karma

balk2.jpg (42734 bytes)

Reïncarnatie; het Nieuwe Inzicht!

‘Dood gaan op Aarde, ontdekken dat je niet dood bent, na enige tijd terugkeren op Aarde. Weer leven als mens, weer dood gaan, weer ontdekken dat je toch niet dood bent, maar anders leeft. Iedere keer een andere ‘persoonlijkheid’ zijn. Duizenden keren, maar je niet kunnen herinneren. Reïncarnatie!’

Inleiding

De dood en het reïncarnatieproces zijn te beschouwen als een onoplosbaar gebeuren in het menselijk leven. Het is een essentieel deel van de cyclus van een mensenleven en is een onlosmakelijk deel van het hele levensproces. Eens zullen wij er allemaal mee te maken krijgen; vroeg of laat. Zonder inzicht en begrip voor zowel het reïncarnatieproces als de dood op zich, zal men minder de ware betekenis van het leven doorzien en begrijpen.

Wij, mensen zijn onlosmakelijk verbonden met het Universum. Het Universum dat ‘leeft’ en evolueert! Wij kunnen dan ook het evolutieproces van het Universum niet gescheiden zien van ons leven hier op Aarde. Simpelweg, wij zijn te beschouwen als een microkosmos in het macrokosmische levensproces van het oneindige Universum en het levensproces dat een oneindige cyclus is, die nooit ten einde komt.

Het thema ‘dood brengt nieuw leven’ zou ons leven (eens) moeten gaan beïnvloeden, zeker nu wij op een cruciaal keerpunt in de wereldgeschiedenis staan. Maar helaas, iedereen is nog steeds drukdoende met zijn of haar sociaal-maatschappelijk leven. Niemand durft het onderwerp ‘dood of reïncarnatie’ in zijn familie- of kennissenkring aan te roeren. Het is een onderwerp ‘not-done’.

Wat is reïncarnatie?

Het woord reïncarneren stamt uit het Grieks en betekent ‘opnieuw’ bezield worden of verwijst naar een zielsverhuizing. Van Dale spreekt over: ‘wedergeboorte van de ziel in een lichaam’. De ziel daalt in het ‘vlees’ om opnieuw een levenscyclus mee te maken.

Het woord reïncarnatie houdt vanzelf al de erkenning in, dat er iets in de mens aanwezig is, dat de dood overleeft. Anders zou er in het geheel niets zijn om opnieuw geboren te worden. Reïncarnatie betekent dan ook in de meest eenvoudige zin ‘de terugkeer naar het aardse leven ná de dood’. Dus een wezenlijk, niet-lichamelijk deel van onszelf, dat het lichamelijk sterven heeft overleeft en na een kort of lang verblijf in een andere dimensie, weer opnieuw in een nieuw stoffelijk lichaam zal verschijnen voor een volgende levenscyclus. Dat is wat reïncarnatie is.

De kosmologie van het leven = de kosmologie van het Universum

De levenscyclus; het Nieuwe Inzicht

De levenscyclus is te omschrijven of nog beter aan te duiden als het (levens-)Proces! Het is een beeldspraak waarin de geen-begin-en-geen-einde-aan van de dingen wordt uitgedrukt; het voortdurend met alles verbonden Pad naar alles toe en overal vandaan, waarover de ziel de eeuwigheid lang met vreugde rondreist. De levenscyclus van ieder mens is dan ook te beschrijven als een ‘reis van de ziel’ door de eeuwigheid. Het is het geheim van het ritme van het leven, waardoor wij allen iedere keer de gelegenheid krijgen de Kosmische Energie van het Goddelijke op te roepen tijdens onze tussentijdse ‘stops’ hier op Aarde.

Het leven is één enkele gebeurtenis, en wel een kosmische gebeurtenis in het Hier en Nu. Alles gebeurt in het Nu. Overal! Er bestaat geen andere ‘tijd’ dan het Nu. Er bestaat geen andere plek dan het Hier. Hier en Nu is AL-Wat-Is! Toch hebben wij sterk de gedachte – het gevoel - om al het schitterende van het hier en nu in elk detail te (moeten) beleven en om het goddelijke Zelf (je ziel) te ervaren als de schepper, hier en nu, van de werkelijkheid. Met behulp van de door ons gecreëerd begrip de tijd heb je als het ware de (puzzel)stukjes uiteen kunnen leggen, het ondeelbare kunnen delen, zodat je het des te beter kunt zien en ervaren terwijl je het weer in elkaar past; de levenspuzzel.
Als je onder een microscoop naar een vaste stof kijkt – ons levensproces - dan zie je dat het helemaal niet zo ‘vast’ is als het lijkt, maar een samengepakt geheel van ontelbaar veel effecten, allemaal gebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvinden en zo het grotere effect teweegbrengen. Op precies dezelfde manier maken wij van de tijd gebruik: als de microscoop van de ziel.

Parabel van het rotsblok

Er was eens een rotsblok, vol atomen, protonen, neutronen en subatomaire deeltjes. Die deeltjes raceten voortdurend in de rondte, elk deeltje bewoog zich van ‘hier’ naar ‘daar’, en het koste elk deeltje ‘tijd’ om die afstanden af te leggen, maar alles bewoog zo snel dat het rotsblok zelf helemaal niet leek te bewegen. (Het lijkt wel of jouw leven ook niet ‘vooruitkomt’; dat het stil staat). Het rotsblok was er gewoon. Het lag daar maar, liet zich door de zon beschijnen en zoog de regendruppels op en verroerde zich niet.

