Ongeveer 20% van de volwassenen die een grote niet-cardiale operatie hebben ondergaan, had verhoogde troponinespiegels, maar bijna allemaal hadden ze geen symptomen van letsel, volgens een nieuwe wetenschappelijke verklaring van de American Heart Association. Mensen met cardiovasculaire risicofactoren zoals hoge bloeddruk en diabetes type 2, evenals mensen met slaapapneu, bloedarmoede, congestief hartfalen of die ouder zijn dan 75 jaar, moeten na de operatie worden gecontroleerd op verhoogde hartenzymen om de resultaten te verbeteren, volgens de nieuwe verklaring die vandaag is gepubliceerd in Circulation, het vlaggenschip van de Association.
Hartspecifiek troponine is een hartenzym dat wordt gemeten wanneer mensen op de spoedeisende hulp komen met symptomen zoals pijn op de borst of kortademigheid. Hoge concentraties troponine in het bloed duiden op hartbeschadiging die overeenkomt met een hartaanval, zoals gezien bij Myocardiaal letsel na niet-cardiale chirurgie (MINS). MINS, voor het eerst beschreven in 2014, is een relatief nieuwe klinische diagnose. Hoewel MINS optreedt bij een van de vijf patiënten die een grote, niet-cardiale, klinische operatie ondergaan, heeft ongeveer 90% van hen geen identificeerbare symptomen, wat duidelijk verschilt van hartaanvallen die geen verband houden met chirurgie; de afwezigheid van symptomen kan te wijten zijn aan sedatie, anesthesie of pijnstillende medicatie na de operatie.
De nieuwe wetenschappelijke verklaring, “Diagnose en beheer van patiënten met myocardletsel na niet-cardiale chirurgie (MINS)”, biedt klinisch perspectief op de diagnose en behandeling van MINS, inclusief een beoordeling van de definitie, risicofactoren, voorgestelde surveillance en prognose.
“MINS is ernstig ondanks het ontbreken van gebruikelijke hartsymptomen”, zegt Kurt Ruetzler, MD, Ph.D., FAHA, voorzitter van de wetenschappelijke groep voor het schrijven van verklaringen en een anesthesiologie-arts in de algemene anesthesie en de afdelingen voor uitkomstenonderzoek van de Cleveland Clinic . “Troponine-surveillance na een operatie zal helpen bij het identificeren van MINS, waardoor de mogelijkheid wordt geboden om de behandeling te starten en de juiste follow-up te geven.”
MINS komt vaker voor bij mensen met reeds bestaande cardiovasculaire risicofactoren, waaronder:
Oudere leeftijd (vooral personen ouder dan 75 jaar);
mannelijk geslacht;
hoge bloeddruk;
type 2 diabetes;
congestief hartfalen
Bloedarmoede; en
obstructieve slaapapneu.
Bovendien hebben mensen die een spoedoperatie ondergaan twee tot drie keer meer kans om MINS te ervaren. Verschillende soorten operaties worden ook geassocieerd met hogere risico’s van MINS, waaronder vasculaire procedures (zoals een open aorta-reparatie) en algemene abdominale chirurgie.
Aangezien studies hebben aangetoond dat bijna 95% van de MINS-diagnoses binnen twee dagen na de operatie optreedt, stelt de schrijfgroep seriële troponinemetingen voor tijdens de eerste 48 tot 72 uur na niet-cardiale chirurgie voor patiënten die risico lopen, terwijl ze in het ziekenhuis zijn opgenomen.
Verschillende grote, prospectieve observationele studies hebben sterk bewijs geleverd dat hoge troponinespiegels na een operatie geassocieerd zijn met hogere percentages sterfte op korte en lange termijn en ernstige vasculaire complicaties, zelfs voor mensen zonder symptomen. Mensen met MINS hebben vier keer meer kans om binnen 30 dagen te overlijden en lopen ook een hoger risico op toekomstige hartaanvallen in vergelijking met mensen zonder postoperatieve hartschade.
Volwassenen met een verhoogd risico op MINS kunnen aanpassingen in de zorg nodig hebben voor, tijdens en na de operatie. Voorafgaand aan de operatie kan een pre-operatieve MINS-risicobeoordeling en meting van pre-operatieve troponinespiegels helpen bij het identificeren van mensen met een hoog risico op MINS en cardiovasculaire gebeurtenissen.
Na een diagnose van MINS kan een evaluatie door een cardioloog of internist en aanvullende harttesten nodig zijn om de ernst van de hartbeschadiging te diagnosticeren en te bepalen. Patiënten met MINS kunnen ook baat hebben bij controle van de hartslag en bloeddruk, inclusief het overwegen van geschikte medicijnen (zoals aspirine of cholesterolverlagende medicijnen) en leefstijlinterventies zoals stoppen met roken, dieet- en voedingsadvies, stressvermindering en regelmatige, matige intensiteit fysieke activiteit. Het wordt ook aanbevolen om het beheer van andere cardiovasculaire risicofactoren zoals diabetes type 2 te optimaliseren.
“Mensen die MINS ontwikkelen, lopen nog jaren een hoog risico op cardiovasculaire gebeurtenissen en overlijden na de operatie, en daarom hebben ze een nauwgezette follow-up nodig na ontslag uit het ziekenhuis”, merkte Ruetzler op.