Studie benadrukt het belang van het behoud van oerbossen als belangrijke koolstofreservoirs.
De resultaten benadrukken het belang van het behoud van de bestaande oerbossen, niet alleen voor het herbergen van uitzonderlijke biodiversiteit maar ook voor koolstofvastlegging en beperking van klimaatverandering. De studie is online gepubliceerd in Nature Climate Change.
“Ontbossing in het verleden en selectieve houtkap in oerbossen plus recente pogingen voor herbebossing hebben ervoor gezorgd dat de bossen van de wereld meer jonge bomen bevatten . Extreme klimaat gebeurtenissen, zoals droogte die in veel regio’s van de wereld vaker voorkomen als gevolg van de opwarming van de aarde, geven echter aanleiding tot bezorgdheid over deze minder volgroeide bossen”, zegt dr. Jinbao Li, senior auteur van de studie en universitair hoofddocent geografie aan de Universiteit van Hongkong (HKU).
“Het is absoluut noodzakelijk om te begrijpen hoe de jongere bomen bestand zijn tegen ernstige droogtes in vergelijking met oude bomen van dezelfde soort”, zegt Dr. Global Change Biology, Universiteit van Michigan en de hoofdauteur van de studie.
Met behulp van lange-termijn boomring gegevens van 21.964 bomen van 119 droogtegevoelige soorten in vijf continenten, ontdekten Au en Li samen met een internationaal team van klimaatwetenschappers en ecologen dat bij jongere hardhout bomen in het bovenste bladerdak de groei met 28% vermindert tijdens droogte. vergeleken met een groeivermindering van 21% bij oudere. Zo’n verschil van zeven procentpunten in droogte respons kan tijdens extreme droogte oplopen tot 17 procentpunten.
De auteurs ontdekten ook dat leeftijdsafhankelijke verschillen in droogte respons bij coniferen kleiner zijn dan bij hardhout, waarschijnlijk omdat coniferen de neiging hebben om in meer droge omgevingen te leven en zich evolutionair hebben aangepast aan een droog klimaat.
De leeftijdsverschillen in groeivermindering lijken misschien triviaal, maar ze kunnen een aanzienlijk gevolg hebben voor het koolstofbudget wanneer ze op wereldschaal worden toegepast. Op korte termijn kunnen de effecten van droogte op bossen en koolstofvastlegging ernstig zijn vanwege de dominantie van jongere bomen en hun grotere gevoeligheid voor droogte. Een beter herstelvermogen van deze jongere bomen kan echter op de lange termijn bevorderlijk zijn voor de koolstofvoorraad.
Een uniek aspect van deze studie is de focus op het bovenste bladerdak, waardoor verwarrende effecten van boomhoogte en -grootte worden verminderd. Bovendien spelen bomen in de bovenste laag van het bladerdak een crucialere rol bij het leveren van ecosysteem functies zoals koolstofopname en microklimaat buffering.
Naast Au en Li zijn de auteurs van het onderzoek Justin T. Maxwell, Scott M. Robeson, Sacha M. O. Siani, Kimberly A. Novick en Richard P. Phillips van Indiana University, VS; Matthew P. Dannenberg van de Universiteit van Iowa, VS; Teng Li van de Universiteit van Guangzhou, China; Zhenju Chen van Shenyang Agricultural University, China; en Jonathan Lenoir van het CNRS aan de Université de Picardie Jules Verne, Frankrijk.
De studie werd gefinancierd door de Indiana University, de Hong Kong Research Grants Council, de National Natural Science Foundation of China, en gedeeltelijk van Lilly Endowment Inc., via haar steun aan het Indiana University Pervasive Technology Institute.
Vertaling persbericht Andre Teirlinck