‘Wat is dat binnen in mij, dat zo beweegt?’, vroeg het rotsblok. ‘Dat ben jij’, zei een verre stem. ‘Ik?’, antwoordde het rotsblok. ‘Hoe kan dat nou? Ik beweeg met helemaal niet, iedereen kan zien dat ik stil lig’.
‘Ja, van veraf’, zei de stem. ‘Hiervandaan lijkt het inderdaad of je stil ligt, of je je helemaal niet beweegt. Maar als ik dichterbij kom – als ik van heel dichtbij kijk naar wat er echt gebeurt – dan zie ik dat alles | Wat-jij-Bent|, waar jij uit bestaat, in beweging is. Het beweegt zich ongelooflijk snel door tijd en ruimte, volgens een vast patroon waardoor jij dat ding bent dat ‘rotsblok’ wordt genoemd. Je lijkt wel betoverd! Je beweegt en ligt tegelijkertijd stil’.

‘Maar wat is dan de illusie’, vroeg het rotsblok, de ‘eenheid, het stille van het rotsblok, of de afgescheidenheid en de beweging van de deeltjes?’ Waarop de stem antwoordde: ‘Wat is illusie?’ De eenheid, het stille van God? Of de afgescheidenheid en de beweging van Zijn deeltjes?’ De stem antwoordde opnieuw: ‘Op dit rotsblok bouw Ik Mijn werk’.

Dit is dé kosmologie van het Universum. Het Universum is een molecuul uit het lichaam van God!

Het leven is een opeenvolging van allemaal minieme, razendsnelle bewegingen. Die bewegingen doen niets af aan de onbeweeglijkheid van het Goddelijke Wezen van Al-Wat-Is. Net als de atomen van het rotsblok is het de beweging die de onbeweeglijkheid creëert. Dat houdt in dat wij ‘deelgenoot’ zijn van die onbeweeglijkheid. En omdat wij deelgenoten of partners zijn, impliceert dat wij in werkelijkheid allen een Eénheid zijn en een Eénheid formeren; dat wij niet gescheiden zijn………… van elkaar, van het Goddelijke, van Al-Wat-Is! Vanuit onze beperkte blik op Al-Wat-Is, Al of Alles, Allah of God, zien wij ons als gescheiden en apart, niet als één beweeglijk wezen met als veel, heel veel wezens die voortdurend in beweging zijn, gelijk het rotsblok!
Wij zijn gescheiden van elkaar, maar toch ook weer niet. Wij zijn gescheiden van elkaar en bewegen onafhankelijk van elkaar, maar toch ook weer niet. Jouw ‘levensbewegingen’ maken deel uit van jouw levenscyclus – de atoom of het subatomaire deeltje in de rotsblok -, maar zijn ook weer deel van het totale levensproces [het Proces] van de mensheid. Jij bent een deel van het Goddelijke Geheel. Jouw ‘bewegingen’ beroeren het leven van anderen! Omdat jij ‘beweegt’ – omdat jij leeft – beweegt ook die ander! Dat is wat er bedoeld wordt met het Proces; dé kosmologie van het leven en de kosmologie van het Universum. Alles is altijd in beweging, ook jij dus. Dat proces heet evolueren; evolutie! Evolueren is bewegen, is ontwikkelen en is niet stilstaan! Je kan gewoonweg niet ‘stilstaan’! Je groeit immers altijd.

De ‘dood’ of ‘sterven’; het Nieuwe Inzicht

Wat gebeurt er nu als je dood gaat?
Denk je nu werkelijk dat je ophoudt te ‘leven’ als je dood gaat? Denk je heus dat je ophoudt te ‘bestaan’ en te scheppen, alleen omdat je dood bent? Denk je werkelijk dat de ‘reis van de ziel’ stopt, zodra het fysieke lichaam sterft? Denk je werkelijk dat na de dood er niets meer is, dat er niets meer gebeurt?

Wat is het ‘dood-zijn’ nu eigenlijk?

Sommige mensen gaan ervan uit dat met de dood het lichaam én de geest komen te vervallen. Lichaam en geest komen echter niet te vervallen. Het lichaam verandert slechts van vorm, laat zijn meest compacte deel – het fysieke lichaam – achter, maar bewaart altijd zijn uiterlijk voorkomen. Het lichaam ondergaat een vormverandering; de energie van het lichaam – het etherisch of lichtend lichaam – zal met zijn uiterlijke verschijningsvorm meereizen naar het Hiernamaals. De kennis én de ervaringen van alle cellen zullen bewaard blijven en overgedragen worden aan het Hiernamaals.
De geest of het verstand (niet te verwarren met het brein) gaat ook mee, zich aansluitend bij de ziel en het etherisch lichaam om uiteindelijk als één energiemassa met drie dimensies of facetten te verschijnen in het Hiernamaals; het Rijk van het Absolute of Hemelrijk. De ziel, de geest en het (etherisch) lichaam worden aldaar getransformeerd tot één ‘energieklont’. Je bent dus een vormveranderaar, zowel tijdens de ‘heenreis’ als de ‘terugreis’!

Eigenlijk ga je helemaal niet ‘dood’, maar je komt in het Bewustzijn van de Macrokosmos terecht, daar waar geen ‘tijd’ en ‘ruimte’, geen nu en dan, vroeger of later bestaat. Sterven is dus terugkeren naar het Bewustzijn van de Macrorealiteit! De macrorealiteit is niet meer dan een microrealiteit, die weer een klein deel is van een nog veel grotere realiteit. De dood is voor de ziel dan ook een glorieus moment, een prachtige ervaring. Nu kan de ziel naar haar natuurlijke, oorspronkelijke vorm terugkeren, naar haar normale toestand. Er is een ongelooflijke lichtheid; een toestand van volkomen vrijheid; onbeperktheid is het juiste woord. Er is een bewustzijn van eenheid die tegelijk zegenrijk en subliem is. Het is onmogelijk voor de ziel om spijt te voelen over die verandering; het ‘dood-gaan’. Het is een terugkeer naar Huis! Dus het allereerste wat we goed moeten beseffen, is dat we eigenlijk nooit helemaal dood gaan, maar dat je terecht komt in het Bewustzijn van de Macrokosmos waar alleen Liefde heerst!

