Verbranden of begraven van vuilnis verhoogt uitstoot bacteriën, antibiotica-resistente genen
Gemeentelijke vaste afvalstoffen is vuilnis – zoals plastic, voedselresten en tuinafval – dat in de vuilnisbak verdwijnt en niet gerecycled wordt. Het meeste van dit afval wordt begraven in vuilstortterreinen of gaat naar de vuilverbranding. Onderzoekers melden nu in ACS’ Environmental Science & Technology dat als afval op deze manier wordt verwerkt, gemeentelijke vaste afvalstoffen een belangrijke bron kunnen zijn van uitstoot van antibiotica-resistente genen.
Antibioticaresten van weggegooide medicatie en andere producten kunnen eindigen in de gemeentelijke afvalverwerking. Sommige microben in het vuilnis zijn resistent tegen deze antibiotica, en zij kunnen resistente genen verspreiden naar andere bacteriën, die daardoor deze medicatie kunnen overleven. Maar wetenschappers hebben niet gekeken of de behandeling van vuilnis door verbranding of vuilstort deze bacteriën en genen in de lucht verspreidt, waar mensen of dieren ze kunnen inademen. Dus wilden Yi Luo, Siangdong Li en collega’s de bacteriele kolonies onderzoeken op antibiotica-resistente genen in de gemeentelijke afvalverwerking van Changzhou, een stand in het oosten van China.
De onderzoekers verzamelden luchtmonsters rond een vuilstortgebied, een gemeentelijk afvalverbrandingscomplex en twee transferstations (waar vuilnis aangeleverd en verwerkt wordt). De lucht rond beide gemeentelijke afvalverbranding en vuilstort hadden hogere fijnstofniveaus en bacterien dan bovenwindse locaties. Het team indentificeerde 16 antibiotica-resistente genen in de luchtmonsters en volgden hun spoor naar de gemeentelijke vuilstort en percolaat in het verwerkingssysteem. De genen waren benedenwinds van de installaties veel overvloediger aanwezig dan bovenwinds. Deze uitkomsten suggereren dat gemeentelijke vuilstortverwerkingssinstallaties een reservoir kunnen zijn van antibiotica-resistente genen die overgebracht kunnen worden naar bewoners in de omgeving die de lucht inademen, zeggen de onderzoekers.
Vertaling: Ellen Lam