Gezonde volwassenen die gevarieerd eten met minstens 8-10 gram oplosbare vezels per dag, hebben minder antibioticaresistente microben in hun darmen, blijkt uit een studie gepubliceerd door wetenschappers van de Agricultural Research Service en hun collega’s in mBio.
Microben die resistent zijn tegen verschillende veelgebruikte antibiotica zoals tetracycline en aminoglycoside, vormen een belangrijke bron van risico voor mensen over de hele wereld, met de wijdverbreide verwachting dat het probleem van antimicrobiële resistentie (AMR) – de term die verwijst naar bacteriën, virussen en schimmels die resistent zijn tegen antibiotica, zal de komende decennia waarschijnlijk verslechteren.
Antimicrobiële resistentie bij mensen is grotendeels gebaseerd op hun darmmicrobioom, waarvan bekend is dat de microben genetisch gecodeerde strategieën dragen om contact met antibiotica te overleven.
“En de resultaten leiden direct tot het idee dat het aanpassen van het dieet het potentieel heeft om een nieuw wapen te zijn in de strijd tegen antimicrobiële resistentie. En we hebben het ook niet over het eten van een exotisch dieet, maar een gevarieerd dieet, voldoende vezelrijk, dat sommige Amerikanen al eten’, verklaarde moleculair bioloog Danielle Lemay van het ARS Western Human Nutrition Research Center in Davis, Californië, en leider van het onderzoek.
In deze studie waren de onderzoekers op zoek naar specifieke associaties van de niveaus van antibioticaresistentiegenen in de microben van de menselijke darm met zowel vezels als dierlijke eiwitten in volwassen diëten.
De onderzoekers ontdekten dat het regelmatig eten van een dieet met hogere niveaus van vezels en lagere niveaus van eiwitten, vooral van rundvlees en varkensvlees, significant gecorreleerd was met lagere niveaus van antimicrobiële resistentiegenen (ARG) onder hun darmmicroben. Degenen met de laagste niveaus van ARG in hun darmmicrobioom hadden ook een grotere overvloed aan strikte anaërobe microben, dit zijn bacteriën die niet gedijen als zuurstof aanwezig is en een kenmerk zijn van een gezonde darm met een lage ontsteking. Bacteriesoorten in de familie Clostridiaceae waren de meest talrijke anaëroben die werden gevonden.
Granen, bonen, linzen, noten
Gezonde volwassenen die een gevarieerd dieet eten met minstens 8-10 gram oplosbare vezels per dag, hebben minder antibioticaresistente microben in hun ingewanden. Oplosbare vezels worden aangetroffen in voedingsmiddelen zoals granen, bonen, linzen, noten en sommige soorten fruit en groenten.
Maar de hoeveelheid dierlijke eiwitten in het dieet was geen topvoorspeller van hoge niveaus van ARG. Het sterkste bewijs was voor de associatie van grotere hoeveelheden oplosbare vezels in het dieet met lagere niveaus van ARG’s.
“Verrassend genoeg was de belangrijkste voorspeller van lage ARG-niveaus, zelfs meer dan vezels, de diversiteit van het dieet. Dit suggereert dat we misschien willen eten uit verschillende bronnen van voedsel dat over het algemeen meer oplosbare vezels bevat voor maximaal voordeel, ‘, voegde Lemay eraan toe.
Oplosbare vezels, zoals de naam al doet vermoeden, lossen op in water en zijn het belangrijkste type vezels dat wordt aangetroffen in granen zoals gerst en haver; peulvruchten zoals bonen, linzen en erwten, zaden (zoals chiazaden) en noten; en sommige groenten en fruit zoals wortelen, bessen, artisjokken, broccoli en winterpompoen.
Aan de andere kant van de gegevens bleek dat de mensen met de hoogste niveaus van ARG in hun darmmicrobioom significant minder diverse darmmicrobiomen hadden in vergelijking met groepen met lage en gemiddelde niveaus van ARG.
“Onze voeding levert voedsel voor darmmicroben. Dit alles suggereert dat wat we eten een oplossing kan zijn om antimicrobiële resistentie te verminderen door het darmmicrobioom te wijzigen,” zei Lemay. In totaal namen 290 gezonde volwassenen deel aan het onderzoek.
“Maar dit is nog maar een begin, want wat we deden was een observationele studie in plaats van een studie waarin we proefpersonen een bepaald dieet gaven om te eten, wat meer onderlinge vergelijkingen mogelijk zou maken,” zei Lemay. “Uiteindelijk kunnen voedingsinterventies nuttig zijn om de last van antimicrobiële resistentie te verminderen en kunnen ze uiteindelijk voedingsrichtlijnen motiveren die zullen onderzoeken hoe voeding het risico op antibioticaresistente infecties kan verminderen.”