Wereldwijd lijden twee miljard mensen aan matige tot ernstige voedselonzekerheid en wijdverspreide tekorten aan micronutriënten. Dit staat in schril contrast met de 654 miljoen mensen die volgens de Internationale Armoedegrens (IPL) van de Wereldbank — vastgesteld op $2,15 per dag — als extreem arm worden geclassificeerd. De huidige armoedemaatstaven negeren een cruciaal aspect van menselijk welzijn: voldoende en gezonde voeding. In samenwerking met Misereor heeft een onderzoeksteam van de Universiteit van Göttingen een nieuwe manier ontwikkeld om armoede te meten, waarbij de betaalbaarheid van een gezond dieet wordt meegenomen naast andere basisbehoeften. Volgens deze maatstaven leefden in 2022 tussen de 2,3 en 2,9 miljard mensen wereldwijd in armoede. De studie is gepubliceerd in het tijdschrift Food Policy.
De onderzoekers combineerden specifieke gegevens uit verschillende landen over de kosten van een gezond basisdieet — gebaseerd op voedingsrichtlijnen — met consumptiegegevens uit 145 landen om de wereldwijde armoede in kaart te brengen. De studie benadrukt ook aanzienlijke regionale verschillen. Volgens de Wereldbank woont tweederde van de armen in Sub-Sahara Afrika, maar de nieuwe benadering toont aan dat meer dan een derde zich in Zuid-Azië bevindt, met Sub-Sahara Afrika op de tweede plaats. Bovendien zijn volgens de traditionele maatstaven andere regio’s slechts verantwoordelijk voor 7% van de wereldwijde armoede, maar ligt dit aandeel tussen de 29% en 35% met de nieuwe methode — waarbij Oost-Azië en de Stille Oceaan alleen al 10% tot 19% vertegenwoordigen van de wereldwijde armen.
“Er zijn miljarden mensen die volgens de huidige standaarden niet als extreem arm worden gezien, maar die zich geen voedsel kunnen veroorloven dat voldoet aan adequate voedingsnormen, laat staan andere basisbehoeften. Dat negeert de langetermijngevolgen van ondervoeding voor de gezondheid,” legt Jonas Stehl uit, promovendus bij de onderzoeksgroep Ontwikkelingseconomie van de Universiteit van Göttingen en eerste auteur van de studie. “Om middelen beter te kunnen toewijzen, zou de Wereldbank haar benadering van het meten van armoede moeten heroverwegen.”