Elke week trekken meer dan drie miljoen Australiërs hun hardloopschoenen aan, aangespoord door de psychologische, gezondheids- en sociale voordelen die het hardlopen hen oplevert. De geboorte van Parkrun in 2004 – nu een internationale activiteit met meer dan 20 betrokken landen – wordt beloond met een sterke toename van de populariteit van hardlopen in het afgelopen decennium, maar met voor- en nadelen.
Een nieuw onderzoek van adjunct-professor Jan de Jonge en zijn team onthult de prijs die hardlopers (en de samenleving) betalen als de sport een obsessie wordt. Prof de Jonge, gevestigd in Nederland aan de Technische Universiteit Eindhoven en de Universiteit Utrecht, onderzocht 246 recreatieve hardlopers van 19 tot 77 jaar om te onderzoeken hoe iemands mentale vooruitzichten (mentaal herstel en passie voor hardlopen) hun risico op hardloopblessures beïnvloeden.
Het is niet verrassend dat de meer “obsessief gepassioneerde” hardlopers – waar de sport hun leven volledig beheerste ten nadele van partners, vrienden en familieleden – veel meer hardloopgerelateerde blessures rapporteerden dan degenen die “harmonieus gepassioneerder” waren en ontspannen in hun aanpak te rennen.
De laatste groep, die de volledige controle over hun hardlopen heeft en de sport in hun leven en andere activiteiten integreert, rapporteerde sneller geestelijk herstel na een run en liep minder hardloopblessures op. Ze hadden meer kans om de vroege waarschuwingssignalen van verwondingen in acht te nemen en zowel fysieke als mentale pauzes te nemen om te rennen wanneer dat nodig was.
Obsessief gepassioneerde hardlopers negeerden de noodzaak om te herstellen na de training en faalden mentaal los te komen van de sport, zelfs wanneer hardlopen schadelijk werd. Hun benadering van hardlopen leverde winst op korte termijn op, zoals snellere tijden, maar resulteerde in meer hardloopblessures.
Leeftijd en geslacht speelden een rol. De oudere hardlopers konden zich mentaal losmaken en veel sneller herstellen na een run dan degenen in de leeftijdscategorie 20-34 – met name vrouwen – die gevoeliger waren voor hardloopblessures.
“De meeste hardloopgerelateerde blessures worden opgelopen als gevolg van overtraining en overmatig gebruik of onvoldoende herstel, alleen vanwege een obsessieve passie voor hardlopen,” zegt Prof de Jonge.
“Het grootste deel van het onderzoek richt zich op de fysieke aspecten van overtraining en gebrek aan hersteltijd, maar de mentale aspecten van hardloopblessures zijn tot nu toe genegeerd.
“Als hardlopen obsessief wordt, leidt dit tot problemen. Het regelt het leven van de persoon ten koste van andere mensen en activiteiten en leidt tot meer hardloopblessures. Dit gedrag is ook gemeld in andere sporten, waaronder professioneel dansen en fietsen. ”
In Nederland, waar het onderzoek werd uitgevoerd, kostte hardloopgerelateerd letsel de economie ongeveer € 10 miljoen per jaar (A $ 16 miljoen) aan medische kosten, arbeidsverzuim en verminderde productiviteit. Naast voetbal is hardlopen de Nederlandse sport met het hoogste aantal blessures.
Hoewel er geen vergelijkende cijfers beschikbaar zijn voor Australië, geeft een onderzoek van Medibank Private aan dat het de 4e meest kwetsbare sport in Australië is na Aussie Rules, basketbal en netbal, met sportblessures die de economie in het algemeen meer dan $ 2 miljard per jaar kosten.
Het artikel, ‘Geestelijk herstel en hardloopgerelateerde verwondingen bij recreatieve hardlopers: de modererende rol van passie voor hardlopen’, is open access gepubliceerd in het International Journal of Environmental Research and Public Health.
Bron: persbericht Universiteit van Zuid Australië