Voorwoord
Het artikel De unieke eigenschappen van DNA. ‘De oorzaken van DNA-verandering’ wordt in verband met de hoeveelheid tekst en informatie verdeeld over twee verzendversies en verzonden op 01 en 15 oktober 2023.
Ik raad het ten zeerste aan om de volledige Nieuwsbrief, die bestaat uit meer dan 48 pagina’s A-formaat aan tekst en die pas op 15 oktober 2023 wordt gepubliceerd op de website www.millennium-vise.org , eens aandacht te lezen. Mocht het zo zijn dat je opmerkingen, vragen of een inzichtelijke bijdrage wilt leveren aan dit artikel dan verneem ik graag. Je kunt ten alle tijden reageren via: info@millennium-visie.org
- Inleiding
Waarom krijgen sommige mensen astma, reuma, ziekte van Parkinson, Alzheimer, kanker, diabetes of migraine? En waarom krijgen anderen het niet? Hoewel ontelbare onderzoekers over de hele wereld zich al tientallen jaren bezighouden met oorzaken en behandelmogelijkheden van ziekten, is elk van deze vragen nog maar voor een klein gedeelte beantwoord. Ze betreffen dan ook complexe onderwerpen, of beter gezegd: complexe ziekten.
‘Erfelijkheidsfactoren’
De oorspronkelijke gedachte was, dat bij complexe ziekten is er sprake van een samenspel tussen erfelijke factoren die tezamen bepaalde niveaus van stofwisselingsproducten bepalen. Maar in feite is het veel ingewikkelder. Onderzoekers denken nu dat een aandoening zoals bijvoorbeeld longkanker misschien moet worden beschouwd als een reeks van honderd uiteenlopende zeldzame aandoeningen, die allemaal tumoren in de longen veroorzaakt. Eigenlijk kun je stellen dat puur mono-genetische aandoeningen niet bestaan! Om de zaak nog minder inzichtelijk te maken: ook omgevingsfactoren en leefstijl spelen een belangrijke rol bij complexe zieken.
2.0 De oorzaak van DNA-schade en DNA-verandering
‘De algemene aanvaarde wetenschappelijke leer omtrent DNA-schade’
Er zijn veel verschillende aandoeningen die een mens kan krijgen of ontwikkelen. Per aandoening is de rol die DNA daarin speelt verschillend. Bij sommige aandoeningen kan één mutatie (verandering) of DNA-foutje al verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van de ziekte. Eén kleine afwijking in het DNA (ook wel een ‘mutatie’ genoemd) kan een ziekte al veroorzaken of de kans op een ziekte verhogen (in het laatste geval heb je ‘aanleg’ voor een ziekte zo is de algemene opvatting van de wetenschap). Soms is de aandoening al bij de geboorte zichtbaar, maar het kan ook zo zijn dat je pas later in het leven ziek wordt. Ook kan het zo zijn dat je ‘drager’ van een recessieve ziekte bent: je bent dan zelf niet ziek, maar je draagt de DNA-afwijking wél bij je. Deze kun je doorgeven aan je kinderen. Een DNA-afwijking kan ook tijdens het proces van bevruchting of tijdens het leven ontstaan. Bijvoorbeeld wanneer schadelijke stoffen (bijv. pesticiden en EDC’s; mengsel van chemicaliën) je lichaam binnendringen. Wanneer de afwijking zich in lichaamscellen bevindt, is hij niet erfelijk. Als de DNA-afwijking zich in eicellen of zaadcellen bevindt, wordt deze doorgegeven aan het nageslacht. Vanaf dat moment is de mutatie erfelijk geworden.
Naar schatting treden er op moleculair niveau in iedere cel per dag duizenden beschadigingen op aan het DNA. Bij de mens kan dit aantal oplopen tot circa 1 miljoen beschadigingen per cel per dag. Veel van deze (‘kleine’) beschadigingen kunnen zorgen voor schade aan de (basis-)structuur van het DNA-molecuul. Daardoor kan de transcriptie (kopie of ‘omzetten’) van een gen [1] beïnvloed worden. Andere beschadigingen leiden tot potentieel gevaarlijke mutaties (veranderingen). Daarom zijn er constant DNA-herstelmechanismen in werking, zodat zo veel mogelijk schade gerepareerd kan worden.
