Microplastics – kleine stukjes plastic van minder dan 5 mm groot – zijn overal, van stof binnenshuis tot voedsel tot flessenwater. Het is dus niet verwonderlijk dat wetenschappers deze deeltjes hebben gedetecteerd in de ontlasting van mensen en huisdieren. Nu, in een kleine pilotstudie, ontdekten onderzoekers die rapporteren in ACS’ Environmental Science & Technology Letters dat baby’s grotere hoeveelheden van één type microplastic in hun ontlasting hebben dan volwassenen. Eventuele gezondheidseffecten zijn onzeker.
Er is weinig bekend over de omvang van de menselijke blootstelling aan microplastics of de gezondheidseffecten ervan. Hoewel ooit werd gedacht dat microplastics onschadelijk door het maagdarmkanaal gaan en het lichaam verlaten, suggereren recente studies dat de kleinste stukjes celmembranen kunnen passeren en in de bloedsomloop terecht kunnen komen. In cellen en proefdieren kan blootstelling aan microplastic celdood, ontsteking en stofwisselingsstoornissen veroorzaken. Kurunthachalam Kannan van de New York University School of Medicine en collega’s wilden de menselijke blootstelling aan twee veelvoorkomende microplastics – polyethyleentereftalaat (PET) en polycarbonaat (PC) – beoordelen door niveaus in ontlasting van zuigelingen en volwassenen te meten.
De onderzoekers gebruikten massaspectrometrie om de concentraties van PET- en pc-microplastics te bepalen in zes monsters van zuigelingen en tien volwassen feces verzameld in de staat New York, evenals in drie monsters van meconium (de eerste ontlasting van een pasgeboren baby). Alle monsters bevatten minimaal één type microplastic. Hoewel de gemiddelde niveaus van fecale PC-microplastics vergelijkbaar waren tussen volwassenen en zuigelingen, bevatte de kinderontlasting gemiddeld meer dan 10 keer hogere PET-concentraties dan die van volwassenen. Zuigelingen kunnen worden blootgesteld aan hogere niveaus van microplastics door hun uitgebreide gebruik van producten zoals flessen, bijtringen en speelgoed, zeggen de onderzoekers. Ze merken echter op dat grotere studies nodig zijn om deze bevindingen te bevestigen.