Stoppen met roken gaat gepaard met een verminderd risico op blaaskanker bij vrouwen na de menopauze

AMERICAN ASSOCIATION FOR CANCER RESEARCH.

Een grote studie van vrouwen in de menopauze wees erop dat stoppen met roken geassocieerd is met een aanzienlijk verminderd risico op blaaskanker. De belangrijkste vermindering van het risico vond plaats in de eerste 10 jaar na het stoppen, met een bescheiden maar voortgezette afname daarna.

De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift van de American Association for Cancer Research: Cancer Prevention Research.

Auteur: Yueyao Li, MSPH, MD, promovendus bij de afdeling Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Indiana Universiteit in Bloomington.

Achtergrond: Hoewel blaaskanker een vrij zeldzame kanker is, naar schatting 4,6 procent van de nieuwe gevallen van kanker in 2019, “is het de meest voorkomende maligniteit van het urinewegstelsel, met een hoge concentratie aan recidief en significante sterfte," zei Li.

"Roken is een bekende risicofactor voor blaaskanker, maar bevindingen over de relatie tussen de duur van het stoppen met roken en de vermindering van het risico op blaaskanker is inconsistent," vervolgde Li.

Ze voegde eraan toe dat terwijl blaaskanker vaker voorkomt bij mannen maar vrouwen vaak een slechtere afloop hebben, zelfs bij diagnose in vergelijkbare stadia.

In deze studie trachtten Li en collega's de relatie tussen de dosis respons sinds het stoppen met roken en het risico op blaaskanker bij vrouwen in de menopauze, en of het risico onder voormalige rokers zich normaliseerde naar het risico van degenen die nooit rookten, te bestuderen.

Uitvoering: de wetenschappers onderzochten gegevens van Women's Health Initiative, een langdurig nationaal gezondheidsonderzoek van vrouwen na de menopauze. Ze bevatten gegevens van 143.279 vrouwen, die allemaal informatie hadden verstrekt over de vraag of zij ooit hadden gerookt, hoeveel ze hadden gerookt en of ze nog rookten. 52,7 procent van de vrouwen werd gecategoriseerd als "nooit-rokers", 40.2 procent als ex-rokers, en 7,1 procent als huidige rokers.

Resultaten: vanaf 28 februari 2017 hadden de onderzoekers 870 gevallen geīdentificeerd van blaaskanker. De studie toonde aan dat, in vergelijking met nooit rokers, ex-rokers twee keer zoveel kans hadden op blaaskanker en huidige rokers hadden meer dan een driemaal hoger risico.

De onderzoekers voerden analyses uit met behulp van verschillende statistische modellen om de associatie te analyseren tussen jaren na het stoppen met roken en het risico op blaaskanker en om rekening te houden met variabelen zoals onderwijs, ras/etniciteit, BMI en voedingsfactoren. Ze vonden dat de grootste vermindering van het risico plaats vond in de eerste 10 jaar na het stoppen met roken met een daling van 25 procent. Het risico bleef dalen na 10 jaar stoppen, maar zelfs na 30 jaar of langer na het stoppen met roken, bleef het risico hoger bij vrouwen die hadden gerookt tegenover degenen die nooit gerookt hadden.

Echter, in tijd bijgewerkte modellen vonden de onderzoekers dat vergeleken met vrouwen die bleven roken, degenen die stopten met roken tijdens de follow-up een daling van 39 procent van het risico op blaaskanker hadden en het risico bleef na verloop van tijd achteruitgaan.

Commentaar van de auteur: Li zei dat terwijl de biologische mechanismen van de associatie tussen blaaskanker en roken niet bekend zijn, de studieresultaten aangeven dat vrouwen van gelijk welke leeftijd moeten ontmoedigd worden om te roken en zelfs degenen die al vele jaren gerookt hebben er baat bij ermee te stoppen.

"Onze studie benadrukt het belang van primaire preventie (door niet te beginnen met roken) en secundaire preventie (door stoppen met roken) bij de preventie van blaaskanker bij vrouwen na de menopauze," zei Li. "Huidige rokers moeten worden geadviseerd om te stoppen met roken om het risico op blaaskanker te verminderen. "

Studiebeperkingen: Li waarschuwde dat de studie was gebaseerd op vrouwen na de menopauze, dus resultaten zijn mogelijk niet te veralgemenen. Blootstelling aan roken was zelf gerapporteerd.

Financiering: deze studie werd gefinancierd door het National Heart Lung, and Blood Institute, de National Institutes of Health, en het U.S. Department of Health and Human Services van de Verenigde Staten. Li verklaart dat er geen belangenconflicten zijn.

Vertaling: Andre Teirlinck