[1] Gen. Het DNA bevat codes waarin onze erfelijke eigenschappen zijn vastgelegd. Di zijn de genen. Elk gen beschrijft de code van een kenmerk, die (mee)bepaalt hoe iemand er uit ziet of hoe iemands lichaam werkt.. Ieder mens heeft circa 20.000 genen: erfelijke eigenschappen.
3.0 De toedracht van DNA-schade of DNA-mutaties
Bestudering van het internet – o.a. websites van ziekenhuizen, RIVM en alternatieve websites, etc., etc. – levert weinig concrete of zeer beperkte informatie en kennis op over de ware toedracht van DNA-schade en/ of DNA-veranderingen; ongewenste veranderingen in het DNA van de cel, zgn. mutaties. Wel wordt er ontzettend veel aandacht besteed aan allerlei wetenschappelijke onderzoeken die betrekking hebben op DNA-analyses en het DNA-herstelmechanisme(n). DNA-analyse heeft de afgelopen jaar dan ook een enorme vlucht genomen, maar er is ontzetten weinig wetenschappelijk onderzoek(en) verricht naar het ontstaan – de vele combinatie mogelijkheden van leef- tot omgevingsfactoren – van multifactoriële ziekte of complexe ziekten. Bij complexe ziekten is er – volgens de wetenschap – altijd sprake van een samenspel tussen erfelijke factoren – een beetje meer actieve genen of een beetje minder actieve genen – die tezamen bepaalde niveaus van stofwisselingsproducten bepalen. Maar zijn die erfelijkheidsfactoren de enige ware ‘boosdoeners of activators’ van jouw complexe ziekte?
3.1. Samenvatting van (algemeen geaccepteerde) wetenschappelijke kennis omtrent DNA-schade en/of DNA-mutaties
‘De Wikipedia-kennis’
Het grootste deel van de schade aan het DNA betreft de primaire structuur van de dubbele helix. Dat wil zeggen dat er chemische veranderingen optreden aan de basen [1] in het DNA. Ook de dubbele-helixstructuur zelf kan hierdoor aangetast worden, en uiteindelijk ook de structuur van het chromosoom.
Er kan onderscheid gemaakt worden tussen twee soorten oorzaken van DNA-schade:
- Endogene oorzaken (oorzaken die van binnenuit komen) veroorzaakt door interne biochemische processen, waaronder:
- Endogene, biologische stoffen: zuurstof, oxidatie. Spontane reacties met zogenaamde reactive oxygen species (‘ROS), dat zijn zuurstofradicalen (zgn. vrije radicaal) en -ionen die ontstaan ten gevolge van normale stofwisselingsprocessen; zgn. oxidatieve DNA-schade.
- Alkylering van basen (een organische reactie waarbij een alkylgroep (koolstof- en waterstofatomen) aan een molecuul word toegevoegd.
- Chemische instabiliteit; hydrolyse van basen zoals de-animatie van basen; (een aminogroep verdwenen van de base), depurinering en depyrimidinering (verlies van respec. een amine-, een purine- en een pyrimidinefunctionaliteit) Bijvoorbeeld de spontane mutatie van cytosine (één van de nucleo-basen in DNA en RNA) tot uracil door een proces dat oxidatieve de-animatie genoemd wordt.
- Mismatch van basen. Fouten tijdens de replicatie zoals het inbouwen van een verkeerde base, of het overslaan dan wel invoegen van één of meerdere basen.
- Exogene oorzaken veroorzaakt door externe invloeden zoals:
- Fysische agentia. Verschillende vormen van straling, waaronder uv-straling en ioniserende straling (radioactiviteit, röntgenstraling, kosmische straling [2]). UV straling kan leiden tot een chemische verbinding tussen naastgelegen cytosine- en thyminebasen (‘crosslinking’) waardoor een pyrimidinedimeer wordt gevormd. Röntgen- en ioniserende straling kan leiden tot ontstaan van breuken in beide DNA-helixen of strengen.
- Een hitteschok, waardoor hydrolysereacties (het veroorzaken van een chemische reactie bij water of andere stof, bijv. een zout waardoor een licht zure of alkaline oplossing ontstaat) plaatsvinden in het DNA. Door verhoogde temperaturen wordt de kans op depurinatie en breuk van een DNA-streng groter.
