Onderzoek toont aan dat mensen elk uur ongeveer 16,2 stukjes microplastic inademen, wat overeenkomt met een creditcard gedurende een hele week. En deze microplastics, kleine deeltjes in het milieu die ontstaan door de afbraak van plastic producten, bevatten meestal giftige verontreinigende stoffen en chemicaliën.
Geïnhaleerde microplastics kunnen ernstige gezondheidsrisico’s met zich meebrengen, dus is het essentie l om te begrijpen hoe ze zich in het ademhalingssysteem verplaatsen om luchtwegen aandoeningen te voorkomen en te behandelen. In Physics of Fluids, door AIP Publishing, ontwikkelden onderzoekers van de University of Technology Sydney, Western Sydney University, Urmia University, Islamic Azad University, de University of Comilla en Queensland University of Technology een computer vloeistof dynamisch model om het transport en de afzetting van microplastics in de bovenste luchtwegen te analyseren.
“Miljoenen tonnen van deze microplastic deeltjes zijn gevonden in water, lucht en bodem. Door de wereldwijde productie van microplastics neemt de dichtheid ervan in de lucht aanzienlijk toe”, zegt auteur Mohammad S. Islam. “Voor het eerst, in 2022, vonden studies microplastics diep in de menselijke luchtwegen, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over ernstige gevaren voor de gezondheid van de luchtwegen.”
Het team onderzocht de beweging van microplastics met verschillende vormen (sferisch, tetraëdrisch en cilindrisch) en afmetingen (1,6, 2,56 en 5,56 micron) en onder langzame en snelle ademhaling.
Microplastics hadden de neiging zich op te hopen op hotspots in de neusholte en orofarynx, of achter in de keel.
“De gecompliceerde en zeer asymmetrische anatomische vorm van de luchtwegen en het complex stromingsgedrag in de neusholte en orofarynx zorgen ervoor dat de microplastics afwijken van de stromingsroute en zich in die gebieden afzetten”, aldus Islam. “De stroomsnelheid, deeltjestraagheid en asymmetrische anatomie beïnvloeden de algehele afzetting en verhogen de concentratie in de neusholten en het gebied van de orofarynx.”
Ademhalingsomstandigheden en grootte van microplastics beïnvloeden de snelheid van microplastics. Een verhoogde stroomsnelheid leidde tot minder depositie en de grootste (5,56 micron) microplastics kwamen vaker in de luchtwegen terecht dan hun kleinere tegenhangers.
De auteurs geloven dat hun studie de echte zorg van blootstelling aan en inademing van microplastics verduidelijkt, vooral in gebieden met een hoge mate van plastic vervuiling of industriële activiteit. Ze hopen dat de resultaten kunnen helpen bij het informeren en het verbeteren van de beoordeling van gezondheidsrisico’s.
“Deze studie benadrukt de noodzaak van een groter bewustzijn van de aanwezigheid en mogelijke gezondheidseffecten van microplastics in de lucht die we inademen”, zegt auteur YuanTong Gu.
In de toekomst zijn de onderzoekers van plan het transport van microplastics te analyseren in een grootschalig, patiënt specifiek longmodel dat omgevingsparameters zoals vochtigheid en temperatuur omvat.
AMERIKAANS INSTITUUT VOOR FYSICA
Vertaling persbericht: Andre Teirlinck