Volgens een nieuw artikel in Environmental Science & Technology kan het gebruik van de polymere vlamvertrager PolyFR in “milieuvriendelijke” isolatie van gebouwen van schuimplastic schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid en het milieu. De analyse van de auteurs identificeert verschillende punten tijdens de levenscyclus van schuimisolatie die werknemers, gemeenschappen en ecosystemen kunnen blootstellen aan PolyFR en zijn potentieel giftige afbraakproducten.
Nu de klimaatcrisis de vraag naar energiezuinige isolatie aanwakkert, neemt de productie van PolyFR snel toe. Dat komt omdat deze vlamvertrager wordt toegevoegd aan alle bouwisolatie van schuimplastic in Noord-Amerika om te voldoen aan ontvlambaarheidscodes, ter vervanging van het vlamvertragende hexabromocyclododecaan dat wereldwijd is uitgefaseerd vanwege zijn toxiciteit en persistentie. PolyFR wordt algemeen als veilig beschouwd. De auteurs trekken die veronderstelling echter in twijfel.
De veronderstelde veiligheid van PolyFR hangt af van de bewering dat het, als een groot molecuul, een polymeer genaamd, weinig mogelijkheden heeft om uit schuimisolatie te ontsnappen. Maar de analyse van de auteurs toont aan dat PolyFR in isolatie van gebouwen in feite aanzienlijke mogelijkheden biedt om in het milieu terecht te komen tijdens de fabricage, installatie en verwijdering van schuimisolatie. Eenmaal vrijgegeven, kan de PolyFR worden afgebroken tot schadelijke chemicaliën die in mensen en ecosystemen terecht kunnen komen.
“Aangezien er zoveel PolyFR wordt gebruikt en er zo weinig bekend is over het vrijkomen ervan in het milieu, hebben we realistische beoordelingen nodig van het potentieel van PolyFR gedurende zijn levenscyclus om de gezondheid van mens en milieu te schaden”, aldus Miriam Diamond, professor aan de universiteit. uit Toronto en corresponderende auteur van de studie.
PolyFR is een polymeer gemaakt van butadieen en styreen, die beide kankerverwekkend zijn. Er wordt broom aan toegevoegd waardoor het een gebromeerde vlamvertrager is – dergelijke vlamvertragers die in het verleden zijn bestudeerd, bleken giftig te zijn en velen zijn geleidelijk buiten gebruik gesteld.
Een beter begrip van het potentieel voor gezondheidsschade in verband met de toenemende productie van PolyFR, evenals de uiteindelijke afbraak en verwijdering ervan, is nodig om werknemers, fenceline gemeenschappen in de buurt van afvalstortplaatsen en anderen te beschermen die tijdens de levenscyclus van deze vlamvertrager worden blootgesteld.
Belangrijk is dat er al alternatieve isolatiematerialen bestaan die het gebruik van potentieel gevaarlijke vlamvertragers niet vereisen. Inherent vlambestendige minerale vezels, zoals glaswol of steenwol, kunnen in plaats daarvan worden gebruikt. Ook moet het brandveiligheidsvoordeel van het toevoegen van vlamvertragers worden vastgesteld voordat dergelijke chemicaliën worden gebruikt.
“Gebouwen energiezuiniger maken is een belangrijk onderdeel van het aanpakken van de klimaatcrisis”, zegt coauteur Arlene Blum, uitvoerend directeur van het Green Science Policy Institute. “Maar we moeten oppassen dat we onderweg geen nieuwe gezondheids- en milieuproblemen veroorzaken. Een ‘groen gebouw’ met potentieel gevaarlijke isolatie is helemaal geen groen gebouw.”