Hormonale behandeling kan depressies veroorzaken bij mannen met prostaatkanker

EUROPESE VERENIGING VAN UROLOGIE

Mannen die een anti-hormonale behandeling krijgen nadat hun prostaat verwijderd werd, hebben 80% meer kans op depressie dan mannen die deze behandeling niet krijgen. Dit leidt ertoe dat onderzoekers suggereren patiënten die androgeen deprivatie therapie krijgen moeten gecontroleerd worden op post operatieve depressie. Deze studie werd gepresenteerd op het congres van de European Association Urology in Barcelona.

Steeds meer artsen worden zich ervan bewust dat kankerdiagnose en hormonale behandeling leidt tot depressie, gezien de zelfmoordcijfers onevenredig stijgen voor mensen met urologische kankers. Een groep Deense onderzoekers heeft nu aangetoond dat mannen die hormonaal worden behandeld een verhoogde neiging tot depressie hebben.

"De anti hormonale behandeling wordt gegeven om de groei van de tumorcellen onder controle te houden", zegt hoofdonderzoeker dr. Anne Sofie Friberg van de Rigshospitalet in Kopenhagen. "Helaas hebben we ontdekt dat dit ook geassocieerd is met depressie. "

De onderzoekers bestudeerden medische dossiers van 5.570 mannen uit het Deens Prostaat Kanker Register. Ze ontdekten dat 773 van deze mannen na hun operatie werden behandeld voor depressie. Ze ontdekten dat mannen behandeld met anti-hormonale medicijnen, 1,8 keer meer kans hadden op depressie dan mannen die de aanvullende behandeling niet hadden gekregen. De onderzoekers zagen ook na of radiotherapie na radicale prostatectomie was geassocieerd met depressie, maar deze resultaten waren niet eenduidig.

Anne Sofie Friberg zei: "De behandeling voorkomt de productie van androgene hormonen, zoals testosteron. We weten uit andere onderzoeken dat lage testosteron het welbevinden van een man kan beïnvloeden, dus kan het zijn dat beperken van de testosteron productie hetzelfde effect heeft vooral na een belangrijke stress zoals kankerbehandeling.

Het is belangrijk op te merken dat in vergelijking met mannen zonder prostaatkanker de patiënten die worden behandeld met prostatectomie ook een verhoogd risico op depressievertonen. Na de operatie zijn erectiestoornissen en urine incontinentie frequente symptomen.

In geval van recidief en hormonale behandeling kunnen deze symptomen verslechteren en bovendien zijn verlies van eigen lichaamsbeeld en libido vaak voorkomend. Deze behandelingseffecten verhogen waarschijnlijk het risico op depressie. Lage testosteron gehalten kunnen ook rechtstreeks van invloed zijn op gemoedstcentra in de hersenen.”

Maar liefst 25% van de mannen die een radicale prostatectomie ondergaan krijgen een hormonale behandeling. Deze mannen lijken een hoger risico te hebben op het ontwikkelen van een depressie. De reden kan een gevolg zijn van falende operatie, direct veroorzaakt door de hormonale manipulatie, of beide."

Ze merken op dat de definitie van depressie - antidepressivum voorschriften of verwijzing naar een psychiatrische afdeling voor depressie - een mogelijke beperking is van de studie (soms werden antidepressiva voorgeschreven voor andere redenen). Maar de grote aantallen in de studie betekenen dat de resultaten waarschijnlijk robuust zijn .

EAU adjunct-secretaris-generaal voor onderwijs, prof Hendrik Van Poppel (Universitaire Ziekenhuizen van de KULeuven, België) zei: "Dit is een grote studie waaruit blijkt dat behandeling van prostaatkanker andere problemen kan veroorzaken. We moeten ons bewust zijn van dit potentieel.

Als urologen hebben we de verantwoordelijkheid om de patiënt als geheel te behandelen wat pleit voor een multidisciplinaire aanpak van de behandeling van prostaat kanker en de waarde onderstreept van het volgen van evidence-based richtlijnen die ervoor zorgen dat de patiënt een voor hem aangepaste zorg krijgt.”

Dhr. Erik Briers MS PhD (lid van de EAU -richtlijnen commissie voor prostaatkanker) zei: "Deze studie is zeer relevant vanuit het oogpunt van de patiënt en toont opnieuw het belang van de holistische behandeling van prostaatkanker patiënten en het betrekken van psycho-oncologie en sociopsychologie professionals. De zorg voor prostaatkanker patiënten stopt nooit, de gevolgen kunnen erg laat opduiken.”

Vertaling: Andre Teirlinck