Een nieuw rapport van de nationale belangenorganisatie Food & Water Watch geeft details over de ruim 110 miljoen dollar die de chemische industrie in de periode 2019-2022 heeft besteed aan lobbywerk voor tientallen wetsvoorstellen die in het Congres zijn ingediend, waaronder vele om de crisis van PFAS-besmetting in het hele land aan te pakken. Naarmate het publieke bewustzijn van de gevaren van PFAS voor de menselijke gezondheid de afgelopen tien jaar groeide, groeide ook de lobby van het bedrijfsleven om de actie van het Congres te laten ontsporen om de vervuilende industrie verantwoordelijk te houden voor schoonmaak- en mitigatie-inspanningen.
Giftige per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) staan algemeen bekend als “forever chemicaliën” omdat ze niet gemakkelijk in het milieu worden afgebroken. Tegenwoordig worden PFAS vrijwel overal aangetroffen – ook in het bloed van bijna alle Amerikanen – en analyses schatten de kosten van een goede schoonmaakoperatie in het land op miljarden dollars.
Concreet blijkt uit het rapport ‘PFAS and the Chemistry of Concealment’ dat grote PFAS-bedrijven en geassocieerde handelsgroepen een leger lobbyisten in dienst hadden en sinds 2019 meer dan 110 miljoen dollar aan lobbyen besteedden:
Van 2019 tot 2022 verschenen PFAS-gerelateerde wetsvoorstellen en kwesties in lobbyrapporten van acht grote PFAS-fabrikanten, waaronder de historische fabrikanten Dow en DuPont. Deze rapporten vertegenwoordigen samen een totaalbedrag van $55,7 miljoen aan lobby-uitgaven van bedrijven.
In dezelfde periode verscheen PFAS ook in lobbyrapporten van de American Chemistry Council (ACC), de lobbytak van de industrie, voor een totaalbedrag van nog eens 58,7 miljoen dollar.
Gedurende deze periode heeft het Congres meer dan 130 wetsvoorstellen ingediend met betrekking tot het opruimen en beperken van PFAS. Hiervan werden er slechts vier wet (samen met vier wetsvoorstellen van de National Defense Authorization Act waarin PFAS wordt genoemd); geen van deze kwesties ging in op de onderliggende verantwoordelijkheid van de industrie om schoonmaakinspanningen te financieren.
Een van de belangrijkste doelstellingen van de sector was de PFAS Action Act (van 2019 en 2021), een alomvattend wetsvoorstel dat twee belangrijke PFAS als gevaarlijke stoffen zou hebben aangewezen onder het Superfund-programma. De acht PFAS-fabrikanten betaalden in totaal 28 lobbyisten om de 2019-versie van het wetsvoorstel te bestrijden. Uiteindelijk werd het wetsvoorstel door de Tweede Kamer aangenomen, maar werd het afgewezen door de Senaatscommissie voor Milieu en Openbare Werken. Twee derde van de huidige commissieleden accepteerde campagnebijdragen van PFAS-fabrikanten, en meer dan de helft accepteerde bijdragen van de ACC.
“Chemische bedrijven hebben jarenlang tegen het publiek gelogen over de alarmerende gevolgen van PFAS voor de gezondheid. Nu de waarheid over de vele schade van PFAS aan het licht is gekomen, probeert de industrie haar aansprakelijkheid te ontlopen door haar enorme lobbyarsenaal in te zetten. Ondertussen moeten gemeenschappen van kust tot kust de enorme rekening betalen voor PFAS-besmetting in hun drinkwater, op hun landbouwgrond en in hun lichaam”, zegt Amanda Starbuck, onderzoeksdirecteur bij Food & Water Watch. “We zullen giftige chemicaliën blijven eten, drinken en inademen totdat de federale overheid actie onderneemt om de productie van PFAS te stoppen en vervuilers verantwoordelijk te houden voor de schoonmaak.”