Nanodeeltjes uit voeding en
cosmetica komen
in het milieu terecht
Nanodeeltjes zijn alomtegenwoordig in de
verpakking van voedsel en producten voor persoonlijke verzorging en
worden zelfs rechtstreeks toegevoegd aan voedsel. Maar de
gezondheids- en milieueffecten van deze kleine toevoegingen zijn
grotendeels onbekend gebleven. Een nieuwe studie suggereert nu dat
nanomaterialen in eten en drinken kunnen interfereren met de
spijsverteringscellen en leiden tot de vrijlating van de potentieel
schadelijke stoffen in het milieu. Het verslag over
voedingssupplement drankjes met nanodeeltjes werd gepubliceerd in
het tijdschrift ACS Sustainable Chemistry & Engineering.
Robert Reed en collega's merken op dat
voedselfabrikanten om verschillende reden nanodeeltjes in en op hun
producten gebruiken. In de verpakking zorgen zij voor sterkte,
bepalen hoeveel lucht in en uit gaat en houden ongewenste microben
buiten. Als additieven aan eten en drinken kunnen ze aankoeken
voorkomen, leveren voedingsstoffen en voorkomen de groei van
bacteriën.
Maar omwille van het het meer en meer gebruiken ervan
maakt men zich toch zorgen over hun impact op de gezondheid en het
milieu. Consumenten kunnen een deel van deze materialen absorberen
langs de huid, ze inademen en ze inslikken. Wat niet verteerd
belandt langs de urine en de ontlasting in de riool. Een handvol van
de eerste studies over nanomaterialen suggereren dat ze schadelijk
zouden kunnen zijn en dat wilde Reed's team onderzoeken.
Ze testten in het labo de effecten van acht
commerciële dranken die metalen bevatten met nano-afmetingen of
metaalachtige deeltjes, op de menselijke darmcellen. De drankjes
veranderden de normale organisatie van en verminderden het aantal
microvilli, vingerachtige uitsteeksels op de cellen die het voedsel
helpen verteren. Als zo'n effect optreedt bij mensen kunnen deze
materialen leiden tot slechte spijsvertering of diarree, zeggen zij.
Analyse van afvalwater doet de onderzoekers vermoeden dat veel van
de nanomaterialen waarschijnlijk hun weg vinden naar het
oppervlaktewater, waar ze mogelijk gezondheidsproblemen voor het
waterleven kunnen veroorzaken.
Vertaling: Andre Teirlinck
