Tandvleesaandoeningen gaan gepaard met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten: hoe ernstiger de parodontitis, hoe groter het risico. De bevindingen worden gepresenteerd op ESC Congress 2021.1 De associatie was vooral duidelijk bij patiënten die in het verleden een hartaanval hadden gehad.
Studie auteur Dr. Giulia Ferrannini van het Karolinska Instituut, Stockholm, Zweden zei: “Onze studie suggereert dat tandheelkundige screeningprogramma’s, waaronder regelmatige controles en voorlichting over goede mondhygiëne, kunnen helpen om eerste en volgende hartaandoeningen te voorkomen.”
De Zweedse PAROKRANK-studie toonde eerder aan dat parodontitis (tandvleesontsteking) significant vaker voorkwam bij patiënten die voor het eerst een hartaanval kregen in vergelijking met hun gezonde leeftijdsgenoten van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht die in hetzelfde gebied woonden.2
Deze langdurige follow-up van PAROKRANK-deelnemers onderzocht of de aanwezigheid van tandvleesaandoeningen, zowel bij patiënten met een hartinfarct als bij hun gezonde leeftijdsgenoten, in de loop van de tijd verband hield met een verhoogd risico op nieuwe cardiovasculaire gebeurtenissen.
De analyse omvatte 1.587 deelnemers met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar. Deelnemers hebben tussen 2010 en 2014 een tandheelkundig onderzoek ondergaan: 985 werden geclassificeerd als gezond, 489 hadden matige parodontitis en 113 hadden ernstige parodontitis. De deelnemers werden gevolgd voor het optreden van cardiovasculaire gebeurtenissen en overlijden. Het primaire eindpunt was een samenstelling van overlijden door alle oorzaken, een niet-fatale hartaanval of beroerte of ernstig hartfalen. Tot eind 2018 werden follow-upgegevens verzameld uit de Zweedse nationale sterfte- en patiëntenregisters.
Tijdens een gemiddelde follow-up van 6,2 jaar waren er 205 primaire eindpuntgebeurtenissen. In het totale cohort hadden deelnemers met parodontitis bij aanvang een 49% hogere kans op het primaire eindpunt in vergelijking met degenen met gezond tandvlees. De waarschijnlijkheid van het primaire eindpunt nam toe met toenemende ernst van tandvleesaandoeningen.
Wanneer hartaanvalpatiënten en gezonde controles afzonderlijk werden beoordeeld, was de graduele relatie tussen de ernst van de tandvleesziekte en het primaire eindpunt alleen significant voor patiënten.
Dr. Ferrannini zei: “Het risico op het ervaren van een cardiovasculaire gebeurtenis tijdens de follow-up was hoger bij deelnemers met parodontitis, en nam parallel met de ernst toe. Dit was vooral duidelijk bij patiënten die al een hartinfarct hadden gehad.”
Ze voegde eraan toe: “We veronderstellen dat de schade aan parodontale weefsels bij mensen met tandvleesaandoeningen de overdracht van ziektekiemen in de bloedbaan kan vergemakkelijken. Dit kan schadelijke veranderingen in de bloedvaten versnellen en/of systemische ontstekingen versterken die schadelijk zijn voor de bloedvaten.”
Dr. Ferrannini concludeerde: “Het is belangrijk om te onderstrepen dat de kwaliteit van de zorg in Zweden hoog is, zoals wordt bevestigd door het algehele lage aantal voorvallen tijdens de follow-up. Desondanks werd tandvleesontsteking in verband gebracht met een verhoogde kans op hart- en vaatziekten of overlijden.”
1Abstract title: Periodontitis and cardiovascular outcome – a prospective follow-up of the PAROKRANK cohort.
2Rydén L, Buhlin K, Ekstrand E, et al. Periodontitis increases the risk of a first myocardial infarction: A report from the PAROKRANK study. Circulation. 2016;133:576–583.