- Diverse chemische stoffen, waaronder cytostatica (geneesmiddel werken remmend op de deling van (tumor)cellen), diverse aromatische verbindingen en sommige plantentoxinen. Zij kunnen zorgen voor een grote diversiteit aan DNA-adducten, zoals etheno-basen, geoxideerde basen, gealkyleerde fosfotriesters, etc., etc.
- Mutagene stoffen zoals teer, asbest, houtstof, lood, benzeen, kwarts en cytostatica zijn stoffen (chemicaliën) die het DNA ofwel het erfelijk materiaal veranderen en die niet altijd door het lichaam te herstellen is, waardoor ze ook kankerverwekkend kunnen zijn of een miskraam kunnen veroorzaken.
[1] Basen. De genetische informatie bestaat uit vier moleculen die basen worden genoemd (C, G, T en A) en die aan het DNA-molecuul zijn geregen.
4.0 Zeldzame aandoeningen veelal genetisch (?)
De oorzaken van zeldzame aandoeningen lopen uiteen. In ongeveer 80% van de gevallen is – volgens de medische wetenschap!! – sprake van een genetische oorsprong. Andere algemeen geaccepteerde oorzaken zijn: infecties (bacterieel of viraal), multifactorieel, omgevingsinvloeden of iatrogene schade door bijvoorbeeld bijwerkingen van medicijnen of medische fouten. Voorbeelden van omgevingsinvloeden zijn (werk-gerelateerde) blootstelling aan een specifiek kracht, werkzame stof of straling.
Verbeter je gezondheid met kennis van je DNA, maar is deze ‘Wikipedia-kennis’ omtrent de ‘veroorzakers of boosdoeners’ toereikend, up-to-date, voldoende wetenschappelijk uitgekristalliseerd of wordt bepaalde kennis verzwegen om wereldwijde paniekreacties te voorkomen?’
Voorbeeld. Elektromagnetische straling verzwegen?
Amerikaanse overheidsinstantie – CIA – blokkeerde 35 jaar lang onderzoek uit de voormalige Sovjet-Unie waarin schade door elektromagnetische straling [EMV] werd aangetoond bij de opkomst van de mobiele telefoonindustrie. Vroeg onderzoek toonde aan dat EMV-straling niet veilig is. In één van de geheime documenten, opgesteld in 1977, bleek uit tests op laboratoriummuizen en –ratten door de Russische natuurkundige N.P. Zalyubovskaya dat er ‘structurele veranderingen’ optraden in de huid, inwendige organen, het bloed en beenmerg van de dieren.
Nadien hebben wetenschappers in Europa en de voormalige Sovjet Unie nogmaals een verband gelegd tussen radiostraling en een heleboel menselijke aandoeningen, waaronder hoofdpijn, vermoeidheid, concentratie- en geheugenstoornissen, slaapstoornissen, verstoring van het immuunsysteem, hersentumoren en problemen met het hormonale systeem. Professor Magda Havas – milieukunde en natuurlijke hulpbronnen aan Trent University , Peterborough – zegt dat de elektromagnetische velden van ‘vuile elektriciteit’ [1] de bloed-herenbarrière permeabel kan maken en DNA-strengen daadwerkelijk kan afbreken. Radiogolven uit mobiele telefoons zorgen hoe dan ook voor DNA-mutaties. Behalve DNA-schade werden er nog een aantal andere schadelijke effecten op de cellen gemeten.
Het aantal gevallen van glioom het type hersentumoren dat wordt geassocieerd met intensief gebruik van mobiele telefoons neemt sterk toe.
Er is misschien géén absoluut ‘hard’ bewijs (WHO) dat EMV-straling kanker en andere gezondheidsklachten veroorzaakt bij mensen, maar er is zeker genoeg onderzoek gedaan om te suggereren dat met het uitrollen van 5G-netwerk een breed scala aan gezondheidsproblemen veroorzaakt. Van Alzheimer, hersenkanker, cognitieve effecten, gedragsmatig effecten, elektromagnetisch overgevoeligheidssyndroom, cellulaire stressreacties tot zelfs aan DNA-fragmentatie van zaadcellen (onverklaarbare onvruchtbaarheid) toe.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) classificeerde elektromagnetische velden als mogelijk kankerverwekkend.
