Vandaag stemde het Europarlement voor een ernstige verzwakking van de nieuwe uitstootnormen voor voertuigen. Europarlementariër Bas Eickhout vindt dit onbegrijpelijk: “Nog altijd overlijden elk jaar ruim zeventigduizend Europeanen vroegtijdig aan luchtvervuiling door wegtransport.
Onder zware druk van de auto-industrie hebben conservatieve partijen de normen afgezwakt, zodat deze amper verbeteren ten opzichte van de huidige regels. Ze spelen met de gezondheid van miljoenen Europeanen en komen er nog mee weg ook.”
De zogeheten Euronormen reguleren de uitstoot van schadelijke stoffen van auto’s, bussen en vrachtwagens, zoals fijnstof en stikstofdioxide. De huidige Euro 6-normen zijn na bijna vijftien jaar sterk verouderd. Toch wil een meerderheid van het Europarlement die normen niet aanscherpen. Eickhout: “Inmiddels rijden er auto’s op de weg die beter dan de norm presteren.
De technieken zijn ruim aanwezig om de uitstoot snel te verminderen en hebben nauwelijks invloed op wat een auto kost. Terwijl de Verenigde Staten en China hun normen aanscherpen, krijgen Europese fabrikanten een vrijbrief om hier vervuilende auto’s te verkopen. Dat ook de VVD en het CDA zich hierachter scharen, met tientallen miljarden euro’s schade voor natuur en gezondheid tot gevolg, is simpelweg schandalig.”
Het voorstel dat de Europese Commissie vorig jaar presenteerde was al afgezwakt door de lobby, die ook dit jaar niet stil heeft gezeten. Zelfs de voorgestelde verbeteringen op het gebied van testen worden nu vrijwel in zijn geheel teruggedraaid. Eickhout: “Berekeningen van onafhankelijke experts en de Commissie laten zien dat de prijzen van auto’s nauwelijks zouden stijgen. De winsten van de industrie zijn bovendien op recordhoogte. De werkelijkheid is echter om zeep geholpen door cijfers van de industrie zelf, die door conservatieve politici gretig werden aangegrepen om nieuwe normen te voorkomen.”
Nu het Parlement haar mandaat heeft vastgesteld, kunnen de onderhandelingen met de EU-landen van start gaan. Zij namen eerder al een zwakke positie in, waarbij weinig overblijft van het voorstel van de Commissie.