De stijgende populariteit van praktijken zoals yoga, mindfulness, meditatie en ademhalingstechnieken is grotendeels te danken aan hun potentiële gezondheids- en welzijnsvoordelen. Hoewel de meeste beoefenaars positieve effecten melden, wijst nieuw onderzoek van het Massachusetts General Hospital erop dat door deze praktijken geïnduceerde veranderde bewustzijnstoestanden (VBT’s) vaker voorkomen dan gedacht en soms tot negatieve ervaringen kunnen leiden.
De studie, geleid door Dr. Matthew D. Sacchet en gepubliceerd in het tijdschrift Mindfulness, ondervroeg 3.135 volwassenen in de VS en het VK. Het bleek dat 45% minstens één keer een niet-farmacologisch geïnduceerde VBT had ervaren. Dit percentage is veel hoger dan de geschatte 5-15% van de bevolking die aan mindfulness doet. Deze VBT’s omvatten verschijnselen zoals derealisatie, eenheidservaringen, extatische sensaties, levendige waarnemingen, veranderingen in de waargenomen grootte, lichamelijke sensaties, uittredingservaringen en waarnemingen van niet-fysieke lichten.
Hoewel veel deelnemers deze ervaringen als positief en soms transformerend beschrijven, meldde een aanzienlijke minderheid negatieve uitkomsten. Dertien procent ervoer matig of ernstiger lijden, met 1,1% die levensbedreigende nood meldde. Verontrustend is dat 63% van degenen die leden geen hulp zochten.
Het onderzoek benadrukt een kloof in de paraatheid van clinici om patiënten met VBT’s te herkennen en te ondersteunen. Dr. Sacchet benadrukt dat deze ervaringen, hoewel vaak voorkomend, moeilijk te integreren kunnen zijn in iemands zelfbeeld en realiteit, wat een potentieel volksgezondheidsprobleem vormt.
Dr. Sacchet pleit voor verder onderzoek om individuele kenmerken te identificeren die mensen vatbaar maken voor VBT’s en het bijbehorende lijden. Hij suggereert dat oude meditatieteksten mogelijk inzicht kunnen bieden in het omgaan met moeilijke VBT’s en onderstreept de noodzaak van verbeterde klinische training over deze ervaringen.
Om de veilige beoefening van meditatie en andere mind-body activiteiten te waarborgen, beveelt Dr. Sacchet aan:
- Verbeterd Bewustzijn bij Beoefenaars: Instructeurs moeten deelnemers informeren over mogelijke risico’s.
- Verbeterde Klinische Ondersteuning: Ontwikkelen van curricula over VBT’s voor zorgverleners.
- Vervolgonderzoek: Onderzoeken welke kenmerken individuen vatbaar maken voor VBT’s en de beste ondersteuningsstrategieën.
Deze aanpak is bedoeld om de voordelen van deze krachtige praktijken te maximaliseren en de risico’s te minimaliseren, waardoor het algehele welzijn veilig wordt bevorderd.
Bron: Massachusetts General Hospital