Nieuw onderzoek heeft ontdekt dat kinderen met autisme de gevoelens van anderen verkeerd inschatten omdat ze geen context gebruiken om onderliggende emoties te identificeren.
De studie, gepubliceerd in het Journal of Autism and Developmental Disorders, is de eerste die onderzoekt of kinderen met autisme kunnen herkennen wanneer een emotie een ander gevoel maskeert dat alleen kan worden geïdentificeerd aan de hand van contextuele aanwijzingen, bijvoorbeeld een huilende man die blij is in plaats van verdrietig omdat hij op de bruiloft van zijn dochter is.
Het kunnen detecteren van deze verschillen tussen emotionele expressie en emotioneel gevoel is een essentieel hulpmiddel bij het effectief beheren van sociale uitwisselingen.
Onder leiding van dr. Steven Stagg van de Anglia Ruskin University (ARU) in Cambridge, Engeland, werden 40 deelnemers uit de groepen 9 en 10 (tussen 13-15 jaar) betrokken bij de studie, waarbij 20 kinderen werden gerekruteerd van een gespecialiseerde school voor kinderen met autisme in de UK en een controlegroep van 20 typisch ontwikkelende kinderen van twee lokale scholen.
Het experiment was opgesplitst in twee delen, waarbij de groepen eerst foto’s te zien kregen van mensen die statische emoties vertoonden (angst, woede, geluk, verdriet, walging en verrassing). Beide groepen kinderen waren even goed in het identificeren van de juiste emotie.
De deelnemers keken vervolgens naar zes korte films waarin een hoofdpersoon een gezichtsuitdrukking vertoonde die paste bij de context van de scène. Later in de scène vertoonde het personage een gezichtsuitdrukking die hun eerdere uitdrukking maskeerde, maar die kon worden opgevat als een sociaal aanvaardbare reactie op de context van de scène.
In één scène wordt een acteur gefilmd die een kopje koffie koopt. Hij wordt dan tegen het lijf gelopen door een andere acteur waardoor hij zijn koffie morst. De hoofdpersoon toont eerst een boos gezicht, maar na het ontvangen van een verontschuldiging toont hij een geforceerde glimlach.
Hoewel er geen statistisch verschil was in de scores van de twee groepen toen hen werd gevraagd om de emoties te identificeren die in de films te zien waren, waren de kinderen met autisme niet in staat om correct te zeggen hoe de acteur zich voelde. Zo werd de geforceerde glimlach van de man in het koffie incident geïdentificeerd als geluk.
Dr. Stagg, hoofddocent psychologie aan de Anglia Ruskin University (ARU), zei: “Onze bevindingen suggereren dat kinderen met autisme de gevoelens van anderen verkeerd kunnen inschatten doordat ze teveel vertrouwen op gezichtsignalen ten koste van contextuele signalen, in plaats van een onvermogen om gezichtsemotie te herkennen.
“In feite ontdekten we dat kinderen met autisme net zo goed in staat zijn als hun zich normaal ontwikkelende leeftijdsgenoten om statische beelden van gezichtsemoties te herkennen. In het dagelijks leven worden gezichtsuitdrukkingen echter niet in een vacuüm gepresenteerd. Mensen proberen vaak hun gevoelens te verbergen, en daarom omvat nauwkeurige herkenning van emoties het verwerken van zowel gezichtsuitdrukkingen als contextuele signalen.
“In onze studie hadden de kinderen met autisme het moeilijk toen ze werden gevraagd om te beschrijven hoe de acteurs zich voelden. We denken dat dit komt omdat deze kinderen moeite hebben om het verhaal te integreren met de gezichtsuitdrukkingen; in plaats daarvan worden hun oordelen alleen geleid door de zichtbare emotie die wordt getoond. Voor een deel kan dit te wijten zijn aan de hogere cognitieve vraag die complexere stimuli, zoals context, stellen aan de verwerkingscapaciteit.”
Vertaling: Andre Teirlinck