Een studie gepubliceerd in Environmental Toxicology and Chemistry heeft de lange termijn effecten van de Deepwater Horizon olieramp in de noordelijke Golf van Mexico in 2010 op de immuunfunctie van tuimelaars bloot gelegd.
Tuimelaars uit een gebied dat langdurig en zwaar werd verontreinigd, werden tijdelijk gevangen, bemonsterd en vrijgelaten als onderdeel van beoordelingsprogramma’s op gezondheid. De dieren werden vergeleken met dolfijnen uit een gebied zonder sporen van olie.
Onderzoekers documenteerden immunologische veranderingen bij tuimelaars die tot tien jaar na de olielekkage waren getest en die qua aard vergelijkbaar waren met die direct na de olievlek. De effecten werden zelfs waargenomen bij dolfijnen die na de lekkage waren geboren. De aard van de immunologische effecten die bij dolfijnen werden waargenomen, waren ook vergelijkbaar met die bij muizen die in het laboratorium experimenteel aan olie werden blootgesteld.
De bevindingen suggereren dat er langdurige gevolgen zijn van blootstelling aan olie op het immuunsysteem van zoogdieren, met mogelijke effecten op meerdere generaties.
“De parallel tussen bevindingen bij dolfijnen die werden blootgesteld na de Deepwater Horizon lekkage en laboratoriummuizen die experimenteel aan olie waren blootgesteld, was indrukwekkend en hielp bij het opbouwen van de bewijskracht tussen blootstelling aan olie en specifieke effecten op het immuunsysteem”, aldus de corresponderende auteur Sylvain De Guise, PhD. , van de Universiteit van Connecticut. “De langetermijneffecten en het potentieel voor multigenerationele effecten geven echter aanleiding tot grote bezorgdheid over het herstel van dolfijnpopulaties na de ramp”, voegde hij eraan toe.
Vertaling persbericht: Andre Teirlinck