Volgens onderzoekers van de Universiteit van Queensland die de genen onderzoeken gekoppeld aan vitamine D, kunnen genetische variaties in de huid een natuurlijk zonnescherm creëren.
Professor John McGrath van het Queensland Brain Institute van UQ zei dat volgens bevindingen van een collaboratieve studie onder meer dan een half miljoen mensen uit het Verenigd Koninkrijk, dit één van de vele manieren was waarop vitamine D het lichaam beïnvloedde.
“Deze studie heeft verschillende nieuwe huidgerelateerde genen bestudeerd die van invloed zijn op onze vitamine D status – onafhankelijk van de huidskleur die ons vermogen beïnvloedt om vitamine D te maken, afhankelijk van de concentratie van het pigment melanine in de huid,” zei professor McGrath.
“Vitamine D is het zonnehormoon en we hebben felle zonneschijn nodig opdat de huid de vitamine kan aanmaken, maar variaties in onze genen hebben ook invloed op de efficiëntie.
“Onze bevindingen suggereren dat genetische varianten in het HAL (histidine ammoniaklyase) gen de concentratie van een kleine molecule kunnen beïnvloeden die werkt als een interne factor van zonbescherming of SPF.
Deze molecule absorbeert UVB-licht – het licht dat ons lichaam gebruikt om vitamine D aan te maken – en de hoeveelheid ervan in onze huid beïnvloedt hoeveel van de vitamine we kunnen aanmaken.
Professor Naomi Wray van UQ’s Institute for Molecular Bioscience en Queensland Brain Institute zei dat het team 143 genlocaties heeft gevonden met betrekking tot vitamine D concentratie.
‘Voorheen kenden we slechts zes regio’s, dus zullen deze bevindingen nieuwe inzichten geven in hoe ons lichaam vitamine D behandelt,” zei Professor Wray. “De studie heeft veel interessante nieuwe elementen gevonden die ons inzicht kunnen helpen in factoren die de vitamine D concentratie beïnvloeden; een schat aan aanwijzingen die onderzoekers voor lange tijd zullen bezig houden.”
De studie ondersteunt de hypothese dat lage vitamine D mogelijk het gevolg is van een slechte gezondheid, in plaats van bij te dragen aan het risico. Deze studie is gepubliceerd in Nature Communications en gefinancierd door de NHMRC en de Deense National Research Foundation (Niels Bohr Lectoraat). Professor John McGrath is werkzaam aan de universiteit van Aarhus, Denemarken en de universiteit van Queensland.
Vertaling: Andre Teirlinck