Een afwisselend schema voor intermittent vasten bood minder vetverlagende voordelen dan een aangepast “traditioneel” dieet dat de dagelijkse energie-inname beperkt, volgens een nieuwe, 3 weken durende gerandomiseerde studie met 36 deelnemers. De studie, die als een van de eersten de effecten van vasten en dagelijkse energiebeperking bij magere personen uit elkaar plaagt, geeft aan dat vasten om de andere dag geen vasten-specifieke gezondheids- of metabolische voordelen biedt ten opzichte van een standaard dagelijks dieet.
De auteurs waarschuwen echter dat langere studies met grotere groepen nodig zijn. Intermittent vasten, waarbij geschakeld wordt door perioden van vrijwillig vasten en niet-vasten, is een van de meest populaire manieren om af te vallen geworden. Er zijn veel verschillende schema’s voor intermitterend vasten, variërend van een deel van elke dag vasten tot het populaire 5:2-dieet (5 dagen per week eten en 2 dagen vasten) tot afwisselend vasten (de ene dag eten, de volgende dag vasten).
Veel deelnemers melden dat vastenschema’s relatief gemakkelijk te volgen zijn en vol te houden, en theorieën suggereren dat vasten gunstige veranderingen in het metabolisme kan veroorzaken die gewichtsverlies bevorderen. Er zijn echter maar weinig onderzoeken die de vasten-specifieke effecten van intermitterend vasten hebben onderzocht of de effecten ervan hebben vergeleken met diëten die eenvoudig de dagelijkse netto-calorieën verminderen. Iain Templeman en collega’s rekruteerden 36 slanke deelnemers en verdeelden ze in 3 groepen van 12, die gedurende 3 weken verschillende diëten volgden.
De eerste groep volgde een beperkt, om de dag vastendieet (om de dag 150% van hun gebruikelijke dagelijkse energie-inname te eten), de tweede groep volgde een op energie afgestemd niet-vastend dieet met 75% dagelijkse energie-inname, en de laatste groep groep volgde een om de dag vastendieet zonder beperking in energie-inname (200% dagelijkse energie-inname om de andere dag). Na 3 weken vertoonde de tweede groep het grootste verlies van zowel gewicht als vet, met een gemiddeld vetverlies van 1,57 kg. Ondertussen verloor de eerste groep vasten om de andere dag gewicht, maar verloor minder effectief vet (gemiddeld 0,74 kg), en de laatste groep vertoonde geen significante dalingen in gewicht of vet.
Verdere studies toonden aan dat er geen belangrijke verschillen waren in cardiometabolische gezondheid, metabole moleculen of genexpressie in vetcellen tussen de 3 groepen. Tempelman et al. merkte op dat de vasten om de andere dag minder actief waren dan voordat ze met het dieet begonnen, wat duidt op een factor die mogelijk van invloed was op het vetverlies. De auteurs speculeren dat personen die om de andere dag vasten overwegen ervoor te zorgen dat ze gelegenheden voor fysieke activiteit opnemen om hun energieverbruik op peil te houden.