Onderzoekers van de Universiteit van Wenen en de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem hebben voor het eerst chemische residuen van autobanden gedetecteerd in bladgroenten. Deze chemische stoffen, afkomstig van de vele additieven in autobanden, komen via atmosferische neerslag, irrigatie met gezuiverd afvalwater en het gebruik van rioolslib als meststof in de landbouw terecht.
Belangrijkste bevindingen:
- De studie, gepubliceerd in Frontiers in Environmental Science, toont aan dat deze additieven inderdaad in bladgroenten terechtkomen en vervolgens in de voedselketen.
- Onderzoekers hebben met behulp van hoge-resolutie massaspectrometrie zestien bandgerelateerde stoffen geanalyseerd in groenten uit supermarkten in Zwitserland en veldgroenten uit Israël.
- De gevonden concentraties zijn laag, bijvoorbeeld 238 nanogram per kilogram (ng/kg) voor benzothiazool (BTZ) en 0.4 ng/kg voor 6PPD, waarvan het transformatieproduct 6PPD-quinon bekend staat als zeer toxisch voor sommige aquatische soorten.
Gevolgen voor de volksgezondheid:
- De dagelijkse inname van deze stoffen door de mens, gebaseerd op de consumptie van bladgroenten in Zwitserland en Israël, varieert van 12 tot 1.296 ng voor BTZ en 0.06 tot 2.6 ng voor 6PPD.
- Hoewel deze concentraties en inname gelukkig laag zijn, behoren deze additieven niet in voedsel thuis.
Toekomstige stappen:
- De onderzoekers benadrukken dat er meer onderzoek nodig is naar de ecologische en toxicologische risico’s van deze stoffen voor zowel het milieu als de menselijke gezondheid.
Achtergrond:
- Autobanden bevatten 5-15% chemische additieven, zoals antioxidanten, anti-verouderingsmiddelen en vulkaniseermiddelen, die de prestaties en duurzaamheid van banden verbeteren.
- Dit onderzoek bouwt voort op eerdere studies die aantoonden dat planten deze additieven kunnen opnemen, niet alleen in laboratoriumomstandigheden, maar ook in natuurlijke groeiomstandigheden.
Bron: Universiteit van Wenen