Implementatie van beleid en strategieën om raciale ongelijkheden weg te werken zou de resultaten voor beide ziekten kunnen verbeteren
Inkomensniveau, werkgelegenheid, woonplaats, ziekteverzekering, onderwijs, tabak- en alcoholgebruik, dieet en zwaarlijvigheid, toegang tot medische zorg zijn enkele van de factoren die tot slechtere resultaten leiden bij gekleurde mensen.
Dezelfde factoren zorgen hierbij ook voor slechtere resultaten bij COVID-19 bij deze bevolking.
“De overeenkomsten tussen COVID-19-problemen en verschillen bij kanker zijn griezelig”, zegt John M. Carethers, M.D., John G. Searle Professor en Chair of Internal Medicine bij Michigan Medicine.
“Bij kanker zien we in slow motion wat er snel is waargenomen met COVID – dat dezelfde omstandigheden in onze samenleving specifieke groepen in groter gevaar brengen. Als we de sociaal economische ongelijkheid fundamenteel kunnen veranderen, zouden we theoretisch de ongelijkheden in beide ziekten kunnen verminderen,” zegt Carethers, die lid is van de University of Michigan Rogel Cancer Center.
Carethers werkte samen met Lisa A. Newman, M.D., MPH, uit Weill Cornell Medicine en Robert A. Winn, M.D., uit Virginia Commonwealth University aan een studie gepubliceerd in Clinical Cancer Research die de overeenkomstige elementen schetst die voorkomen bij kanker en COVID-19 en beveelt mogelijke beleidswijzigingen en strategieën aan om de resultaten te helpen verbeteren.
Raciale verschillen bij de resultaten van kanker zijn goed gedocumenteerd, met lagere overlevingspercentages van vijf jaar voor zwarten dan voor blanken bij de meeste vormen van kanker types. Met COVID-19 heeft ongeveer 20% van de gevallen in de VS zich voorgedaan bij mensen die zwart zijn, ook al vertegenwoordigt die populatie slechts 13% van de bevolking. Evenzo vormen de 17% van de bevolking Latino’s 32% van de COVID-19-infecties.
Op het eerste zicht lijken dit heel verschillende ziekten – kanker wordt vaak veroorzaakt door genetische defecten en COVID-19 is een infectieziekte. Maar de onderzoekers wijzen op kwesties zoals sociaal economische nadelen, onderwijs, leefstijl, andere medische aandoeningen en beperkte toegang tot medische zorg voor een verhoging van het risico op zowel kanker als COVID-19 met slechtere afloop.
“Het wegwerken van deze ongelijkheden zou een noodzaak moeten zijn voor de volksgezondheid”, schrijven de auteurs.
De belangrijkste strijd om gezondheidsverschillen zijn verzekeringsdekking en het gebruik van preventieve gezondheidsdiensten die kunnen helpen bij het elimineren van comorbiditeiten zoals obesitas en diabetes, merkt Carethers op. De auteurs geven meerdere suggesties die zowel de resultaten van kanker als COVID-19 zouden kunnen beïnvloeden:
Zorg voor diversiteit bij deelnemers aan klinische onderzoeken.
Steun openbare ziekenhuizen om te voorzien in de zorgbehoeften van degenen die medisch onderbediend zijn.
Verbeter de toegang tot technologie zodat alle bevolkingsgroepen toegang hebben tot telezorg diensten.
“Deze strategieën zijn haalbaar, maar er is politieke wil voor nodig, en in sommige gevallen, financiering. Het hangt af van wat mensen bereid zijn ervoor te doen,” zegt Carethers.” Er is nog veel te doen op alle niveaus.”
Vertaling: Andre Teirlinck