Hoe jonge kinderen het concept van pijn leren door te lezen

Een val van de fiets, een schaafwond op de knie of een gewone griepvaccinatie: hoe kinderen pijn ervaren, kan een aanzienlijke invloed hebben op hoe zij reageren en reageren op pijn tot in de adolescentie en volwassenheid.

Nu laat een nieuwe studie van de Universiteit van Zuid-Australië zien hoe jonge kinderen het concept van pijn leren door te lezen, en het helpt de empathie en emotionele ontwikkeling van kinderen te bevorderen en sociaal-culturele normen te begrijpen.

Het onderzoek, uitgevoerd door dr. Sarah Wallwork, onderzocht hoe ouders en verzorgers omgaan met kinderen bij het lezen van prentenboeken die pijn of letsel uitbeelden.

Bij het observeren van twintig gezinnen en jonge kinderen (3-6 jaar) ontdekten onderzoekers dat het lezen van boeken vaak aanleiding gaf tot interacties over pijn en letsel door de ervaringen van de personages. Deze omvatten onder meer praten over de oorzaken van pijn en letsel, wat u moet doen als u gewond raakt of pijn heeft, en het bevorderen van empathie en prosociale vaardigheden.

Dr. Wallwork zegt dat het onderzoek de waarde benadrukt van gedeelde leeservaringen en hoe ouders hun kinderen kunnen ondersteunen bij het leren over pijngerelateerde concepten tijdens een kritieke ontwikkelingsperiode.

“Gedeelde leeservaringen bieden een belangrijke gelegenheid om contact te maken met uw kind, en in dit onderzoek een gelegenheid om over pijn en letsel te praten”, zegt dr. Wallwork.

“Door de karakters van de verhalenboeken merkten we dat ouders en verzorgers pauzeerden om verder uit te leggen wat er op de pagina’s gebeurde.

“Toen Zog de draak (in het boek Zog van Julia Donaldson) bijvoorbeeld zijn hoofd stoot en een verband krijgt, zei de ouder: ‘Whoopsie madeliefje, want draken zijn nog steeds aan het leren, nietwaar?’, wat de blessure in verband bracht met leren en dat het normaal was om fouten te maken tijdens het leren.

“Op dezelfde manier zei de ouder, toen Zog tegen een boom vloog: ‘Oh nee! Dat zou pijn hebben gedaan, nietwaar?’, wat het kind ertoe aanzette na te denken over hoe pijnlijk of pijnlijk Zog zou kunnen zijn. Op deze manier leert de ouder het kind over empathie en passende reacties.

“Omgekeerd, als pijn en letsel op een luchtige of onrealistische manier werden afgebeeld, reageerden ouders vaak op een manier die liet zien dat ze zich vermaakten met het ongeluk van het personage. En hoewel dit misschien onschuldig lijkt, kan de actie kinderen onbedoeld socialiseren en denken dat ongelukken en verwondingen grappig kunnen zijn.

“Het leren van passende en empathische reacties op pijn en letsel in de kindertijd is om vele redenen waardevol: het helpt kinderen te begrijpen dat sommige pijn van voorbijgaande aard is, dat sommige verwondingen de hulp van anderen nodig hebben, en dat letsel en pijn niet altijd met elkaar verweven zijn.

“Gezamenlijk lezen van prentenboeken is een ideale manier om te praten over concepten rond pijn vanwege het didactische karakter ervan – in tegenstelling tot kindertelevisie en films, waar kinderen vaak alleen kijken en passieve ontvangers van informatie worden.

“Door het verhaal en de ervaringen van de personages te verbinden met de eigen ervaringen van een kind, worden deze concepten beter herkenbaar voor kinderen.

Bron: University of South Australia