De dood willen begrijpen, is het leven willen begrijpen. Het leven kan zich niet aan je openbaren zolang je de dood niet begrijpt. Je moet hem niet alleen begrijpen. Je moet ervan (gaan) houden, net zoals je van het leven houdt.

De zin en het doel van je leven is om te besluiten |Wie-jij-werkelijk-Bent|. Dat doe je iedere dag. In elke daad, in elke gedachte, in elk woord. Dat is wat je aan het doen bent; je bent aan het scheppen, aan het creëren iedere dag. Jij creëert op die manier – door te scheppen – je eigen (dagelijkse) realiteit. De zin van jouw leven is om dan ook jezelf te ervaren als het Al; het hoge(re) Bewustzijn die jij gestalte probeert te geven in ieder leven hier op Aarde. Echter, we zijn door te ervaren - nog steeds - in ontwikkeling. Dat is wat het leven ons biedt: ontwikkeling, een nieuw evolutieproces tijdens iedere ‘terugkomst’. We zijn dus aan het ………. worden. Wij – de zielen - zijn op reis om uiteindelijk een ‘god-in-wording’ te worden tijdens ieder ‘terugkomst’. Dit is wat onze levenscycli inhoudt.

Over het leven ná dit leven; het Nieuwe Inzicht

Wat in het leven ná dit leven gebeurt, is zo buitengewoon dat je het niet kunt beschrijven in termen die voor ons te begrijpen zijn. Misschien ben je in de gelegenheid om eens te praten met mensen die een bijna-dood ervaring hebben gehad. Zij zullen bevestigen wat zij hebben ervaren tijdens hun kortstondige reis. De ervaring over een leven na dit leven kent namelijk een andere dimensie en tart letterlijk alle beschrijvingen met zulke beperkte hulpmiddelen als woorden. Het volstaat om te zeggen, dat je de mogelijkheid zult hebben om je huidige leven – zonder pijn, vrees of oordeel ! – terug te zien, met als doel om te beslissen over hoe je je voelt over je opgedane ervaringen hier in het Hemelrijk én hoe je je van hieruit wilt (verder) ontwikkelen.
Velen zullen beslissen terug te keren naar deze wereld van densiteit en relativiteit. Dit om opnieuw te ervaren welke keuzes en beslissingen je zult maken over het eigen Zelf op dit niveau. Anderen – slechts weinigen – zullen terugkeren met een andere missie. Zij keren terug naar densiteit en materie met als enige doel anderen hieruit te leiden. Altijd zijn er onder ons op Aarde mensen geweest die deze keus hebben gemaakt. Je kunt ze direct aanwijzen. Hun ‘werk’ is gedaan. Zij zijn naar de Aarde teruggekeerd, eenvoudig en alleen om anderen te helpen. Hierin ligt hun vreugde, hun verheffing en vervoering. Zij streven naar niets anders dan behulpzaam te zijn.

In de tijd ná je ‘dood’ kun je er ook voor kiezen om dus elke vraag die je ooit hebt gehad, beantwoord te krijgen, om vragen te stellen waarvan je het bestaan nooit vermoed had. Je kunt ervoor kiezen om de eenheid met Al-Wat-Is te ervaren. En je krijgt de kans om te besluiten wat je het volgend moment zijn, doen en hebben wilt! Wil je terugkeren naar het lichaam dat je net verlaten hebt? Kies je ervoor nogmaals een menselijk leven te leiden, maar dan een ander leven? Kies je ervoor om op de plek in de ‘geesteswereld’ te blijven, op niveau dat je dan ervaart? Wil je verder gaan, doorgaan met leren en ervaren? Kies je ervoor ‘je identiteit te verliezen’ en op te gaan in de Eenheid; AL-Wat-Is?
Wat kies je? Wat kies je? Wat kies je? Dat zal de vraag zijn die je gesteld zal worden, wanneer je bent aangekomen in het Rijk van het Absolute.
Dus wat er gebeurt als je sterft, is ……… dat je doorgaat met leven! Wanneer je sterft, houd je niet op te scheppen; te creëren. Denk je heus dat je ophoudt te scheppen, omdat je ‘dood’ bent? De reden waarom je niet ophoudt met scheppen wanneer je sterft, is dat je nooit sterft. Daar ben je niet toe in staat. Want je bent het leven zelf en het leven is niet in staat geen leven te zijn. Dus jij bent niet in staat te sterven. Je blijft eeuwig leven!

Macrorealiteit; het Nieuwe Inzicht
Wat wij sterven noemen, is niets anders dan terugkeren naar het Bewustzijn van de Macrorealiteit waar opnieuw het scheppingsproces wordt voortgezet. Het essentiële verschil met het leven op Aarde is, dat ná de dood je begrip niet langer beperkt is. Je ziet meer, en daardoor begrijp je ook meer. Dit komt omdat de ziel zich bewust is van het directe verband tussen gedachte en schepping; tussen de ideeën die je hebt op dat bewuste moment en je ervaringen van het Nu.

Ja, op Macroniveau – in het Rijk van het Absolute - zie je het uiterlijk van de rotsblok én de bewegingen daarbinnen gelijktijdig. Er verloopt geen ‘tijd’ tussen de beweging van de atomen en de verschijning van het rotsblok die daardoor geschapen wordt. Het rotsblok ‘is’, en dat is het ook terwijl de beweging in volle gang is. De beweging is in gang en het rotsblok is bezig te ‘zijn’; allemaal ‘tegelijkertijd’.

Op het moment van wat wij de ‘dood’ noemen, beseft de ziel dat. Je gedachte is je creatie, je schepping en wel direct. Dit in tegenstelling tot het leven op Aarde, waarin het (zeer) lang kan duren voordat jouw creatie is gerealiseerd. Het is gewoon een verandering van perspectief, want na de dood is je begrip niet langer beperkt. Je ziet het rotsblok én je ziet de binnenkant van het rotsblok, gelijktijdig.

