Zwakkere huidbarrière leidt tot snellere opname van chemicaliën
Het vermogen van onze huid om ons tegen chemicaliën te beschermen, erven we. Sommige mensen zijn minder goed beschermd, wat een verhoogd risico op huidziekte of kanker kan inhouden. Een nieuwe studie van Karolinska Institutet in Zweden, gepubliceerd in Environmental Health Perspectives, laat zien hoe de opname van veel voorkomende chemicaliën sneller is bij mensen met een genetisch verzwakte huidbarrière.
We worden continu blootgesteld aan chemicaliën uit veel verschillende bronnen, bijvoorbeeld voedsel, hygiëneproducten, cosmetica en textiel. Veel mensen worden op hun werkplek ook blootgesteld aan chemicaliën, wat een probleem kan zijn in de werkomgeving. Het eiwit filaggrine is belangrijk voor de structuur en vochtbalans van de huid, eigenschappen die van invloed zijn op het vermogen van de huid om als barrière tegen chemicaliën te functioneren.
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat erfelijke variaties van DNA-sequenties voor filaggrine betekenen dat sommige mensen minder goede “barrièrebescherming” hebben, wat leidt tot een verhoogde opname van chemicaliën. Dat kan een groter risico op kanker of verschillende huidziekten zoals contactdermatitis met zich meebrengen.
Deze genetische variatie komt relatief veel voor in Noord-Europa en komt voor bij een persoon wanneer een van de ouders de betreffende genetische aanleg heeft. Ongeveer tien procent van de Zweden heeft deze variatie. Onderzoekers van Karolinska Institutet en Lund University hebben in een nieuwe studie aangetoond dat deze genetische variatie leidt tot een aanzienlijk snellere opname van drie veel voorkomende chemicaliën door de huid. De onderzoekers screenden 500 mensen in Zweden.
De resultaten zijn gebaseerd op 23 mensen met de mutatie die een tekort aan filaggrine veroorzaakt, en 31 mensen die het niet hebben. De deelnemers aan het onderzoek werden gedurende vier uur blootgesteld aan een onschadelijke dosis van drie chemicaliën op hun huid. De chemicaliën die voor het onderzoek werden gebruikt, waren een pesticide dat in Zweden wordt gebruikt, een UV-filter dat wordt gebruikt in zonnebrandcrème en een koolwaterstof die wordt aangetroffen in bijvoorbeeld rook van brandhout.
De onderzoekers konden de opnamesnelheid en de dosis in het lichaam berekenen met behulp van urinemonsters van de deelnemers gedurende een periode van 48 uur. “We vonden bijvoorbeeld een tweemaal zo hoge dosis van het pesticide bij mensen met een mutatie in vergelijking met mensen zonder.
Het feit dat de huid door een genetische variatie een grotere hoeveelheid van bepaalde chemicaliën opneemt, zou kunnen betekenen dat mensen met deze mutatie een hogere interne dosis krijgen en, op de lange termijn, een groter risico lopen op ziekten zoals kanker of een hormonale aandoening ”, zegt Karin Broberg, professor aan de afdeling Milieumedicatie, Karolinska Institutet, en de laatste studie schrijver. Ze vervolgt: “Voor de volgende stap zijn we van plan te onderzoeken of de mutatie de opname van andere chemicaliën in de huid beïnvloedt. We willen ook weten of deze mutaties leiden tot ziektes veroorzaakt door chemicaliën in het lichaam en in de huid.”
Links
http://dx.doi.org/10.1289/EHP7310