Een onderzoeksteam onder leiding van de Universiteit van Würzburg heeft onderzoek gedaan en een verband gevonden tussen fenbuconazol en het paargedrag van de insecten.
Bijen behoren tot de belangrijkste bestuivers op aarde. Ze bestuiven niet alleen planten met prachtige bloemen, maar ook veel gewassen. Maar ondanks het grote belang van de insecten voor mens en natuur, neemt hun populatie af. Onderzoekers noemen hiervoor verschillende mogelijke oorzaken, waaronder pesticiden. Deze factor is nu onderzocht in een onderzoek door een internationaal onderzoeksteam met medewerking van de Julius-Maximilians-Universiteit (JMU) Würzburg. Ze ontdekten dat pesticiden waarschijnlijk een belangrijke factor zijn in de reproductie van bijen.
Bij bijen worden mannetjes geproduceerd uit onbevruchte eieren. Vrouwelijke bijen daarentegen worden gecreëerd door het paren van mannetjes en vrouwtjes. Het onderzoeksteam wilde weten welke factoren mogelijk bijdragen aan de achteruitgang van de bijenpopulatie. Het richtte zich op de vroege stadia van de reproductie van de insecten. Gehoornde metselbijen (Osmia cornuta) werden blootgesteld aan een niet-dodelijke dosis van het fungicide fenbuconazol met een lage toxiciteit. Fungiciden worden gebruikt om schimmels en sporen te bestrijden als gewasbeschermingsmiddel.
Vrouwelijke metselbijen evalueren mannelijke kwaliteitssignalen bij het kiezen van een paringspartner – vooral hun geur en thoracale trillingen. “Als het fungicide effect heeft op mannelijke kwaliteitssignalen, zou dit de kans moeten vergroten dat aan pesticiden blootgestelde mannen door vrouwen worden afgewezen”, legt entomoloog en hoofdauteur van het onderzoek, Samuel Boff, uit. Boff voerde zijn onderzoek uit aan de JMU en de Universiteit van Milaan en is nu een onderzoeksmedewerker aan het Institute of Evolutionary Ecology and Conservation Genomics aan de Universiteit van Ulm.
Een duidelijk resultaat
Als gevolg hiervan werden mannelijke bijen die aan het fungicide werden blootgesteld, eerder afgewezen door vrouwtjes. “We ontdekten ook dat de aan pesticiden blootgestelde mannen hun borstspier minder trillen en ook een andere geursamenstelling hadden dan de niet-blootgestelde mannen,” zei Boff. Hij concludeert: “De afname van bijenpopulaties in landbouwlandschappen zou daarom kunnen worden verklaard door het effect van pesticiden op het paringsgedrag van insecten.”
Dit artikel is de eerste studie die aantoont dat een fungicide met een lage toxiciteit een impact heeft op de voortplanting van bijen in de paarfase. “Onze studie toont aan dat de vroege stadia van de voortplanting van bijen moeten worden meegenomen in de risicobeoordeling van pesticiden”, zegt ook professor Thomas Schmitt, voorzitter van dierecologie en tropische bioloog bij JMU. Hij was ook betrokken bij het onderzoek. Boff hoopt op een bredere toetsing van verschillende klassen bestrijdingsmiddelen op bijengedrag en hun chemische signalen: “Zodat er echt een effectievere bijenbescherming kan plaatsvinden.”
Verdere stappen
De volgende stappen zijn onder meer het uitvoeren van verdere experimenten met paargedrag, omdat de onderzoekers willen weten of verschillende klassen pesticiden ook van invloed zijn op de paringsbeslissingen van andere wilde bijensoorten. Ze bevelen ook bijenmonitoringprogramma’s aan om reproductieve resultaten van wilde bijen in gebieden met blootstelling aan pesticiden en in ecologische gebieden te vergelijken.
Het onderzoeksteam heeft hun resultaten gepubliceerd in het Journal of Applied Ecology. Naast Boff (JMU/Ulm) en Schmitt (JMU), waren ook professor Daniela Lupi (Universiteit van Milaan, Italië) en verschillende wetenschappers uit Duitsland en Brazilië bij het onderzoek betrokken. Het werd gefinancierd door de Italiaanse stichting “Fondazione Cariplo”.
Links
https://www.fondazionecariplo.it/it/index.html