Volgens een onderzoek van onderzoekers van de Universiteit van Manchester hebben gezichtsbedekkingen, een belangrijk hulpmiddel in onze strijd tegen Covid-19, ons vermogen om te horen, begrijpen, betrokken te zijn en contact met anderen te maken, belemmerd.
De online enquête onder 460 mensen – de eerste in zijn soort – toonde ook aan dat mensen met gehoorverlies significant meer last hadden van gezichtsbedekking dan mensen zonder, vooral bij de communicatie met artsen, apothekers en verpleegkundigen.
De online enquête die plaatsvond tussen juni en juli 2020, voordat gezichtsbedekking in winkels verplicht werd gesteld, krijgt belangrijk inzicht in de impact van gezichtsbedekking op communicatie en onze emoties.
Op het moment dat de enquête werd voltooid, was 62% van de deelnemers in een situatie terechtgekomen waarin ze tijdens het communiceren een gezichtsbedekking hadden gedragen.
Zestig procent van hen zei dat ze anders communiceerden als gevolg van het dragen van een gezichtsbedekking, en 46% zei dat de aard van het gesprek anders was, terwijl nog eens 17% en 25% respectievelijk ‘misschien’ zeiden.
Veel van de effecten waren zowel van toepassing als een spreker die een gezichtsbedekking draagt, als bij het luisteren naar iemand anders die er een draagt.
De studie is gepubliceerd in het International Journal of Audiology.
Hoofdonderzoeker Dr. Gabrielle H.Saunders, Senior Research Fellow aan de Universiteit van Manchester, zei: “De resultaten van dit onderzoek illustreren dat de impact van gezichtsbedekkingen op de manier waarop we allemaal communiceren verreikend is en veel verder gaat dan de akoestiek van spraakoverdracht.
“Hoewel het voor het publiek erg belangrijk is om gezichtsbedekkingen te blijven dragen, hadden ze voor onze respondenten een grote invloed op niet alleen hoe we communiceren, maar ook op hoe verbonden we ons voelen met iemand en hoe bereid we zijn om een gesprek aan te gaan. .
“De gezichtsbedekking zorgde voor meer angst en stress, en maakte communicatie vermoeiend, frustrerend en gênant – zowel als spreker die een gezichtsbedekking droeg, als bij het luisteren naar iemand anders die er een draagt.”
”
Het lijdt geen twijfel dat deze bevindingen een oproep zijn tot actie aan akoestici en industrieel ontwerpers om communicatievriendelijke gezichtsbedekkingen te ontwikkelen, aan zorgverleners om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de communicatiebehoeften van hun patiënten, en aan het publiek om goede communicatietactieken te gebruiken. Door het onderste deel van het gezicht te bedekken, zeggen experts dat gezichtsbedekkingen de communicatie kunnen beperken door de geluidsoverdracht te beperken – waardoor spraak gedempt wordt en zichtbare signalen uit de mond en lippen worden verwijderd.
Dat beperkt het liplezen en de zichtbaarheid van gezichtsuitdrukkingen, die tijdens het spreken veel informatie opleveren. Dr. Saunders van het onderzoeksteam van het Manchester Center for Audiology and Deafness zei: “Hoewel gezichtsbedekkingen een essentieel wapen zijn in de strijd om Covid-19 in te dammen, waren we verrast door het diepe gevoel dat ze opleverden.
“Het was duidelijk dat, hoewel de problemen die verband hielden met gezichtsbedekking vooral relevant waren voor mensen met gehoorverlies, ook mensen zonder gehoorverlies werden getroffen.” Transparante gezichtsbedekkingen zijn, zegt het team, in potentie een goede oplossing voor het probleem, ondanks het blokkeren van geluid meer dan stoffen of chirurgische maskers. Ze kunnen ook beslaan.
Maar ze maken het hele gezicht beter zichtbaar, wat de communicatie veel gemakkelijker zou kunnen maken. Na verloop van tijd hopen de onderzoekers dat sommige van de problemen die mensen in deze studie rapporteerden, zoals sociaal ongemakkelijk voelen, beschaamd voelen en onzeker zijn over hoe we ermee om moeten gaan, zullen verminderen naarmate we ons allemaal aanpassen aan het dragen van gezichtsbedekking.
Dr. Saunders voegde eraan toe: “Veel mensen zeiden al dat ze gebaren, gezichtsuitdrukkingen en hun ogen gebruikten om de communicatie te verbeteren als ze een gezichtsbedekking droegen. “Dit suggereert misschien met begeleiding en instructie, non-verbale signalen kunnen ons helpen om de manier waarop we communiceren te verbeteren terwijl we een masker dragen.
“Maar het lijdt geen twijfel dat deze bevindingen een oproep tot actie zijn voor akoestici en industrieel ontwerpers om communicatievriendelijke gezichtsbedekkingen te ontwikkelen, voor zorgverleners om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de communicatiebehoeften van hun patiënten, en voor het publiek om goede communicatietactieken te gebruiken. “