Je zult zien wat nu op je overkomt als de ingewikkeldste aspecten van het leven en dan, aldaar denken: ’Natuurlijk, Oh zit dat zo in elkaar! Ja, nu begrijp ik het allemaal’. Het zal je allemaal heel duidelijk worden …. in het Hemelrijk.

Reïncarnatie, hoe geschiedt dat? Het Nieuwe Inzicht

Wanneer je het op je neemt om op Aarde een nieuw fysiek lichaam te gaan bewonen, verlaagt je etherisch lichaam – de ‘energieklont’- zijn vibraties, vertraagt zich van een trilling die zo snel is dat zij zelfs niet kan worden gezien, tot een snelheid die massa en materie opleveren. De reële materie is de schepping van de zuivere gedachte, het werk van je zuivere geest, het hogere aspect van het drieledig wezen, de ziel. Deze materie is een coagulatie van een miljoen, triljoen verschillende energiedeeltjes tot een enorme massa die wordt gecontroleerd door de geest; het meesterbrein. Zodra deze nietige energiedeeltjes hun energie hebben verspreid, worden ze ‘afgedankt’ door het lichaam, terwijl de zuivere geest nieuwe deeltjes creëert. Het etherisch lichaam ‘vangt’ deze gedachte zogezegd op, verlaagt de vibratie van meer energiedeeltjes ( laat ze kristalliseren) en ze worden materie, jouw nieuwe materie!

Reïncarneren betekent dus, dat je geheel vrijblijvend kunt kiezen om uit het |Al| - het Hoogste Bewustzijn - te voorschijn kunt komen, wanneer je dat wilt. Je kunt er dus voor kiezen om de ervaring van je individuele Zelf te herscheppen, wanneer je maar wilt! Het betekent, dat je uit het AL te voorschijnt kunt komen wanneer je maar wilt, als:

een nieuwe Zelf

of als hetzelfde Zelf, dat je éérder was.

Je wordt dus in staat gesteld om je bewustzijn van ‘jezelf’ te behouden of ernaar terug te keren! Met andere woorden, je kunt ervaren wat je maar wilt, altijd!
Dus dat houdt in dat je naar dit leven – op Aarde – kunt terugkeren als dezelfde persoon die je was voor je ‘stierf’. In het fysieke lichaam. Jezus en Lazarus zijn ook na hun dood teruggekeerd naar hun eigen lichamen. Dit ‘terugkeren naar eigen fysiek lichaam’ gebeurt iedere dag en wel in ziekenhuizen. Maar het is een zeldzaam gebeuren, dat de ziel in dezelfde lichamelijkheid wil terugkeren. Als een ziel ervoor kiest om in fysieke vorm terug te keren, dan kiest zij meestal een ander lichaam. Zo kan ze aan een nieuwe agenda beginnen, nieuwe herinneringen ervaren, nieuwe avonturen ondernemen.

Over het algemeen verlaat een ziel een lichaam als zij er ‘klaar’ mee is. Ze heeft afgemaakt wat ze met dit lichaam wilde doen. Ze heeft de ervaringen die ze zocht, ervaren! En juist dat is waar het in dit leven – op Aarde – om gaat; ervaren wat je maar wilt, en nadien je verder ontwikkelen; evolueren. Zo zul je langs het kosmische rad reizen, steeds doorgaan, rond en rond, doorgaan met het Zijn, voor altijd en eeuwig, en daarna.

Je zult vele malen naar de Eenheid terugkeren – een oneindig aantal malen en iedere keer voor een oneindig lange duur – en je zult weten dat je de gereedschappen bezit waarmee je op elk punt van het kosmische rad kunt besluiten naar de Eenheid terug te keren.

Waarom reïncarneren wij? Het Nieuwe Inzicht

Wat heeft het voor zin?

Als een ziel terugkeert naar een menselijk leven, dan is dat altijd een poging om méér ervaringen op te doen én zich aldus verder te evolueren!

Tijdens het hele leven bepaal jij zelf je eigen regels. Jij zet de richtlijnen uit volgens een van te voren opgesteld goddelijk Plan en jij beslist uiteindelijk – bij ‘terugkomst’ – hoe goed je het hebt gedaan hier op Aarde. Hoe goed je bezig bent geweest op ieder moment van de dag, want jij bent tenslotte degene die besloten heeft |Wie| en |Wat-jij-werkelijk-Bent| ………. … en |Wie-je-wilt-Zijn| hier op Aarde.

Dit hele proces gaat er juist om je Zelf te ontdekken, je Zelf te scheppen zoals wij werkelijk zijn en werkelijk wensen te zijn, op ieder moment van de dag. De ziel vormt tijdens het leven – het scheppingsproces - het denkbeeld, de geest schept en het lichaam ervaart, datgene wat jij hebt gecreëerd. Op deze manier gaat de cyclus van schepping en ervaring, verbeelding en vervulling, kennen en naar het onbekende groeien alsmaar door. Nu en altijd.

De ziel weet heel goed dat haar doel evolutie is. Dat is haar enige doel, haar wezenlijke doel! Het doel van een menselijk ziel is dan ook alles te ervaren, zodat zij alles kan zijn. De ziel verlangt er daarom naar om alle individuele aspecten van zijn Goddelijkheid te ervaren. De ziel weet alles wat er te weten valt; alle kennis, alle macht en alle glorie komend uit het Hemelrijk. Voor haar is niets verstopt of onbekend. Dat is de eeuwige kennis die de ziel ten alle tijden bij zich draagt. Echter weten is voor de ziel niet voldoende. Het weten is conceptueel, maar dat is voor de ziel niet voldoende. De ziel streeft naar haar eigen ervaringen en waar kan ze dat het beste doen, is op Aarde. De ziel verlangt er uiteindelijk naar om een god te Zijn. Om dit te kunnen ervaren zoals Jezus dit heeft mogen ervaren op Aarde is een ‘hulpmiddel’ geschapen; je levenswerk. Je levenswerk is een uitspraak over |Wie-je-Bent|.

