zo simpel dat het
allemaal snel genoeg kan worden gedaan opdat de zaadcellen
volkomen ongedeerd blijven overleven."
Het team van het Instituut voor Reproductieve
Wetenschappen gebruikte sperma van varkens vanwege de
overeenkomsten met menselijk sperma aldus co-auteur Celine
Jones: '"Het is vergelijkbaar in grootte, vorm en
activiteit. Nu we het systeem in varkenssperma beheersen
hopen we onze bevindingen te kunnen repliceren op menselijk
sperma en uiteindelijk te zien of we ze kunnen gebruiken om
verbindingen te leveren aan de eitjes.'
Het onderzoek was een interdisciplinaire inspanning
waarbij biologen van de Nuffield Afdeling Obstetrie &
Gynaecologie en nanowetenschappers van de Afdeling
Engineering Science werden betrokken onder de leiding van
dr. Helen Townley.
De studie werd gefinancierd door het "Nuffield Department
of Obstetrics & Gynaecology" aan de Universiteit van Oxford
en het "Engineering and Physical Sciences Research Council (
EPSRC ). Deze techniek is het onderwerp van octrooiaanvraag
bij "Isis Innovation" aan de Universiteit van Oxford.
Vertaling: Andre Teirlinck
