Het idee van voedselverslaving is een zeer controversieel onderwerp onder wetenschappers. Onderzoekers van de universiteit van Aarhus hebben zich in dit onderwerp verdiept en onderzocht wat er in de hersenen van varkens gebeurt als ze suikerwater drinken. De conclusie is duidelijk: suiker beïnvloedt het beloningscircuit van de hersenen op dezelfde manier als waargenomen bij verslavende medicijnen. De resultaten zijn zojuist gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports.
Iedereen die wanhopig zijn keukenkasten heeft doorzocht op een stuk vergeten chocolade, weet dat het verlangen naar smakelijk eten moeilijk te beheersen kan zijn. Maar is het echt verslaving?
“Er is geen twijfel dat suiker verschillende fysiologische effecten heeft, en er zijn veel redenen waarom het niet gezond is. Maar ik heb getwijfeld aan de effecten die suiker heeft op onze hersenen en gedrag, ik had gehoopt een mythe te kunnen doden . “zegt Michael Winterdahl, universitair hoofddocent aan de Afdeling Klinische Geneeskunde van de universiteit van Aarhus en een van de belangrijkste auteurs van het werk.
De publicatie is gebaseerd op experimenten met zeven varkens die dagelijks twee liter suikerwater kregen gedurende een periode van 12 dagen. Om de gevolgen van de suikerinname in kaart te brengen, brachten de onderzoekers de hersenen van de varkens in beeld aan het begin van het experiment, na de eerste dag en na de 12e dag van suiker.
“Na slechts 12 dagen suikerinname konden we grote veranderingen zien in de dopamine- en opioïde systemen van de hersenen. Het opioïde systeem, dat deel is van de chemie van de hersenen dat wordt geassocieerd met welzijn en plezier, was al geactiveerd na de allereerste intake, “zegt Winterdahl.
Wanneer we iets zinvols ervaren, belonen de hersenen ons met een gevoel van plezier, geluk en welzijn. Het kan gebeuren als gevolg van natuurlijke prikkels, zoals seks of sociale contacten, of door iets nieuws te leren. Zowel “natuurlijke” als “kunstmatige” stimuli, zoals medicijnen, activeren het beloningssysteem van de hersenen, waarbij neurotransmitters zoals dopamine en opioïden worden vrijgegeven, legt Winterdahl uit.
“Als suiker het beloningssysteem van de hersenen na slechts twaalf dagen kan veranderen, zoals we zagen bij de varkens, kun je je voorstellen dat natuurlijke prikkels zoals leren of sociale interactie naar de achtergrond worden geduwd en worden vervangen door suiker en / of andere ‘ kunstmatige stimuli. We zijn allemaal op zoek naar de haast van dopamine, en als iets ons een betere of grotere kick geeft, dan is dat wat we kiezen “, legt de onderzoeker uit.
Bij het onderzoeken of een stof zoals suiker verslavend is, bestudeert men meestal de effecten op de hersenen van knaagdieren. ¨Het zou natuurlijk ideaal zijn als de studies bij mensen zelf zouden kunnen worden uitgevoerd, maar mensen zijn moeilijk te controleren en dopamine-niveaus kunnen worden gemoduleerd door een aantal verschillende factoren. Ze worden beïnvloed door wat we eten, of we nu games spelen op onze telefoons of midden in de proef een nieuwe romantische relatie aangaan, met potentieel voor grote variatie in de gegevens. Het varken is een goed alternatief omdat zijn hersenen complexer zijn dan een knaagdier en ronddraaien zoals de mens en groot genoeg zijn voor het afbeelden van diepe hersenstructuren met behulp van menselijke hersenscanners. De huidige studie bij minivarkens introduceerde een goed gecontroleerde opzet met als enige variabele de afwezigheid of aanwezigheid van suiker in het dieet.
UNIVERSITEIT AARHUS