Het belang van een ziel ligt dan ook niet bij de prestaties van het lichaam of de ontwikkeling van het verstand. Dit alles heeft voor de ziel geen enkele betekenis. Wat de ziel nastreeft is het hoogste gevoel van Liefde dat je maar kunt voorstellen. De ziel streeft naar dat unieke gevoel, niet naar kennis. De ziel bezit al de kennis, maar kennis is conceptueel. Het gevoel is echter empirisch. De ziel wil zichzelf voelen en zo zichzelf kennen door haar eigen ervaring hier op Aarde. De ziel is dan ook te omschrijven als de som van elk gevoel dat de ziel ooit heeft gehad in welk vorig leven dan ook. De ziel is in de loop der eeuwen als het ware een ‘opslagplaats’ van gevoelens uit het verleden en heden geworden. Je geheugen ( het verstand, de geest) bestaat uit herinneringen aan deze gevoelens. Zuivere emoties en zuivere gevoelens zijn dan ook te beschouwen als de taal van de ziel.

De ziel schept hier op Aarde situaties én omstandigheden voor haar eigen hoogste bestemming en haar eigen meest directe herinnering voor elk moment van nu. De ziel creëert en het verstand (de geest, niet de breinmassa) reageert. De geest zal keuzes maken uit het aanbod, dat de ziel haar aanreikt. De ziel zal trachten duidelijk te maken dat er slechts één overweging kan meespelen wanneer je kiest, namelijk: ‘Is dit een uitspraak over |Wie-ik-werkelijk-ben|? Is dit een mededeling over |Wie-ik-kies-te-Zijn|?’ Dat is wat de ziel de geest iedere keer zal voorleggen.

Er worden in mensen veel niveaus van evolutie getoond en waargenomen. Men kan vaak terugkomen – vele honderden keren – en steeds hoger evolueren. Maar door in een ‘lagere’ vorm zoals sommige godsdiensten beweren – in de vorm van een dier terugkeren – kan een ziel zich nooit naar een hoger niveau ontwikkelen, en juist dat is haar grootste wens: evolueren. Daarom komt het niet voor dat een ziel zal terugkeren in een dierlijk lichaam. Niet voordat de ziel de ultieme hereniging met het AL heeft bereikt. Een ziel kan er ook altijd – en zo vaak zij dat wil – voor kiezen om een bepaalde levensvorm op een bepaald niveau nogmaals door te nemen. Evolueren, het zich verder ontwikkelen van de ziel zou zonder reïncarnatie niet mogelijk zijn. Zonder reïncarnatie - zonder het vermogen opnieuw een lichamelijke vorm aan te nemen – zou de ziel alles wat zij wil bereiken in één leven moeten zien te bereiken en dat is miljarden malen korter dan een tik van de kosmische klok.

Dus, reïncarnatie is een feit. Het heeft zin en het is perfect!

Het kosmische rad; het Nieuwe Inzicht

Het oneindige rad van wedergeboorte – het kosmische rad – wordt door velen van ons voorgesteld als een ‘tredmolen’, waarin je oude schulden te vereffenen krijgt en dapper probeert géén nieuwe schulden te maken. Dat hebben sommige mensen het ‘karmische rad’ – karma - genoemd. Het verschilt niet zoveel van sommige westerse theologieën, want in beide paradigma’s worden wij voorgesteld als onwaardige zondaars die de zuiverheid betrachten om zó een hoger spiritueel niveau te kunnen bereiken. En juist dat is niet waar. Je hoeft geen schulden in te lossen, want deze zogenaamde gecreëerde schulden van toen bestaan niet. Het zijn je ervaringen van toen – ervaringen hebben herinneringen en gevoelens opgewekt - , die je ‘meeneemt’ naar de Aarde en aldaar probeert te ‘verwerken’.

Het kosmische rad wordt steeds weer opnieuw in beweging gebracht, indien je opnieuw je Zelf wilt ervaren in het aardse leven. Wij incarneren in lager menselijke vormen, en wij ontwikkelen ons vervolgens naar hogere bewustzijnstoestanden. Dit gebeurt gewoon door de energie van de Kosmos – het Universum - in het lichaam op te roepen. Steeds maar weer; ieder dag, ieder minuut krijg je de gelegenheid om dit te doen. [Nieuwsbrief Oktober 2009, Mediteren]. Het kosmische rad beschrijft gewoon de ultieme werkelijkheid, of wat wij de Kosmologie van het Universum zouden noemen. Maar de waarheid is dat er geen ‘lager’ en geen ‘hoger’ is op het kosmische rad. Het is een rad, géén ladder. Veroordeel daarom ook niet wat wij het lager, basale dierlijke instinct van de mens noemen; maar zegen het, eer het als het pad waarlangs en waardoor wij allen zijn gegaan en op die manier de weg naar Huis hebben terug gevonden.

Als jij je rond beweegt in het kosmische rad zul je steeds grotere en grotere werkelijkheden beleven, steeds grotere en grotere waarheden. Maar als je deze waarheid kunt onthouden – namelijk dat je perspectief je gedachten bepaalt en dat je gedachten alles scheppen – en als je dát kunt herinneren vóórdat jij je lichaam verlaat, niet pas daarna, dan zal dat je hele leven veranderen!
De cyclus van het leven is wat God, Al-Wat-Is het kosmische rad noemt. Het is het levenscyclus, of wat Al aanduidt als het Proces! Het is een beeldspraak waarin de ‘geen-begin-en-geen-einde-aan’ van de dingen worden uitgedrukt; het voortdurend met alles verbonden zijn.

Kosmische rad; een CD-Rom spelletje?

Het leven is op veel manieren te vergelijken met een CD-Rom; een computerspelletje.
Heb je ooit kinderen gezien die een computerspelletje speelden met een CD-Rom? Heb jij je wel eens afgevraagd hoe de computer weet hoe op de bewegingen van de joystick moet reageren? De computer weet hoe hij op elke beweging van het kind reageren moet, omdat elke mogelijke beweging al op de schijf is geprogrammeerd, samen met het passende antwoord.

