Tijdens een debat in het Hogerhuis werd de aandacht gevestigd op discrepanties in de kostenberekeningen voor hernieuwbare energie, met een focus op windenergie en de bredere implicaties voor het elektriciteitsnet. Dit debat vond plaats in de context van COP29 en recente rapporten van de Britse regering en de Nationale Energie Systeembeheerder (NESO).
Kernpunten:
- Discrepanties in kosten van hernieuwbare energie:
- De overheid stelt dat offshore wind energie kan leveren voor £44 per megawattuur, maar recente veilingprijzen en bedrijfscijfers tonen aanzienlijk hogere kosten, soms tot £150 per megawattuur.
- De veronderstelde investeringskosten voor windenergie verschillen sterk: officiële schattingen zijn £1,5 miljoen per megawatt capaciteit, terwijl praktijkcijfers eerder £3 miljoen suggereren.
- Intermitterend karakter van hernieuwbare energie:
- Kosten ontstaan door back-upsystemen (zoals gascentrales) en betalingen aan producenten om productie te stoppen bij overcapaciteit. Deze kosten bedragen £3-5 miljard per jaar en zullen waarschijnlijk stijgen.
- Door de afhankelijkheid van weersomstandigheden neemt de behoefte aan infrastructuur zoals interconnectors en vraagbeheer toe.
- Onvoorziene economische effecten:
- Het rationeren van energie (door hoge prijzen of verplichte reductie) zal naar verwachting toenemen, met economische kosten voor consumenten en industrie als gevolg.
- Gebrek aan consensus over kosten:
- Verschillende cijfers en aannames leiden tot een verdeeld debat over de werkelijke kosten van hernieuwbare energie. Een onafhankelijke expertcommissie wordt voorgesteld om transparantie en consensus te bevorderen.
- Subsidies en economische impact:
- Subsidies voor hernieuwbare energie bedragen momenteel £12 miljard per jaar, of £400 per huishouden. Dit roept vragen op, gezien de lage kosten die de overheid claimt.
Conclusie:
Het debat onderstreept de noodzaak van betere en transparantere analyse van de werkelijke kosten van hernieuwbare energie. Een voorstel werd gedaan voor een onafhankelijke expertgroep om meer consensus te bereiken. Het doel is om het energiebeleid te baseren op de beste beschikbare kennis en economische efficiëntie, terwijl de uitdagingen van netbeheer en energiezekerheid worden aangepakt.
Link