Een studie naar mosselbanken toont dat aan dat de structuur van de door de mosselen gemaakte riffen de opname van microplastics aanjaagt. Mensen eten mosselen. Daardoor neemt het risico toe om micropastics binnen te krijgen.
De onderzoekers bekeken de riffen gevormd door de blauwe mossel (Mytilus edulis). Ze voerden een reeks experimenten uit om te achterhalen in welke mate de gevormde riffen van invloed zijn op het effect van microplastics op de mosselen. Daaruit bleek dat de riffen de blootstelling aan en de consumptie van kleine microplastic deeltjes bevorderen.
Ze ontdekten dat de specifieke structuur van de gevormde mosselriffen leiden tot een lagere stroomsnelheid en meer turbulentie in het water (dat langs de mosselen stroomt). Daardoor krijgen de mosselen drie keer meer plasticdeeltjes binnen. Twee kenmerken van de banken bepaalde de mate van opstapeling van kunststoffen en andere milieuvervuilers in de mosselen: rangschikking en oppervlakteruwheid.
Volgens de onderzoekers zijn soorten zoals de blauwe mossel belangrijke indicatoren kunnen zijn voor het monitoren van het plasticprobleem en de schadelijke biologische effecten daarvan.
Dr. Antony Knights (zie beneden) zegt: “Soorten zoals de blauwe mossel zijn zowel voor de economie als het milieu belangrijk. De riffen die de schelpdieren maken zijn onmisbaar voor de biodiversiteit zodat ze vaak worden beschermd. We moeten er ons van bewust zijn dat aantasting van de riffen door vervuiling met microplastics kan leiden tot desastreuse domino-effecten”.
“Bij de natuurbescherming van de mosselbanken proberen we vaak de groei van de mosselen te bevorderen. In onze studie leggen we voor het eerst de keerzijde van die aanpak bloot: de mosselen krijgen niet alleen meer voeding binnen maar onbedoeld ook meer verontreiniging – zoals microplastics. Hoewel we ons steeds meer bewust zijn van het plasticprobleem kunnen we er (op korte termijn) niets tegen doen”.
In de studie werd een simulatie gebruikt waarin mosselbanken en watersamenstelling in verschillende ‘levensechte’ situaties werden nagebootst.
Dick Schrauwen (bewerking van https://tinyurl.com/y8qujo4h)
Publicatie: https://tinyurl.com/yd8rvymq, https://tinyurl.com/ya2oqsbr
Auteurs van de studie zijn Hyee Shynn Lim en Dr. Antony Knights. Ze zijn werkzaam bij het centrum voor mariene biologie en ecologie van de Universiteit van Plymouth.
De baanbrekende en beleidsbepalende studie kreeg in 2020 de Queen’s Anniversary Prize for Higher and Further Education.