Bekijk het kosmische rad als die CD-Rom. Alle einden (the end) bestaan al. Het Universum wacht gewoon af welk einde wij deze keer kiezen! En als het spel uit is, of wij nou winnen, verliezen of gelijkspelen, vraagt het Universum: ‘Nog een spelletje?’ Het maakt de computer niet uit of je wel of niet wint. Je kunt hem niet ‘kwetsen’. Hij – de computer – geeft je gewoon de kans om nog een keer te spelen. Alle einden bestaan al en welke einde je zult meemaken, hangt af van de keuzes die jij maakt.
Het leven is op veel manieren een soort CD-Rom. Alle mogelijke gebeurtenissen bestaan en hebben al plaatsgevonden. Nu kun jij uitkiezen welk je wilt ervaren. Net als bij het computerspelletje zijn er meer versies dan die ene. In de ene versie zal bijvoorbeeld de Aarde grote ontreddering meemaken. In een andere versie niet. Maar in feite zijn alle versies al gebeurd; eens! Zo is het ook met onze levenscyclus!

Reïncarnatie; moeten we dan telkens weer opnieuw beginnen? Het Nieuwe Inzicht

Terug naar het begin, terug bij af?

In eerste instantie moet duidelijk zijn dat je niets ‘moet’. En dat geldt bovenwonder ook in dit leven, een ander leven of welk leven dan ook. Je kunt namelijk kiezen – je zult altijd vrij kunnen kiezen ter eerbiediging van de Wet van de Vrije Wil waar alle zielen vrijwillig voor hebben gekozen – waar je heen wilt gaan, wat je doen wilt, in jouw herschepping van de ervaring van het (goddelijk) Zijn. Ja, ja , je kunt naar elke plek in het kosmische rad verhuizen. Je kunt ‘terugkomen’ in elke menselijke vorm die je verkiest, en in elke dimensie, zonnestelsel of samenleving die jij wilt.
Sommigen die het oord van de volkomen eenheid met het goddelijke hadden bereikt, kozen er zelfs voor om ‘terug te komen’ als verlichte meesters. En, ja, sommige waren verlichte meesters toen zij vertrokken, en kozen ervoor terug te keren ‘als zichzelf’.

Er wordt eeuwenlang verteld van goeroes en meesters dat zij keer op keer naar onze wereld kwamen, die eeuwenlang in verschillende uiterlijke verschijningen bleven terugkomen. Er is zelfs een religie die op zo’n verhaal is gebaseerd, namelijk de kerk van Jezus Christus van de Heiligen van de laatste dagen ofwel de Mormonen. Zij gaan uit van het verhaal van Joseph Smith dat het wezen dat zich Jezus noemde vele eeuwen na Zijn schijnbaar laatste heengaan weer op Aarde teruggekeerd is, deze keer in de Verenigde Staten!

Dus, …... je kunt op ieder moment dat je dat wilt teruggaan naar elk punt in het kosmische rad.

Krijgen we dan nooit rust? Het Nieuwe Inzicht

Zijn we altijd gedoemd om te ‘komen en te gaan’ in deze ‘tredmolen’?

Ja! Dat is de grootste waarheid. Er is geen plaats om naar toe te gaan, er is niet iets om te doen, en niet iemand die je moet ‘zijn’, behalve precies datgene die je op dit moment bent. De waarheid is dat er geen sprake is van een reis. Je bent op dit moment wie je probeert te zijn. Je bent op dit moment wat je probeert te zijn.
De meester weet dit, en zo komt de strijd ten einde. Toch is dit proces – dit kosmische rad – geen deprimerende tredmolen. Het is een glorieuze en voortdurende bevestiging van de hoogste heerlijkheid van God, en van het hele leven; en daar is niets deprimerends aan.

Karma; Het Nieuwe Inzicht
Bestaat er zoiets van schuld of boete doen?

Nee, er bestaat niet zoiets als schuld van karma. Althans niet zoals vele dat bedoelen. Een schuld is iets dat moet of zou moeten worden terugbetaald en dat is in het leven op Aarde niet van toepassing. Het is een ervaringsproces, een proces van wording! Geen leerproces, want je ziel weet alles wat er te weten valt. Niettemin zijn er bepaalde dingen die je wilt (over)doen, die je kiest om te ervaren. En sommige van deze keuzes hangen af van wat je eerder hebt ervaren. Dit is ongeveer het dichtst dat woorden kunnen komen bij wat wij de schuld van karma noemen.
Indien karma de aangeboren wens is om beter en groter te zijn, om te groeien en je verder te ontwikkelen, en om naar voorbije gebeurtenissen en ervaringen te kijken als maatstaf hiervoor, dan bestaat karma inderdaad. Maar het stelt geen enkele voorwaarden. Er wordt nooit iets vereist! Je bent, zoals je altijd bent geweest, een goddelijk wezen met een vrije keus.

Het klinkt bijna onbegrijpelijk, maar je hoeft hier op Aarde niets te leren, want je leert hier niets. Je innerlijke Zelf weet alles wat er te weten valt. Het enige wat je hier hoeft te doen, is je te herinneren, dat wil zeggen te herinneren |Wie-je-werkelijk-Bent| en daar naar handelen. Te herinneren, dat jij ook daadwerkelijk een kind van God bent en handel daarnaar!

Wat, probeer jij meester te worden? Je probeert het meester(schap) worden meester te worden! Dat is hoe het leven zich voordoet aan jou.

Beslissen wij zelf wanneer wij willen terugkeren?

Ja, ‘of’ je terug wilt keren naar het aardse leven en ‘wanneer’ je dat wilt.

Reïncarnatie voor uitverkorenen? Het Nieuwe Inzicht
Of alleen voor zwakken, zieken en mindervalide mensen?

