· Tanycyten zijn cellen in de hersenen die hen vertellen over het voedsel dat we hebben gegeten.
· Toen ze werden gestimuleerd door licht, ontdekten onderzoekers van de University of Warwick dat de eetlust toeneemt.
· Onderzoekers hebben geconcludeerd dat tanycyten gliacellen zijn en signalen afgeven aan neuronen in de hersenen die de eetlust activeren.
Onderzoekers van de School of Life Sciences van de University of Warwick hebben ontdekt dat wanneer de tanycyten selectief worden gestimuleerd, de eetlust werd verhoogd.
Eerder is ontdekt dat tanycyten – cellen in een deel van de hersenen die het energieniveau regelen – voedingsstoffen in voedsel detecteren en de hersenen rechtstreeks vertellen over het voedsel dat we hebben gegeten.
Tanycyten doen dit door te reageren op aminozuren in voedsel, via dezelfde receptoren die de smaak van aminozuren (“umami” -smaak), in de smaakpapillen van de tong, waarnemen.
In het artikel ‘Hypothalamic tanycytes generate acute hyperphagia through activation of the arcuate neurons network’, gepubliceerd op 8 juni in het tijdschrift PNAS, leggen onderzoekers van de School of Life Sciences van de University of Warwick uit hoe tanycyten de eetlust kunnen verhogen.
Tanycyten zijn gliacellen in het centrum van de hersenen waar ze één van de met vloeistof gevulde ruimtes bekleden die bekend staan als ventrikels. Ze zijn in staat om de voedingsstoffen in het hersenvocht in de hartkamer te voelen of te ‘proeven’. De hoeveelheid voedingsstoffen in deze vloeistof varieert afhankelijk van hoeveel er is gegeten. Een belangrijke vraag was of de tanycyten deze informatie over voedingsstoffen kunnen doorgeven aan de nabijgelegen neuronen die de eetlust reguleren en hoeveel energie wordt verbruikt door activiteit of het genereren van lichaamswarmte.
Door tanycyten ertoe te brengen selectief een lichtgevoelig ionenkanaal tot expressie te brengen, konden onderzoekers ze heel specifiek activeren en aantonen dat hierdoor nabijgelegen neuronen actief worden. Door naar de identiteit van de geactiveerde neuronen te kijken, ontdekten de onderzoekers dat de tanycyten twee verschillende routes kunnen aanzetten die betrokken zijn bij de controle van de voeding.
De ene route wordt geassocieerd met een verhoogde drang tot voeden, terwijl de andere route wordt geassocieerd met een verminderde drang en een hoger energieverbruik. Hieruit zou het niet duidelijk zijn welke van deze twee tegengestelde paden “wint”. Door te bestuderen hoe stimulatie van tanycyten het voedingsgedrag verandert, toonden de onderzoekers aan dat het resulteerde in een kortstondige toename van voedselinname: d.w.z. de drang om meer te eten overwon de tegenovergestelde drang naar minder en meer verbruik van energie.
Professor Nicholas Dale van de School of Life Sciences van de University of Warwick legt uit: “Tanycyten reageren op voedingsstoffen die het effect van een vol gevoel aangeven, dus zouden we verwachten dat wanneer tanycyten worden gestimuleerd, men minder zou eten, maar verrassend genoeg ontdekten we dat men eigenlijk meer eet. We hebben een verband gelegd tussen tanycyten en voedselinname, maar we begrijpen nog steeds niet helemaal hoe ze op de langere termijn zullen bijdragen aan de controle van het lichaamsgewicht. ”
Dr. Matei Bolborea, hoofdauteur van de studie verklaarde: “Neuronale mechanismen die de eetlust beheersen, worden al decennia bestudeerd. Onze ontdekking heeft een onverwachte nieuwe speler toegevoegd aan dit neuraal circuit. Onze belangrijke bevinding is dat tanycyten een actieve rol spelen bij het vergroten van de eetlust. In de toekomst zouden deze cellen potentiële doelen kunnen worden om de voedselinname voor therapeutische doeleinden te beïnvloeden.”
Vertaling persbericht: Andre Teirlinck