ULF staat voor Ultra Low Frequency, wat verwijst naar elektromagnetische golven met zeer lage frequenties, meestal tussen 0,003 Hz en 3 Hz. Het ULF-magnetische veld is een soort elektromagnetisch veld dat golven in dit frequentiebereik produceert.
Deze metingen gebeuren niet in Rusland maar in Canada. De nadruk ligt hier op de detectie van natuurlijke elektromagnetische straling, waarbij mijn speciale interesse uitgaat naar de Schumann-resonanties van 8 – 45 Hz.
In verschillende wetenschappelijke en technologische domeinen heeft het ULF-magnetische veld een aantal toepassingen en betekenissen:
- Geofysica en aardbevingsonderzoek: ULF-velden worden vaak gebruikt om veranderingen in het aardmagnetisch veld te bestuderen. In sommige studies worden ULF-signalen geassocieerd met tektonische activiteiten, zoals aardbevingen, omdat veranderingen in de aardkorst soms elektromagnetische verstoringen kunnen veroorzaken die zichtbaar zijn in het ULF-bereik.
- Ruimteonderzoek: ULF-golven worden ook waargenomen in de magnetosfeer van de aarde. Ze kunnen bijdragen aan ons begrip van ruimteweer, zoals interacties tussen de zonnewind en het magnetisch veld van de aarde.
- Communicatie en militair gebruik: Vanwege de eigenschappen van ULF-golven kunnen ze doordringen in de grond en in water. Dit maakt ze geschikt voor communicatie met onderzeeërs of op afgelegen locaties waar conventionele radiogolven niet doordringen.
- Gezondheids- en milieuonderzoek: In sommige gevallen worden ULF-golven bestudeerd om hun mogelijke effecten op levende organismen en het milieu te begrijpen, hoewel de invloed van elektromagnetische velden op biologische systemen onderwerp is van voortdurende studie.
Samengevat verwijst het ULF-magnetische veld naar een specifiek frequentiebereik binnen de elektromagnetische spectrum dat verschillende toepassingen heeft in aardobservatie, ruimteonderzoek en communicatie.
De Schumann-resonantie is een natuurlijk voorkomend elektromagnetisch fenomeen dat zich voordoet in de atmosfeer van de aarde, in het bijzonder in de ruimte tussen het aardoppervlak en de ionosfeer. Het is vernoemd naar de Duitse natuurkundige Winfried Otto Schumann, die dit fenomeen in 1952 theoretisch beschreef.
De Schumann-resonantie treedt op doordat elektromagnetische golven continu rond de aarde stuiteren tussen het aardoppervlak en de ionosfeer, aangedreven door bliksemontladingen die deze golven genereren. Dit leidt tot resonantiefrequenties in het extreem lage frequentiebereik (ELF), vooral rond 7,83 Hz, hoewel er ook andere hogere harmonische frequenties zijn, zoals 14 Hz, 20 Hz, 26 Hz en zo verder.
Hier zijn de belangrijkste punten over de Schumann-resonantie:
- Frequenties: De fundamentele frequentie van de Schumann-resonantie is ongeveer 7,83 Hz, wat betekent dat deze elektromagnetische golven zich gemiddeld 7,83 keer per seconde rond de aarde verplaatsen. Hogere harmonische frequenties liggen rond 14 Hz, 20 Hz, en nog hoger.
- Oorzaak: Bliksemontladingen zijn de primaire bron van de elektromagnetische golven die de Schumann-resonantie aandrijven. Elke dag vinden er wereldwijd ongeveer 50 tot 100 bliksemontladingen per seconde plaats, die deze golven voortbrengen.
- Resonantie en de ionosfeer: De aarde en de ionosfeer vormen als het ware een gigantische holle geleider waarin elektromagnetische golven zich kunnen voortbewegen. De afstanden tussen deze “geleidende oppervlakken” (het aardoppervlak en de ionosfeer) zorgen ervoor dat bepaalde golflengtes resoneren, vergelijkbaar met hoe een muziekinstrument een resonantie creëert op bepaalde toonhoogtes.
- Wetenschappelijk belang: De Schumann-resonantie wordt vaak gebruikt als een natuurlijke indicator voor het gedrag van de ionosfeer en veranderingen in het aardse klimaat, omdat veranderingen in de ionosfeer (door bijvoorbeeld zonneactiviteit) invloed hebben op de resonantiefrequenties.
- Biologische verbanden: Er is speculatie dat de Schumann-resonanties invloed kunnen hebben op biologische systemen, waaronder menselijke hersengolven, omdat de fundamentele frequentie van 7,83 Hz vergelijkbaar is met bepaalde hersengolfactiviteiten (zoals alfa-golven). Dit blijft echter een onderwerp van discussie en wetenschappelijk onderzoek, zonder eenduidige conclusies.
In het kort, de Schumann-resonantie is een elektromagnetisch fenomeen dat ontstaat door de interactie tussen bliksemontladingen en de holle ruimte tussen de aarde en de ionosfeer, met als belangrijkste resonantiefrequentie 7,83 Hz.