De vraag die hiermee te maken heeft is: ‘Kiest de ziel van tevoren het soort leven dat zij zal ervaren?’ Het antwoord is neen, want dat zou de bedoeling van de confrontatie tijdens het aardse leven teniet doen. Het doel is jouw ervaring en aldus het eigen Zelf in het glorieuze moment van het nu ervaren. Je kiest daarom ook niet vooraf het leven dat je zult ervaren. Desalniettemin, je kunt kiezen voor de personen, plaatsen en gebeurtenissen – de voorwaarden en omstandigheden, de uitdaging en obstakels, de kansen en de keuzemogelijkheden – waarmee jij je eigen ervaring kunt scheppen.
Jij mag de kleuren van je palet kiezen, het gereedschap van je gereedschapskist, de apparatuur van je werkplaats. Wat je daarmee gaat scheppen, is jouw zaak. Dat is de zaak van het leven.

Jouw potentieel is onbeperkt in alles wat je kiest om te doen. Je moet niet aannemen dat een ziel die geïncarneerd is in een lichaam dat jij beperkt noemt, zijn volledige potentieel niet bereikt, want jij weet niet wat die ziel probeert te doen. Jij begrijpt haar agenda niet. Je bent niet doordrongen van haar opzet; haar plan!

Zegen daarom iedere persoon en elke omstandigheid, betuig je dankbaarheid in plaats van je beperkingen te zien als een ‘straf van God’. Op die manier bevestig je juist de perfectie van Gods schepping en bewijs je je geloof daarin. Want er gebeurt niets bij toeval in Gods wereld – in het Universum – en er is geen sprake van een samenloop van omstandigheden. Evenmin wordt de wereld geteisterd door pure willekeur of het zogenaamde noodlot.
Ziekten en tegenspoed zijn tegengestelden van gezondheid en welvaren, en worden in ons belang in de werkelijkheid kenbaar gemaakt [Joh. 9 : 1-3; Joh. 11: 24-27]. Wij kunnen niet ziek zijn zonder dat tot op zekere hoogte zelf te hebben veroorzaakt; wij kunnen van het ene op het andere moment beter worden door eenvoudigweg daartoe het besluit te nemen. Diepe persoonlijke teleurstelling is een reactie waarvoor gekozen is, wereldwijde rampen zijn het resultaat van een wereldwijd, collectief bewustzijn dat wij met z’n allen gecreëerd hebben!

Zogeheten ongelukken als de vrachtwagen die om de hoek komt racen, de baksteen uit de lucht komt vallen: leer al deze incidenten te begroeten als een klein onderdeel van een groter mozaïek. Je bent hier om een individueel plan voor je eigen verlossing uit te werken. Maar verlossing betekent niet jezelf redden van de bekoringen van de ‘duivel’. De duivel bestaat namelijk niet, net zomin als de Hel. Je bent jezelf aan het redden uit de vergetelheid van de non-realisatie. Ongelukken gebeuren omdat ze gebeuren. Het kan niet misgaan, want de ziel blijft eeuwig leven. Het is dan ook geen strijd, maar een proces. Maar als je dit niet weet, zul je het leven als een constante worsteling ervaren.
Sommigen geloven zelfs al zolang in de strijd, dat ze er een hele religie om heen hebben gevormd. Deze religie leert dan dat de strijd het punt is waar alles om draait. Dit is een onjuiste leer. Het proces ontwikkelt zich niet verder door strijd. De zege word behaald door overgave. Ongelukken gebeuren omdat ze gebeuren. Bepaalde elementen in het levensproces komen op een bepaald moment op een bepaalde manier samen en hebben bepaalde gevolgen. Gevolgen die je onfortuinlijk kunt noemen, volgens je eigen bijzondere redenen. Toch hoeven ze helemaal niet onfortuinlijk te zijn volgens de agenda van je ziel!

Alles wat van je verlangd wordt, is dit te weten. Want jij bent de schepper van jouw werkelijkheid en het leven kan zich niet anders aan je voordoen dan op de manier waarop jij denkt dat dat zal gebeuren. Door jouw gedachten ontstaat het leven. Dit is de eerste stap in de schepping. Jouw denken is de ouder die geboorte geeft aan alle dingen!

Waarom zelfs aan dit pad beginnen? Het Nieuwe Inzicht
Waarom doorgaan? Wat win je wanneer je een dergelijke reis aangaat? Waar ligt de prikkel? Wat is de reden hiervoor?
De reden is belachelijk eenvoudig, namelijk je kunt je niet anders doen. Dit is het enige spel. Daar draait het leven om. Er is niets anders te doen…….. dan jeZelf verder te ontwikkelen. Eigenlijk is er niets anders wat je kunt doen. Je zult wat je aan het doen bent, de rest van je levenscycli – de eeuwige reis – blijven doen, net zoals je het al vanaf je geboorte hebt gedaan. De enige vraag is of je bewust of onbewust aan deze reis bent begonnen.

Je kunt de reis niet onderbreken. Je bent eraan begonnen nog voordat je werd ‘geboren’. Je geboorte is ronduit het teken dat je aan de reis bent begonnen. De vraag is daarom niet: ‘Waarom dergelijk pad inslaan?’ Je bent het pad al ingeslagen vanaf het eerste keer dat je hart sloeg. De vraag is: ‘Wens ik dit pad bewust of onbewust te volgen? Oplettend of niet? Als de oorzaak van mijn ervaring of als het gevolg ervan?’
Velen van ons hebben al een aardige weg achter de rug. Wij hebben meer dan alleen maar vooruitgang geboekt. Sommigen van ons zijn ver ontwikkelde schepselen met een sterk bewustzijn van het Zelf. Wij weten – diep in ons innerlijke – zelfs |Wie-je-Bent| en wat wij graag willen worden. Bovendien weten wij zelfs de weg om van ‘hier naar daar’ te komen. Dat is een belangrijk teken, een stellige aanwijzing.

