Waarom worden sommige mensen sneller ouder dan anderen? Een mogelijk antwoord, zo blijkt uit een nieuwe door de UCLA geleide studie, is dat de stress van een moeder voorafgaand aan de bevalling de biologische veroudering van haar kind kan versnellen. De onderzoekers vonden bewijs dat maternale stress een nadelige invloed heeft op de lengte van de telomeren van een baby – de kleine stukjes DNA aan de uiteinden van chromosomen die fungeren als beschermkapjes, zoals de plastic uiteinden van schoenveters. Verkorte telomeren zijn in verband gebracht met een hoger risico op kanker, hart- en vaatziekten en andere ziekten, en eerder overlijden.
De bevindingen worden deze maand gerapporteerd in het tijdschrift Psychoneuroendocrinology.
Onderzoek naar veroudering begint een aantal factoren te identificeren die een persoon op een versneld verouderingspad kunnen zetten, wat mogelijk leidt tot verouderingsziekten zoals stofwisselingsstoornissen en hart- en vaatziekten veel eerder in het leven dan zou worden verwacht ”, aldus de hoofdauteur van het onderzoek. Judith Carroll, universitair hoofddocent psychiatrie en biogedragswetenschappen aan het Cousins Center for Psychoneuroimmunology, onderdeel van het Semel Institute for Neuroscience and Human Behavior aan de UCLA. “Wat ons onderzoek ons vertelt, is dat we vroege omgevings- en maternale factoren kunnen hebben die van invloed zijn op het begin van het leven van een persoon, waardoor ze sneller ouder worden.”
Hoewel verschillende onderzoeken hebben gemeld dat de telomeerlengte korter is bij pasgeborenen van wie de moeders hoge stress rapporteerden tijdens het eerste of derde trimester van de zwangerschap, volgde de nieuwe studie maternale stress voorafgaand aan de conceptie en werd gevolgd in het tweede en derde trimester. De onderzoekers identificeerden een bijzonder belangrijke periode in het derde trimester – maar niet eerder – waarin kinderen een hoger risico lopen op verkorte telomeren.
In totaal volgde de studie 111 moeders en hun kinderen vanaf het vooroordeel tot de vroege kinderjaren. De vrouwen waren afkomstig uit zeven provincies in North Carolina, een in Illinois en Washington D.C. Tussen de leeftijd van 3 en 5 jaar leverden de kinderen celmonsters van binnenuit hun wangen, waaruit de onderzoekers DNA haalden, inclusief telomeren. Het team kon vervolgens de telomeerlengte uit de kindertijd vergelijken met de stressmetingen die ze hadden gedaan terwijl de kinderen in utero waren.
“Hierdoor kunnen we de bijdrage van stress op elk van deze momenten op de telomeerlengte van het kind bepalen,” zei Carroll. “Eerdere studies keken naar de lengte van pasgeboren telomeren, en onze bevindingen zien er jaren later uit, wanneer het kind 3 tot 5 jaar oud is. We zien aanwijzingen in de kindertijd dat de lengte van telomeren nog steeds korter is bij die kinderen die in utero aan maternale stress worden blootgesteld. deze bevinding is heel opmerkelijk. ”
Hoe verandert maternale stress cellulaire veroudering?
‘We hebben hypotheses,’ zei Carroll. “We weten dat stress ontstekingen en metabolische activiteit kan activeren, die beide, in grote hoeveelheden, kunnen bijdragen aan schade aan het DNA. Telomeren zijn kwetsbaar voor schade en als ze niet worden gerepareerd vóór celdeling, kunnen ze door deze schade worden verkort. utero ontwikkeling, weten we dat er een snelle celreplicatie is, en we vermoeden dat er gedurende deze tijd een grotere kwetsbaarheid voor schade is. ”
Een tweede door de UCLA geleide studie van dezelfde onderzoeksgroep wees uit dat vrouwen die leden aan hoge stress gedurende de maanden en zelfs jaren vóór de conceptie – gedefinieerd als zich overweldigd voelen en niet in staat zijn om het hoofd te bieden – kortere zwangerschappen hadden dan andere vrouwen. Vrouwen die de hoogste niveaus van stress ervoeren, baarden baby’s van wie de tijd in utero een week of langer korter was.
“Elke dag in de baarmoeder is belangrijk voor de groei en ontwikkeling van de foetus”, zegt Christine Dunkel Schetter, een vooraanstaand hoogleraar psychologie en psychiatrie en senior auteur van beide onderzoeken. “Te vroeg geboren baby’s hebben een hoger risico op nadelige gevolgen bij de geboorte en later in het leven dan baby’s die later worden geboren, waaronder ontwikkelingsstoornissen en lichamelijke gezondheidsproblemen.”
Dunkel Schetter, hoofd van het Stress Processes in Pregnancy Lab, dat de onderzoeken uitvoerde, merkte op dat de vroeggeboortecijfers in de VS ongewoon hoog zijn in vergelijking met andere landen met vergelijkbare middelen, en dat vrouwen met een laag inkomen en Afro-Amerikaanse vrouwen een hoger percentage van vroeggeboorte. “Het voorkomen van vroeggeboorte, met alle nadelige gevolgen voor moeders en kinderen wereldwijd en in de VS, is een topprioriteit”, zei ze.