Chemicaliën kunnen obesitas en leververvetting veroorzaken

Uit onderzoek door de Baily universiteit blijkt dat chemische verbindingen waar consumenten vaak aan worden blootgesteld via allerlei dagelijkse artikelen kunnen leiden tot ernstig overgewicht en vervetting van de lever.

Volgens de studie veroorzaken de chemicaliën een levenslange gevoeligheid voor gewichtstoename en is daarom – naast een slecht voedingspatroon en een gebrek aan beweging – een cruciale factor bij leververvetting en in de obesitasepidemie.  Eerst schreven wetenschappers de kwalen toe aan een verstoring in de vetstoffenwisseling door te veel vet en calorieën.

“Eerdere studies hebben sterke aanwijzingen opgeleverd dat sommige hormoonachtige verbindingen in verband brengen met obesitas bij mensen, maar dit is de eerste studie die een cellulair en metabolisch effect op menselijke cellen toonde die rechtstreeks aan die verbindingen werden blootgesteld”, aldus Ramon Lavado, Ph.D., assistent-professor milieukunde bij Baylor.

Daarna brachten veel studies een verband aan het licht tussen ‘consumenten-chemicaliën’ aan de ene kant en gewichtstoename en ziekten die verband houden met een verstoring van de vetstoffenwisseling aan de andere kant.
Auteur Ramon Lavado: “Onze studie is het eerste onderzoek waarbij menselijke cellen direct werden blootgesteld aan obesogenen – de verdachte, hormoonachtige scheikundige verbindingen. Blootstellingen aan de obesogenen bleken – vooral in de vroege ontwikkeling – de normale metabolische processen te verstoren. De gevoeligheid voor gewichtstoename bleef vergroot gedurende de hele levensduur (van de cellen)”.

In 2000 waren er naar schatting in de wereld ongeveer 100000 commercieel verkrijgbare chemicaliën. Twintig jaar later is dit aantal meer dan verdrievoudigd tot ongeveer 350000 verbindingen. Ziekteverwekkende verbindingen zitten onder andere in sigarettenrook, luchtverontreiniging, pesticiden, fungiciden, vlamvertragers en plastics(weekmakers) waaronder ook voedselverpakkingen. In het nabije verleden werden (schadelijke) chemicaliën ook breed toegepast in verven, cementen, TL’s, afdichtingsmiddelen en kleefstoffen.

Het team van Lavado heeft experimenten uitgevoerd om te bepalen of hun vermoeden dat obesogenen – specifieke chemische verbindingen waarvan wordt vastgesteld dat ze normale metabole processen verstoren – een ontregeling van lipidenprofielen in de menselijke lever bevorderde.

Hoewel slechte voeding en gebrek aan lichaamsbeweging bijdragen aan obesitas, is er veel aandacht gekomen voor de mogelijke effecten van sommige chemische verbindingen om lipidengerelateerde ziekten te veroorzaken, zei Lavado. Blootstellingen aan obesogenen – vooral in de vroege ontwikkeling in het leven – bleken normale metabolische processen te verstoren en de gevoeligheid voor gewichtstoename gedurende de hele levensduur te vergroten, zei hij.

Lavado’s team voerde een aantal experimenten uit om hun vermoeden te toetsen. Daarbij maakte het team gebruik van fluorescentiemicroscopie en een in vitro systeem (denk: ‘reageerbuizen’) bestaande uit een menselijke levercellijn die sterk lijkt op de cellulaire en metabolische karakteristieken van een ‘echte’ lever.

De onderzoekers stelden vast in hoeverre het lipidenprofiel veranderde onder invloed van blootstelling aan de chemicaliën. De belangrijkste vraag was in hoeverre realistische concentraties een effect hebben op vetophoping in leverweefsel.

De onderzoekers constateerden dat de productie van diglyceriden en triglyceriden significant toenam. Andere, minder schadelijke lipiden werden in kleinere hoeveelheden aangetroffen. Een belangwekkende andere nieuwe bevinding was dat de effecten optraden bij chemische concentraties die vergelijkbaar zijn aan de voortdurende blootstelling van veel mensen.

Lavado: “Onze studie is uniek omdat het een van de weinige is die de soort en hoeveelheid van de lipiden op cellulair niveau blootlegt. Verder toont onze studie aan dat ons type onderzoek dierproeven kan vervangen bij het in kaart brengen van de effecten van chemicaliën die nog geen grondig toxicologisch profiel hebben”.

Dick Schrauwen (samenvatting van https://tinyurl.com/ycusk222)