Naar de webwinkel Hoofdmenu Privacy Vrijwilligers Therapeuten Leden menu

Muizen met obesitas zijn minder angstig zonder zombie-cellen in hun hersenen

Dick Schrauwen [1]
Mayo Clinic

ROCHESTER, Minnesota - Onderzoekers van de Mayo Clinic [2] hebben samen met een internationaal team aangetoond dat obesitas bij muizen het aantal "zombie" of ouderdomscellen [3] in de hersenen verhoogt. Die senescente cellen [3] kunnen op hun beurt weer in verband worden gebracht met angst.

Wanneer senolytische geneesmiddelen [4] worden gebruikt om zombiecellen te verwijderen, verdwijnt het angstige gedrag. Deze bevindingen zijn verschenen in Cell Metabolism [5].

Senescente cellen zijn precies zoals de naam `zombie` suggereert halfdode cellen die in bepaalde delen van het lichaam achterblijven en daar andere functies schaden. Onderzoek heeft aangetoond dat ze bijdragen aan verouderingsaspecten variërend van osteoporose tot diabetes en spierzwakte.

Onderzoekers weten dat obesitas - zowel bij mensen als bij muizen - verband houdt met een toename van angstgevoelens en andere emotionele problemen. Maar de precieze details van de relatie tussen obesitas en angst bleven onduidelijk.

Met behulp van normale muizen en genetisch gemodificeerde muizen stelde het onderzoeksteam vast dat de zwaarlijvige muizen meer vetcellen ontwikkelden in het hersengebied dat angst regelt. Bovendien zagen ze een significante toename van zombiecellen in die hersenregio.

Het opruimen van die zombiecellen in de twee muismodellen met senolytische geneesmiddelen resulteerde in het verdwijnen van de vetcellen in de hersenen van de muizen en maakte een einde aan hun angstige gedrag. De neurogenese - de normale neurologische celgroei - keerde terug.

Hoe weet je of een muis bang is? Om dat vast te stellen werd een aantal wetenschappelijk gevalideerde tests gebruikt. Een bange muis heeft de neiging om open gebieden in zijn omgeving te vermijden en zich alleen te verplaatsen langs de wanden en hoeken van hun behuizing.

Bovendien gedragen angstige muizen zich anders in doolhoven. Ze presteren slechter, gedragen zich aarzelend en voltooien de test vaak niet. Na verwijdering van de zombiecellen deden de muizen het veel beter ook al waren ze nog steeds zwaarlijvig.

In hun publicatie zeggen de auteurs: "Onze gegevens tonen een verband aan tussen obesitas, cel-veroudering en angstig gedrag en bieden een cruciale ondersteuning voor de potentiële uitvoerbaarheid om obesitas-geassocieerd angstig gedrag te behandelen met het toedienen van senolytica. Voorwaarde is wel dat klinische trials (onderzoek met proefpersonen, DS) deze aanpak valideren."

De auteurs zeggen ook dat er ook meer preklinisch onderzoek nodig is om meer inzicht te krijgen in de achterliggende mechanismen en om te bepalen om welk type zombiecellen het precies gaat.

VERWIJZINGEN

[1] Bewerking van onderstaand persbericht
- https://www.eurekalert.org/pub_releases/2019-01/mc-oml122618.php

[2] Mayo Clinic
- https://www.mayoclinic.org/
- https://health.usnews.com/best-hospitals/area/mn/mayo-clinic-6610451

[3] Ouderdomscellen, senescent cells, zombiecellen
- Cellen die niet meer delen, niet meer functioneren, half-dode cellen
- https://en.wikipedia.org/wiki/Cellular_senescence

[4] Senolytische geneesmiddelen, senolytic drugs, senolytica
- Medicijnen die ouderdomscellen opruimen
- https://en.wikipedia.org/wiki/Senolytic
- https://www.leafscience.org/senolytics/

[5] `Obesity-Induced Cellular Senescence Drives Anxiety and Impairs Neurogenesis`; Mikolaj Ogrodnik en anderen.
- https://www.cell.com/cell-metabolism/fulltext/S1550-4131(18)30745-9

[6] Onderzoeksteam
Onderzoekers van de Mayo Clinic, de Universiteit van Newcastle en anderen, zie ook [5]


Op zoek naar een natuurlijke multivitamine?


 

Disclaimer

Raadpleeg bij medische klachten altijd eerst een arts of medisch specialist. De informatie op deze site is niet bedoeld als vervanging van de diensten of informatie van medische professionals en/of zorgverlenende instanties, noch kunnen bezoekers diagnostische of therapeutische waarde hechten aan deze informatie voor de eigen medische situatie of die van anderen.