Studie analyseert het risico van besmetting bij kalkhoudend grondwater met betrekking tot menselijke consumptie.
Een wetenschappelijke studie, uitgevoerd door wetenschappers uit 11 landen, waarvan vijf van het Centre of Hydrogeology of the UMA.
Geleid door professor Andreas Hartmann, van de University of Freiburg (Duitsland), analyseerden de onderzoekers de aanwezigheid van verscheidene vervuilers in het water van diverse kalkhoudende watervoerende lagen in Europa, Noord-Afrika, en het Midden-Oosten, aangaande snelle infiltratieprocessen met betrekking tot een toegenomen concentratie van deze stoffen. De bevindingen van dit onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk blad Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Via deze weg, waarschuwen ze dat tijdens regenval–wanneer watervoerende lagen weer gevuld worden, vooral tijden herfstregens, de concentraties van vervuilers en ziekteverwekkende micro-organismen, significant de veiligheidsniveaus kunnen overschrijden, hetgeen serieuze gevolgen heeft voor menselijke consumptie.
“Ongeveer een kwart van de wereldbevolking verkrijgt water uit kalkhoudende watervoerende grondlagen, welke met name gevoelig zijn voor vervuiling, als gevolg van hun functioneren. Grondwater stroomt meestal snel in dit type omgeving, hetgeen gunstig is voor de infiltratie van vervuilers”, aldus Hartmann, professor of External Geodynamics from the UMA Bartolomé Andreo, Director of CEHIUMA.
Het risico van meststoffen
De onderzoekers beschouwen het afbreekbare pesticide glyfosaat, een in de landbouw veelgebruikt bestrijdingsmiddel als een voorbeeld van hun bevindingen. De uitgevoerde simulaties tonen aan dat een snel transport van glyfosaat naar het grondwater er voor zorgt dat dit pesticide 19 maal de maximale waardes overschrijdt die wettelijk zijn toegestaan. “Het hoogste risico van besmetting van het grondwater doet zich voor in gebieden waar de landbouw afhangt van afbreekbare meststoffen en pesticiden”, verzekeren ze.
In verband hiermee, benadrukt een andere onderzoeker van de UMA, en medeauteur van de studie, Matias Mudarra dat het risico van afbreekbare vervuilers zoals pesticiden, farmacologische producten, of ziekteverwekkers, moet worden aangemerkt in de studie, aangezien het significant hoger is dat werd verwacht, en direct impact heeft op de kwaliteit van het water”.
Vertaling Arnoud