Een studie onder leiding van de afdeling Neurochirurgie van Cedars-Sinai heeft bepaalde regio’s in het netvlies geïdentificeerd – de voering achter in het oog – die meer worden aangetast door de ziekte van Alzheimer dan andere gebieden . De bevindingen kunnen artsen helpen veranderingen in de hersenen en cognitieve achteruitgang te voorspellen, zelfs voor patiënten die de eerste tekenen van milde stoornissen ervaren.
“Deze aanwijzingen kunnen al heel vroeg in de progressie van de ziekte van Alzheimer optreden – enkele decennia voordat de symptomen verschijnen”, zegt Maya Koronyo-Hamaoui, PhD, universitair hoofddocent Neurochirurgie en Biomedische Wetenschappen en co-corresponderende auteur van de studie. “Door deze symptomen op te sporen, kan de diagnose van de ziekte nauwkeuriger worden gesteld, waardoor eerder en effectiever kan worden ingegrepen.”
De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie, een groep hersenaandoeningen die wordt gekenmerkt door een algemeen verlies van mentale vermogens, waaronder geheugen, beoordelingsvermogen, taal en abstract denken.
De bevindingen van de nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Alzheimer’s & Dementia: Diagnosis, Assessment & Disease Monitoring, waren afkomstig van een klinische studie met mensen ouder dan 40 die tekenen van cognitieve achteruitgang vertoonden.
In het onderzoek gebruikten onderzoekers een niet-invasieve techniek die bekend staat als sectorale retinale amyloïde beeldvorming om retinale beelden bij deelnemers vast te leggen. Het netvlies, dat rechtstreeks is verbonden met de hersenen, is het enige weefsel van het centrale zenuwstelsel dat toegankelijk is voor patiëntvriendelijke, hoge resolutie en niet-invasieve beeldvorming.
De beelden werden vervolgens geanalyseerd met behulp van een nieuw proces dat bepaalde perifere gebieden in het netvlies kon identificeren die beter overeenkwamen met hersenschade en cognitieve status. Bij het bestuderen van de beelden konden wetenschappers patiënten detecteren met een verhoogde opbouw van retinale amyloïde proteïne, wat duidt op een grotere kans op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer of cognitieve stoornissen.
Deze bevindingen bouwen voort op baanbrekend onderzoek in 2010 waarin Koronyo-Hamaoui en haar team een pathologisch kenmerk van de ziekte van Alzheimer, amyloïde bèta-eiwitafzettingen, in retinale weefsels van overleden patiënten identificeerden. Het team ontwikkelde vervolgens een methodologie om retinale amyloïde beta-eiwitplaques te detecteren bij levende patiënten die aan de ziekte lijden.
In een ander onderzoek, dit met laboratoriummuizen, dat onlangs werd gepubliceerd in het tijdschrift Aging Cell, bevestigde Koronyo-Hamaoui, premed student Jonah Doustar en anderen van het onderzoeksteam, de rol van het netvlies bij het vertonen van kenmerkende symptomen van de ziekte van Alzheimer. en identificeerde een mogelijke behandeling om de ziekte te bestrijden.
“We ontdekten dat verhoogde niveaus van retinale amyloïde-beta-peptiden correleerden met niveaus in hersenweefsel, zelfs in de laatste stadia van de ziekte van Alzheimer,” zei Koronyo-Hamaoui. “We stelden ook een bepaald type immuunmodulatietherapie voor die de ziekte kan bestrijden door giftige eiwitten en schadelijke ontstekingen in de hersenen te verminderen en in ruil daarvoor een beschermend type immuunrespons te versterken dat de verbindingen tussen neuronen, die nauw met elkaar verbonden zijn, in stand houdt. tot kennis. ”
Beide onderzoeken zijn veelbelovend voor het diagnosticeren en behandelen van de ziekte van Alzheimer, een aandoening die meer dan 5,5 miljoen mensen in de VS treft, zei Keith Black, MD, professor en voorzitter van de afdeling Neurochirurgie.
“Dit werk kan toekomstige beeldvormingsstudies van de hersenen en het netvlies begeleiden om de ziekte van Alzheimer op te sporen, de voortgang van de ziekte te beoordelen en de allereerste behandelingsopties te identificeren”, aldus Black.
Links
https://www.cedars-sinai.org/research/labs/koronyo-hamaoui.html