Vorige maand hield deze commissie een hoorzitting over de oorsprong van de COVID-19-pandemie. Dit was onderdeel van het bipartisane biosecurity- en levenswetenschappelijk onderzoek dat ik uitvoer samen met ranking member Paul. In die discussie benadrukten onze deskundige getuigen de noodzaak van robuust toezicht op een breed scala aan risicovolle levenswetenschappelijk onderzoek – zowel hier in de Verenigde Staten als in het buitenland. Dat is het onderwerp van de hoorzitting van vandaag.
Levenswetenschappelijk onderzoek kan van cruciaal belang zijn voor de bescherming van de volksgezondheid en onze nationale veiligheid. Het helpt ons bij het ontwikkelen van vaccins, het verbeteren van onze diagnostische tests en het aanscherpen van ons begrip van potentiële biologische bedreigingen. Als we de gezondheids- en veiligheidsuitdagingen van de 21e eeuw willen aangaan, zullen we zeker gebruik moeten maken van risicovol onderzoek.
Tegelijkertijd kan dit onderzoek ongelooflijk gevaarlijk zijn. Het brengt wetenschappers in contact met schadelijke ziekteverwekkers en soms krijgen ze niet de nodige training om ze op de juiste manier te hanteren. Als apparatuur faalt of onderzoekers een onschuldige fout maken, kan dit ernstige gezondheidsrisico’s voor het grote publiek met zich meebrengen. En de gevaren gaan niet alleen over fysieke materialen. Dit werk omvat vaak gevoelige informatie, die verwoestende gevolgen kan hebben als deze in verkeerde handen valt.
Kortom, we moeten een delicate balans vinden: tussen het bevorderen van wetenschappelijke vooruitgang en het minimaliseren van mogelijke schade. De hoorzitting van vandaag zal onderzoeken hoe goed we die balans vinden – en of ons beleid voldoende transparantie biedt aan het Congres en het Amerikaanse publiek.
Het debat over hoe levenswetenschappelijk onderzoek op de juiste manier te reguleren is niet nieuw – noch is het gemakkelijk op te lossen. Wetenschappers en beleidsmakers worstelen al decennia met deze vragen. Het debat gaat terug tot in ieder geval de jaren 70 – toen wetenschappers ontdekten dat DNA van verschillende organismen in een laboratorium gecombineerd kon worden om een ziekteverwekker te creëren die niet in de natuur voorkomt. Toen ze zich realiseerden wat de mogelijke gevolgen van deze ontdekking waren, stemden ze ermee in om dergelijk onderzoek op te schorten totdat de risico’s en voordelen grondig konden worden beoordeeld.
Sindsdien hebben experts geworsteld met andere ethische kwesties in levenswetenschappelijk onderzoek – van klonen tot stamcelonderzoek tot het modificeren van virussen. Die vragen zijn nu belangrijker dan ooit. We leven in een opmerkelijk tijdperk van technologische verandering en wetenschappelijke vooruitgang. Overal ter wereld schieten laboratoria uit de grond, breiden onderzoeksgebieden zich uit en stroomt er geld in dit werk van overheden en particuliere financiers.
We hebben de verantwoordelijkheid om de energie en vindingrijkheid van dit moment te benutten. Het zal ons in staat stellen nieuwe vaccins, nieuwe behandelingen en betere tests voor nieuwe ziekteverwekkers te identificeren. Nieuwe technologieën zullen ons helpen om sneller en veiliger onderzoek te doen, door laboratoriumexperimenten te moderniseren en meer informatie te verkrijgen uit kleinere hoeveelheden ziekteverwekkers.
Om duidelijk te zijn, in dit tijdperk van nieuw onderzoek zullen er risico’s zijn en we moeten het Amerikaanse publiek hiertegen beschermen. Maar we moeten dit ook slim en strategisch doen. Het stellen van reactieve beperkingen aan federaal onderzoek kan schadelijke gevolgen hebben. Andere landen kunnen cruciale ontdekkingen doen terwijl onze onderzoekers worden vertraagd door bureaucratie. Particuliere donateurs kunnen blijven investeren in onderzoek zonder de juiste waarborgen. We moeten ervoor zorgen dat we de controle over risicovol onderzoek behouden – om ervoor te zorgen dat het effectief, innovatief en veilig is.
Wetenschap is inherent een menselijke onderneming, en de vraag wat “te riskant” is, komt uiteindelijk neer op menselijk oordeel. Er is geen eenvoudig antwoord. Maar de hoorzitting van vandaag – en ons panel van deskundige getuigen – vormen een belangrijke stap in dit werk.
Ze zullen ons helpen te begrijpen welke transparantie- en toezichtbeleid er vandaag de dag bestaan voor risicovol levenswetenschappelijk onderzoek – en wat het Congres moet doen om deze maatregelen te verbeteren en het Amerikaanse volk veilig te houden. Ik dank hen voor hun aanwezigheid vandaag en kijk uit naar onze discussie.
Interview met arts die nauw samenwerkte met Fauci
Hierin wordt ook de rol van gevaarlijke onderzoek in Nederland betaald door de VS genoemd:
Naast hun werk aan DURC-beleid, stond de NSABB in het centrum van de beleidsdiscussie in 2012 over laboratoriumexperimenten die de overdraagbaarheid van influenza verhoogden, wat publieke bezorgdheid wekte over onderzoek dat het pandemisch potentieel van bestaande pathogenen zou kunnen verbeteren. Toen twee voorgestelde publicaties over aviaire influenza, gefinancierd door NIH en uitgevoerd in laboratoria aan de University of Wisconsin-Madison en Erasmus University in Nederland, door de NSABB werden beoordeeld voorafgaand aan publicatie, deed de raad een ongekende aanbeveling om de artikelen niet te publiceren (later werd die beslissing teruggedraaid).
Josh Hawley beschuldigt arts mbt liegen om de theorie over laboratoriumlek te ontkrachten