De uitkomsten van een nieuwe Deense studie door onderzoekers van iPSYCH tonen aan dat de hoeveelheid groene ruimte om het huis van kinderen van invloed is op het risico van het ontwikkelen van ADHD. Het onderzoek is tot nu toe het grootste op dit gebied.
Een team van onderzoekers van de Aarhus universiteit heeft onderzocht hoe een groene omgeving rond het woonhuis van invloed is op het risico van kinderen en pubers op de diagnose ADHD. En de onderzoekers vinden een verband.
“Onze uitkomsten laten zien dat kinderen die met een minder groene omgeving in aanraking komen in hun woonplaats als ze jong zijn, wat we definiëren als tot vijf jaar, een verhoogd risico hebben op een ADHD diagnose vergeleken met kinderen die omringd zijn door de grootste hoeveelheid groene ruimte,” zegt Malene Thygesen, een van de onderzoekers van de studie.
ADHD is een van de meest voorkomende psychiatrische diagnoses bij kinderen en deze stoornis heeft verschillende uitwerkingen. De reden waarom sommige kinderen ADHD ontwikkelen is nog steeds niet helemaal duidelijk. ADHD kan erfelijk zijn, maar andere factoren kunnen ook een rol spelen. Daarom zijn er sterke argumenten voor onderzoek naar de oorzaken waarom kinderen de diagnose ontwikkelen. Eén interessante omstandigheid voor het onderzoek is de toegang tot een groene omgeving voor kinderen, omdat uit eerdere studies bleek dat er een verband is tussen de mentale gezondheid van kinderen en hun cognitieve ontwikkeling.
Een complete studie
Eén enkele studie kan niet zorgen voor voldoende basis om te concluderen dat er een associatie is tussen een groene omgeving en het risico van de kinderen op ADHD, omdat dit nader onderzoek vergt. En de resultaten van Malene Thygesen en de research van haar team zijn hetzelfde als van eerdere, vergelijkbare onderzoeken. Maar de onderzoeksmethoden van deze studie hebben vele andere factoren ingecalculeerd die eveneens meespelen bij de ontwikkeling van ADHD.
“Voor het onderzoek hebben we aangepast op gender, leeftijd, geboortejaar van het kind en de psychiatrische diagnose en sociaaleconomische status, en het sociaaleconomische status van de buurt. Onze onderzoek staat sterk, omdat veel individuen meededen en omdat de informatie zeer gedetailleerd is. We gebruikten bijvoorbeeld gegevens over klinische diagnostiek van ADHD, vastgesteld door specialisten,” zegt Malene Thygesen.
Perspectieven voor verder onderzoek
Het onderzoeksartikel, geschreven op basis van deze studie, kan men vinden in de uitgave van Environmental Health Perspectives en zou onderzoekers kunnen inspireren om de associatie tussen groene ruimte en het risico op de diagnose bij kinderen van ADHD of andere diagnoses te blijven bestuderen.
“Het is een interessante gedachte dat wonen in een groene omgeving een beschermende factor zou kunnen zijn voor kinderen in relatie tot het risico om ADHD te ontwikkelen.”
Methodologie
Voor het onderzoek wordt gebruik gemaakt van de adresgegevens van meer dan 800.000 mensen geboren tussen 1992 en 2007, en van informatie over klinische ADHD diagnostiek vanaf vijfjarige leeftijd tot 2016. Bovendien gebruiken de onderzoekers een speciale meting van hoe groen de omgeving rond het huishouden is; de zogenaamde differentiële vegetatie index. Deze meting plaatst het adres in het midden van een kwadratisch gebied met 210 meter aan elke kant, en op basis hiervan wordt gecalculeerd hoe groen de directe omgeving is.
Vertaling: Ellen Lam