Een veelbelovende route voor het ontwikkelen van nieuwe behandelingen voor huidkanker is ontdekt door wetenschappers van de Universiteit van Bath, die een molecuul hebben gevonden dat de melanoomtumorgroei onderdrukt.
Hoewel het onderzoek zich in een vroeg stadium bevindt, hoopt het team dat hun werk kan helpen nieuwe manieren te ontwikkelen om melanoom en mogelijk andere kankers te bestrijden.
Het team van de afdeling Biologie en Biochemie van de Universiteit van Bath onderzocht een groep ‘lange niet-coderende RNA’s’ (lncRNA’s) met collega’s van het Ludwig Institute for Cancer Research aan de University of Oxford, het Wellcome Sanger Institute en de University of Lausanne , Zwitserland.
LncRNA’s zijn moleculen getranscribeerd uit ons DNA die geen eiwitten maken en waarvan de functies grotendeels onbekend blijven. Men denkt dat de specifieke groep lncRNA’s waarin het team geïnteresseerd was, betrokken was bij kanker.
Uit een groep van 245 lncRNA’s die werden geassocieerd met melanomen, identificeerden ze er een, genaamd Disrupted In Renal Carcinoma 3 (DIRC3), die fungeerde als een tumor-onderdrukker om de verspreiding van menselijke melanoomcellen te blokkeren wanneer ze in laboratoriumexperimenten werden gekweekt. Door gebruik te maken van gen-bewerking om de productie van DIRC3 uit te schakelen, zag het team dat “verankeringonafhankelijke groei” – een kenmerk van kwaadaardige verspreiding van kanker – drastisch steeg met twee tot acht keer.
Verder toonden de wetenschappers aan dat DIRC3 het belangrijkste tumor-suppressor IGFBP5-gen inschakelt, onthullend dat het een rol speelt in de complexe netwerken die de expressie van genen regelen die belangrijk zijn voor melanoomgroei en verspreiding naar andere delen van het lichaam.
De onderzoekers gebruikten de klinische gegevens van The Cancer Genome Atlas om DIRC3-expressie te koppelen aan de resultaten van melanoompatiënten. Ze ontdekten dat melanoompatiënten die hoge niveaus van DIRC3 produceerden, een statistisch significant verhoogde overlevingskans hadden in vergelijking met patiënten die lage niveaus uitdrukten.
De studie is gepubliceerd in PLOS Genetics.
Dr. Keith Vance, van de Universiteit van Bath Department of Biology & Biochemistry, zei: “Hoewel het in een vroeg stadium is, zijn we enthousiast over het potentieel van DIRC3 activerende medicijnen om een nieuwe manier te worden om huidkanker te behandelen. Dit onderzoek zet cruciale stappen in de richting van toekomstige ontwikkeling van therapieën.
“Onlangs zijn grote stappen gemaakt in de behandeling van melanoom. Niet alle patiënten reageren echter op de huidige therapieën en de meeste huidkankers worden in de loop van de tijd resistent tegen geneesmiddelen, dus een nieuwe manier om het te behandelen kan een ander hulpmiddel zijn bij de bestrijding van de ziekte.
“Door te onderzoeken hoe DIRC3 werkt, kunnen we echt beginnen te begrijpen hoe het de verspreiding van melanoom op moleculair niveau in detail blokkeert, en kunnen we geneesbare interfaces en specifieke structuren identificeren die doelwit kunnen zijn voor medicijnen.”
De onderzoekers maken deel uit van het Cancer Research at Bath (CR @ B) -netwerk, dat net zijn 10-jarig bestaan heeft gevierd.
De studie werd gefinancierd door de Biological and Biotechnology Research Council (BBSRC), het Skin Cancer Research Fund en The Royal Society.