[1] Een mobiele telefoon op 50 cm afstand geeft 350.000 µW/m². Dit leidt tot 18% reductie van de REM-slaap, die belangrijk is voor geheugen en leerfuncties. Een mobiele telefoon tegen het hoofd geeft >10.000.000 µW/m² tijdens telefoneren. Dit geeft een significant verhoogd tumorrisico. Boven de 50.000 µW/m² is de aangerichte DNA-schade hoger dan de capaciteit van het lichaam om DNA-schade te repareren. De in Nederland maximaal toegestane waarde bedraagt 20.000.000 µW/m².
5.0 Slot
‘Alle levende wezens zijn elektrosensitief’
Het woord geneeskunde bestaat uit twee woorden, te weten genees en kunde. Volgens de Van Dal is kunde: ‘kennis in een vak van wetenschap; is bekwaamheid’. Kennis dus. Om geneeskunde te kunnen bedrijven, is kennis nodig! Bij het ontbreken van voldoende kennis is genezen onmogelijk!
Nu blijkt uit een enquête onder Nederlandse wetenschappers, dat een kleine meerderheid zich te buiten gaat aan twijfelachtige onderzoekspraktijken (QRP’ s). Aan de enquête door de National Survey on Research Integrity namen 6813 onderzoekers deel, van vijftien Nederlandse universiteiten en zeven UMC’ s. Van de onderzoekers gaf 51,3 procent toe zich de laatste drie jaar, teruggerekend van af het najaar van 2020, frequent aan tenminste één QRP schuldig te hebben gemaakt. Daaronder vallen bijvoorbeeld het weglaten van negatieve studies die het eigen verhaal deel kunnen weerspreken, het niet voldoende vermelden van beperkingen aan de studie, e.d. [Blad Voedingsgeneeskunde, 23e jaargang 2 -2023].
Geldt dergelijk (‘farmaceutisch gesubsidieerde’) onderzoeksresultaten ook voor onderzoeken die betrekking hebben op bijvoorbeeld de invloedssferen van elektro-smog of wateraders op het fysieke lichaam; op jouw gezondheid? Wordt er toch selectief gepubliceerd en onderzocht?
‘Energie gaat over trilling’
Einstein zie al dat alles trilt! Alles, zichtbaar of niet zichtbaar heeft een bepaalde trillingsfrequentie. Elk levende cel heeft een elektromagnetisch (energie)veld dat trilt. Ook de aarde heeft haar eigen frequentie. Onze hersenen hebben verschillende frequenties, delta-, thèta-, alfa-, bèta- en gammagolven. Deze hangen samen met verschillende bewustzijnstoestanden als slapen, waken, alert-zijn en meditatie.
Energie kan door allerlei gecombineerde invloedfactoren zoals vermeld in Hoofdstuk 10.0 op vele bewustzijnsniveau (o.a. chakra-niveaus) een energieblokkade veroorzaken en er voor zorgen dat de kosmische energiestroom door het fysieke lichaam verstoord raakt. Onverwerkte emoties, als angst of verdriet uit onze jeugd (Redactie Millennium-Visie: niet alléén uit onze jeugd, maar uit alle vorige levens) worden krampachtig vastgehouden, waardoor de stroom van energie belemmerd wordt.
Dus als we gezondheid willen beïnvloeden, hebben we dus ten diepste iets met de basis van een gezond leven – dus (energie)trillingen – te doen. Want onze chromosomen en DNA staan ook onder invloed van alle trillingsfrequenties (van kosmische tot aardse trillingen) en daardoor kunnen bij (DNA) schade of DNA-mutaties bijvoorbeeld, auto-immuunziekten, hart- en vaatziekten, e.d. en inflammatoire aandoeningen ontstaan. Bij meer helende frequenties of een hoger bewustzijn kan juist het tegenovergesteld gebeuren en kunnen er meer DNA-herstelreacties optreden!
Hans Zevenboom
Het vervolg van deze Nieuwsbrief ‘De unieke eigenschappen van DNA’ – deel II,
‘De veroorzakers’ wordt verzonden op 15 oktober 2023.
Mocht het zo zijn dat je opmerkingen, vragen of een inzichtelijke bijdrage wilt leveren aan dit artikel dan verneem ik graag. Je kunt reageren via: info@millennium-visie.org