2023 markeerde 50 jaar internationale samenwerking om ijsberen in het Noordpoolgebied te beschermen. Deze inspanningen zijn een succesverhaal op het gebied van natuurbehoud: van een populatie die eind jaren zestig op ongeveer 12.000 beren werd geschat, zijn de aantallen bijna verdrievoudigd, tot iets meer dan 32.000 in 2023.
Ondanks deze dramatische toename van de ijsberenpopulaties domineren beweringen dat hun aantal daalt als gevolg van de klimaatverandering nog steeds de meeste berichtgeving in de media.
Sinds 2004 is ons verteld dat de aantallen ijsberen in de Western Hudson Bay gestaag afnemen, maar uit een nieuw onderzoek dat in 2023 openbaar werd gemaakt blijkt dat dit niet echt waar is. In het State of the Polar Bear Report 2023, gepubliceerd door de Global Warming Policy Foundation (GWPF) op International Polar Bear Day, geeft zoöloog dr. Susan Crockford details over dit explosieve nieuws.
Naast andere kwesties die in het rapport van dit jaar aan de orde komen, legt Crockford uit dat populatieonderzoeken van ijsberen in de Western Hudson Bay, uitgevoerd in 2011, 2016 en 2021, lagere schattingen opleverden dan een onderzoek uit 2004. Deze verschillen in het aantal beren zijn echter niet statistisch significant op basis van elkaar, wat betekent dat er de afgelopen twintig jaar geen negatieve trend heeft plaatsgevonden.
Crockford zei dat de gevolgen van dit onderzoek enorm zijn.
“Het betekent dat er sinds minstens 2004 geen statistisch significante trend is geweest in het aantal ijsberen in de Western Hudson Bay. Dit resultaat is absoluut in tegenspraak met de voorspellingen van computermodellen over toekomstige ijsberencatastrofes, die ervan uitgaan dat de aantallen in de Western Hudson Bay gestaag zijn afgenomen.”
Ze zei ook dat het onderzoek van de Western Hudson Bay vragen opriep over voorheen onbekende bewegingen van honderden beren over de grenzen van subpopulaties in Hudson Bay heen.
“Er zijn nu vrij sterke aanwijzingen dat de grenzen van de subpopulaties in de Hudsonbaai moeten worden aangepast en dat de eerdere populatieschattingen opnieuw moeten worden berekend. Een soortgelijk probleem wordt erkend in Alaska, waar decennialang vrij grote aantallen ijsberen uit het zuiden van Beaufort heen en weer zijn getrokken over de huidige grens tussen de Chukchi-zee in het westen en de noordelijke Beaufort-zee in het oosten. Dit betekent dat als je op een bepaald moment de Zuid-Beaufortberen in een bepaald gebied meetelt, het lijkt alsof er sprake is van een afname van de populatie, terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is.”
Crockford heeft toegevoegd,
“De westelijke Hudsonbaai en het zuidelijke Beaufort zijn de enige subpopulaties van ijsberen die sterke steun leken te tonen voor het uitgangspunt dat de afname van het zee-ijs, die wordt toegeschreven aan door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde, de overvloed aan beren heeft verminderd. Nu weten we dat eerdere beweringen vrijwel zeker onjuist zijn.”
Belangrijkste bevindingen
* Er waren in 2023 geen berichten uit het Noordpoolgebied waaruit bleek dat ijsberen schade zouden lijden als gevolg van een gebrek aan leefgebied voor zee-ijs in de zomer, deels omdat het zee-ijs in de Noordpool in de zomer sinds 2007 niet is afgenomen.
* In tegenstelling tot de verwachtingen is uit een onderzoek op Spitsbergen gebleken dat er de afgelopen veertig jaar een afname is van het aantal ijsberen dat is gedood ter verdediging van mensenlevens of eigendommen, ondanks een diepgaande afname van het zee-ijs in de afgelopen twintig jaar.
* Uit een onderzoek onder ijsberen in de zuidelijke Hudsonbaai in 2021 bleek een verbazingwekkende toename van 30% in vijf jaar tijd, wat nog eens 223 beren toevoegt aan het mondiale totaal.
* Uit een gelijktijdig onderzoek onder ijsberen in de Western Hudson Bay in 2021 bleek dat de aantallen sinds 2011 niet zijn afgenomen, wat ook betekent dat ze sinds 2004 niet zijn afgenomen. daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.
* De IUCN Polar Bear Specialist Group heeft een aanbeveling uit 2016 genegeerd om de grenzen van drie subpopulaties van de Hudson Bay (Westelijke HB, Zuidelijke HB en Foxe Basin) aan te passen om rekening te houden met het genetische onderscheidend vermogen van beren die in de Hudson Bay-regio leven; een soortgelijk grensprobleem in het westelijke Noordpoolgebied tussen de Chukchi Zee en de subpopulaties van Zuid- en Noord-Beaufort, gebaseerd op bekende bewegingen van beren tussen regio’s, wordt sinds 2014 erkend, maar is nog niet opgelost.
* De Amerikaanse Fish and Wildlife Service en de IUCN Polar Bear Specialist Group zijn er in hun rapporten uit 2023 niet in geslaagd de nieuw ontdekte populatie in Zuidoost-Groenland officieel te erkennen als de 20e subpopulatie, ondanks onbetwist bewijs dat dit een genetisch verschillende en geografisch geïsoleerde groep is . Het aantal wordt geschat op 234 personen.
https://www.thegwpf.org/content/uploads/2024/02/Crockford-State-of-Polar-Bears-2023.pdf