Kinderen die worden blootgesteld aan verhoogde niveaus van luchtvervuiling, hebben mogelijk meer kans op een slechte remmende controle tijdens de late kinderjaren en slechte academische vaardigheden in de vroege adolescentie, waaronder spelling, begrijpend lezen en wiskundige vaardigheden. Moeilijkheden met remming in de late kinderjaren bleken een voorbode te zijn van latere academische problemen die verband houden met luchtvervuiling. Interventies die gericht zijn op remmende controle kunnen de resultaten verbeteren.
Resultaten van het onderzoek door onderzoekers van het Columbia Center for Children’s Environmental Health (CCCEH) van de Columbia University Mailman School of Public Health en het Columbia University Irving Medical Center zijn gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Research.
“Kinderen met een slechte remmende controle zijn minder in staat om een gemeenschappelijke reactie te negeren ten gunste van een meer ongebruikelijke – zoals de natuurlijke reactie om ‘omhoog’ te zeggen wanneer een pijl naar boven wijst of ‘gaan’ wanneer een licht groen is – en zeg in plaats daarvan ‘down’ of ‘stop'”, zegt eerste auteur Amy Margolis, PhD, universitair hoofddocent medische psychologie bij de afdeling psychiatrie van het Columbia University Irving Medical Center. “Door de remmende controle van de kindertijd in gevaar te brengen, kan prenatale blootstelling aan luchtvervuiling de basis veranderen waarop latere academische vaardigheden worden gebouwd.”
“Bij het evalueren van leerproblemen van leerlingen en het formuleren van behandelplannen, moeten ouders en leerkrachten er rekening mee houden dat academische problemen in verband met blootstelling aan de omgeving mogelijk interventie vereisen die gericht is op remmende controleproblemen, in plaats van op inhoudsgerelateerde vaardigheidstekorten, zoals typisch is bij interventies die zijn ontworpen om het leren aan te pakken handicap”, voegt Margolis toe.
“Deze studie draagt bij aan een groeiende hoeveelheid literatuur die de schadelijke gezondheidseffecten aantoont van prenatale blootstelling aan luchtvervuiling op de gezondheidsresultaten van kinderen, inclusief academische prestaties”, zegt co-auteur Julie Herbstman, PhD, CCCEH-directeur en universitair hoofddocent milieugezondheidswetenschappen bij Columbia Mailman School. “Het verminderen van de niveaus van luchtvervuiling kan deze nadelige resultaten voorkomen en leiden tot verbeteringen in de academische prestaties van kinderen.”
De nieuwe bevindingen komen overeen met eerder onderzoek van Columbia, waarbij een DNA-marker voor PAK-blootstelling werd geassocieerd met een veranderde ontwikkeling van zelfregulerend vermogen en ADHD-symptomen.
De studie volgde 200 kinderen die deelnamen aan een longitudinaal cohortonderzoek in Noord-Manhattan en de Bronx onder leiding van CCCEH-onderzoekers. Onderzoekers verzamelden metingen van prenatale polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK, een belangrijke component van luchtvervuiling) in de lucht tijdens het derde trimester van de zwangerschap, een periode waarin de foetus zeer kwetsbaar is voor milieubeledigingen. Tests van remmende controle werden afgenomen op of rond de leeftijd van 10 en testen van academische prestaties, op of rond de leeftijd van 13.