Nog niet zolang geleden doodde je dingen – insecten, planten, bomen, dieren en mensen – en nu kun je niets doden zonder precies te weten wat je doet en waarom. Dat is een goed teken. Nog niet zolang geleden leefde je alsof het leven geen doel had. Nu weet je dat het geen doel heeft, behalve het doel dat jij eraan geeft. Dat is een goed teken. Nog niet lang geleden streefde je ernaar rijk en beroemd te worden. Nu verlang je eenvoudig en prachtig naar je eigen Zelf. En nog niet lang geleden, was je bevreesd voor God. Nu houd je van God, Al-Wat-Is, voldoende om Al-Wat-Is, het AL je (levens)Partner te noemen. Voldoende om iedereen je vriend, levenspartner of gelijke te noemen; wit, zwart, geel of rood van huidskleur.

Omdat je nu weet dat wij allen Eén-Zijn!

Wordt het leven dan niet een beetje ‘gemakkelijker’? Het Nieuwe Inzicht

Aangenamer? Minder ellende?

Zonder dat wij het beseffen, hebben we het nu al veel ‘gemakkelijker’ dan drie levens geleden. Ja, het wordt steeds ‘gemakkelijker’. Hoe meer je je herinnert, des te meer ben je in staat te ervaren, des te meer weet je, zogezegd. En hoe meer je weet, des te meer je je herinnert. Het is een cirkel.
Is het niet prachtig dat je in ieder leven alles kunt ervaren wat je maar verlangt. De tranen, de vreugde, de pijn, de blijdschap, het verlies, het gelijkspel? Wat wil je nog meer? Weer een nieuw spelletje spelen?
De meeste mensen zullen direct opmerken: ‘Ja, minder pijn – geestelijk of lichamelijk -zou wel aangenaam zijn!’ Maar realiseer je dat minder pijn zonder meer wijsheid je levensdoel blokkeert, het weerhoudt je ervan oneindige vreugde te ervaren. Want zo is het leven ontstaan en ‘opgebouwd’; de dualiteit tussen angst en liefde te mogen ervaren tijdens onze eeuwige reis van de ziel. En uiteindelijk zal liefde overwinnen.
Oefen daarom geduld. Je bent wijsheid aan het winnen. En je vreugde kun je nu steeds vaker ervaren zonder pijn. Ook dat is een goed teken. Je bent aan het leren (je herinneren hoe) zonder pijn lief te hebben, los te laten, te scheppen, te …… Je bent zelfs in staat pijn te hebben zonder pijn. Blijf dan ook groeien. Blijf worden. En blijf beslissen wat je wenst te worden in de volgend hoogste versie van het Zelf. Houd vol! Dit is Gods werk waar we mee te maken hebben, jij en ik.
Tracht te zijn |Wie-jij-graag-wilt-zijn|! De ziel streeft naar existentie, niet naar daden. Dat is wat de ziel aan het doen is in al die (vorige) levens….. dit te ervaren. Te zijn! Wat je maar wilt zijn! Dat is de ware gedachte van reïncarnatie!

Betekenis van reïncarnatie voor het dagelijks leven. Het Nieuwe Inzicht

Vraag jij je af wat je in het dagelijks leven hebt aan het idee, dat je ziel al vele levens heeft gehad en ook na deze lichamelijke dood nog vele levens zal krijgen?
Bekijk dan eens de volgende aandachtspunten:

Je zult beter begrijpen dat je leven niet nutteloos is, omdat je beseft dat je deel uitmaakt van een Kosmisch Plan;

Je kunt relativeren en gemakkelijker afstand nemen van dagelijkse, wereldse en (on)belangrijke, ingrijpende gebeurtenissen;

Je gaat inzien, dat je voor de fysieke dood helemaal niet bang hoeft te zijn, omdat de dood niet het totale einde zal zijn maar slechts het einde van je lichaam en een nieuwe start;

Je gaat inzien, dat de fysieke dood slechts een ‘tussenstap’ is voor de oneindige levenscyclus. Een tussenstap waar gebeurtenissen en omstandigheden leiden tot de gewenste ervaringen, die de ziel wenst te ervaren;

Je kunt gemakkelijker accepteren dat een geliefde sterft, wetende dat de ziel – de essentie van de ziel van je geliefde – blijft voortbestaan en verder op reis is gegaan;

Je kunt jezelf en anderen gemakkelijker vergeven en beter met de ergernissen van een ander mens omgaan, omdat je erkent dat die ander ook in een evolutieproces is verwikkeld, net als jij;

Je gaat voor- en tegenspoed zien als iets dat nu eenmaal bij de ontwikkeling van de ziel hoort. Tegenspoed ga je dan zien als uitdagingen en niet als mislukkingen;

Je gaat je positieve, maar ook negatieve eigenschappen beter begrijpen en accepteren;

Je zal meer rust en evenwicht in jezelf ervaren;

Je gaat volledig beseffen dat je een uniek wezen bent, dat is geschapen door God.

Je gaat beseffen dat jij een deel bent van het Goddelijke Plan. Je gaat beseffen dat je behoort tot die Eénheid, dat iedere mens deel uitmaakt van die Eénheid en dat wij niet afgescheiden zijn van elkaar!

Slot

Reïncarnatie kan de dimensie van je leven verdiepen. Je leert dingen in een beter verband te bekijken en de betrekkelijkheid ervan in te zien. Het bewerkstelligt een versneld innerlijk rijpingsproces. Maar wat iemand eruit haalt, is uiteraard altijd weer een persoonlijke zaak. Je krijgt ‘herkansingen’ [Het Evangelie van Thomas; gnostiek] en wel om je ziel verder te laten evolueren, zodra de ziel het menselijke lichaam omhult in het aardse leven.
Reïncarnatie is een feit. Het heeft zin en het is perfect!

Hans Zevenboom

www.millennium-visie.org
www.hetnieuweinzicht.nl
www.nieuwespiritualiteitforum.com

Meer nieuws ? Klik hier