Geschreven door Michael Greger M.D. FACLM op 5 mei 2020
De goedkeuring van aspartaam heeft een controversiële geschiedenis. De commissaris van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) concludeerde dat “er redelijke zekerheid is dat menselijke consumptie van aspartaam: (1) geen risico op hersenbeschadiging met zich meebrengt, resulterend in mentale retardatie, endocriene [hormonale] disfunctie, of beide; en (2) geen hersentumoren veroorzaken. ”
De eigen openbare onderzoekscommissie van de FDA trok echter hun goedkeuring in over kankerproblemen. “Verder hebben verschillende FDA-wetenschappers de goedkeuring van aspartaam afgeraden, daarbij verwijzend naar … [de aspartaam-onderneming] eigen hersentumortesten …” Hoe dan ook, de commissaris keurde aspartaam goed voordat hij de FDA verliet en ging verder met genieten van duizend dollar per dag adviesfunctie bij het PR-bedrijf van het aspartaambedrijf. Vervolgens heeft de FDA het National Toxicology Program (NTP) eigenlijk belet verdere kankertests uit te voeren. Zoals ik in mijn video bespreek bleven we achter met mensen die vochten over verschillende knaagdierstudies, waarvan sommige een verhoogd kankerrisico lieten zien, terwijl andere dat niet deden.
Dit doet me denken aan het saccharineverhaal. Die kunstmatige zoetstof veroorzaakte blaaskanker bij ratten, maar niet bij muizen, waardoor we moesten ‘bepalen of mensen op de rat of op de muis lijken’. Het was duidelijk dat we de aspartaamvraag bij mensen moesten testen, maar het langste onderzoek naar de veiligheid bij mensen duurde slechts 18 weken. We hadden betere menselijke gegevens nodig.
Aangezien het grootste onderzoek bij ratten lymfomen en leukemieën belichtte, volgde het NIH-AARP-onderzoek de diagnoses van bloedkanker en ontdekte dat “[h] hogere niveaus van aspartaaminname niet geassocieerd waren met het risico op … kanker.” Hoewel het NIH-AARP-onderzoek enorm was, werd het bekritiseerd omdat het alleen de relatief kortetermijnblootstelling evalueerde. Mensen werden inderdaad maar vijf jaar bestudeerd, wat zeker beter is dan 18 weken, maar hoe zit het met 18 jaar?
Alle ogen waren gericht op Harvard, waar onderzoekers de gezondheid en het dieet van medische professionals waren gaan volgen voordat aspartaam zelfs maar op de markt was gekomen. “In de meest uitgebreide langetermijnstudie [populatie] … om de associatie tussen aspartaaminname en kankerrisico bij mensen te evalueren”, vonden ze een “positieve associatie tussen light frisdrank en totale aspartaaminname en risico’s van [non-Hodgkin-lymfoom] en multipel myeloom bij mannen en leukemie bij zowel mannen als vrouwen ”, zoals je kunt zien bij 2:12 in mijn video. Waarom meer kanker bij mannen dan bij vrouwen? Een vergelijkbaar resultaat werd gevonden voor alvleesklierkanker en light frisdrank, maar niet voor frisdrank in het algemeen. In feite was de enige suiker die verband hield met het risico op alvleesklierkanker de melksuiker, lactose. De man / vrouw discrepantie had gewoon een statistische toevalstreffer kunnen zijn, maar de onderzoekers besloten een beetje dieper te graven.
Aspartaam wordt afgebroken tot methanol, dat wordt omgezet in formaldehyde, “een gedocumenteerd carcinogeen voor de mens”, door het enzym alcohol dehydrogenase. Hetzelfde enzym dat gewone alcohol ontgift, is precies hetzelfde enzym dat methanol omzet in formaldehyde. Is het mogelijk dat mannen alleen hogere niveaus van dit enzym hebben dan vrouwen? Ja, daarom krijgen vrouwen een hoger alcoholgehalte in het bloed dan mannen die dezelfde hoeveelheid alcohol drinken. Als je naar levermonsters van mannen en vrouwen kijkt, zie je een significant grotere enzymactiviteit bij mannen, dus misschien verklaren de hogere conversieratio’s van aspartaam naar formaldehyde het verhoogde kankerrisico bij mannen? Hoe testen we dit?
Ethanol – gewone alcohol – concurreert met methanol om de aandacht van hetzelfde enzym. In feite wordt gewone alcohol eigenlijk ‘gebruikt als tegengif voor vergiftiging door methanol’. Dus als deze formaldehyde-theorie klopt, kunnen mannen die geen alcohol drinken of weinig drinken, hogere formaldehyde-conversieratio’s van aspartaam hebben. En inderdaad, in overeenstemming met deze redenering, leken de mannen die de minste hoeveelheden alcohol dronken het grootste kankerrisico door aspartaam te hebben.
Een derde cohortonderzoek is sindsdien gepubliceerd en vond geen verhoogd lymfoomrisico geassocieerd met light frisdrank gedurende een follow-upperiode van tien jaar. Er werd dus geen risico gedetecteerd in de 18 weken durende studie, de 5-jarige studie of de 10-jarige studie – alleen in de 18-jarige studie. Wat moeten we hiervan maken?
Sommigen hebben opgeroepen tot herevaluatie van de veiligheid van aspartaam. Het paard is op dit moment een beetje uit de schuur met jaarlijks 34 miljoen pond aspartaam, maar dat betekent niet dat we het moeten eten, vooral misschien zwangere vrouwen en kinderen.