Een team van wetenschappers onder leiding van Duke Health Report, ontdekte dat het reukvermogen van sommige mensen niet herstelt na Covid-19 omdat het is gekoppeld aan een voortdurende immuunaanval op olfactorische zenuwcellen en een bijbehorende afname van het aantal van die cellen.
De bevinding, online gepubliceerd op 21 december in het tijdschrift Science Translational Medicine, biedt een belangrijk inzicht in een probleem dat miljoenen heeft getroffen.
Hoewel de focus lag op de verliesgeur, werpt de bevinding ook licht op de mogelijke onderliggende oorzaken van andere Long Covid-19 symptomen waaronder gegeneraliseerde vermoeidheid, kortademigheid en hersenmist die veroorzaakt kunnen worden door vergelijkbare biologische mechanismen.
“Eén van de eerste symptomen die doorgaans in verband is gebracht met COVID-19-infectie is verlies van geur,” zei senior auteur Bradley Goldstein , M.D., Ph.D., universitair hoofddocent bij Duke’s Department of Head and Neck Surgery and Communication Sciences en het Department of Neurobiology.
“Gelukkig zal bij veel mensen met een veranderd reukvermogen tijdens de acute fase van de virale infectie het geurvermogen zich herstellen na één tot twee weken, maar bij sommige ook niet,” zei Goldstein. “We moeten beter begrijpen waarom deze groep van mensen maanden tot jaren aanhoudend verlies van geur zal hebben nadat ze zijn besmet met SARS-COV2.”
In de studie analyseerden Goldstein en collega’s bij Duke, Harvard en de University of California-San Diego olfactorische epitheliale monsters verzameld uit 24 biopsieën, waaronder negen patiënten die leden aan langdurig geurverlies na COVID-19.
Deze op biopsie gebaseerde benadering met behulp van geavanceerde single-cel analyses in samenwerking met Sandeep Datta, M.D., Ph.D., aan de Harvard University, onthulde wijdverbreide infiltratie van T-cellen die zich bezighouden met een inflammatoire respons in het olfactorisch epitheel, het weefsel in de neus waar de reuk zenuwcellen zich bevinden. Dit uniek ontstekingsproces bleef bestaan ondanks de afwezigheid van detecteerbare SARS-COV-2-niveaus.
Bovendien was het aantal olfactorische sensorische neuronen verminderd, mogelijk vanwege de schade van het delicaat weefsel door de voortdurende ontsteking.
“De bevindingen zijn opvallend,” zei Goldstein. “Het lijkt bijna op een soort auto-immuunachtig proces in de neus.”
Goldstein zei dat het weten welke sites beschadigd zijn en welke celtypen betrokken zijn, een belangrijke stap is om behandelingen te beginnen ontwerpen. Hij zei dat de onderzoekers werden aangemoedigd doordat neuronen enig vermogen om te repareren leken te handhaven, zelfs na de langdurige immuun aanval.
“We hopen dat het moduleren van de abnormale immuunrespons of reparatieprocessen in de neus van deze patiënten zal kunnen helpen om op zijn minst gedeeltelijk een reukvermogen te herstellen,” zei Goldstein, en merkte op dat dit werk momenteel aan de gang is in zijn laboratorium.
Hij zei dat de bevindingen uit deze studie ook aanvullend onderzoek kunnen informeren naar andere symptomen door Long Covid-19 die mogelijk vergelijkbare ontstekingsprocessen ondergaan.
Naast Goldstein en Datta zijn studie-auteurs John B. Finlay, David H. Brann, Ralph Abi-Hachem, David W. Jang, Allison D. Oliva, Tiffany KO, Rupali Gupta, Sebastian A. Wellford, E. Ashley Moseman , Sophie S. Jang, Carol H. Yan, Hiroaki Matusnami en Tatsuya Tsukahara.
De studie werd gefinancierd door de National Institutes of Health (DC018371, DC016859, AG074324, DC019956) en het Duke Department of Head and Neck Surgery & Communication Sciences.
Vertaling persbericht Andre Teirlinck