Wetenschappers ontdekken mogelijk kankerremmende bestanddelen in koffie

EUROPEAN ASSOCIATION OF UROLOGY

Het is voor het eerst dat wetenschappers bestanddelen in koffie hebben vastgesteld die de ontwikkeling van prostaatkanker zouden kunnen remmen. Dit is een pilotstudie, uitgevoerd op medicijn-resistente kankercellen in celculturen, en in muismodellen; het is nog niet getest op mensen. Hun studie werd gepresenteerd tijdens het European Association of Urology congres in Barcelona, na publicatie in het wetenschappelijke vakblad The Prostate (in dit persbericht staat aanvullende informatie).

Koffie staat bekend als een complexe mix van bestanddelen met zowel positieve als negatieve invloed op onze gezondheid. Steeds vaker wordt aangetoond dat het drinken van bepaalde soorten koffie in verband staat met een vermindering van bepaalde kankersoorten, inclusief prostaatkanker. Japanse wetenschappers hebben nu het effect van twee in koffie gevonden bestanddelen - kahweol acetaat en cafestol - onderzocht op kankercellen en in proefdieren, waardoor de groei geremd werd in cellen die resistent zijn tegen algemene antikanker medicijnen, zoals Cabazitaxel.

In eerste instantie testten de onderzoekers zes bestanddelen, die van nature in koffie zitten, op de vermenigvuldiging van menselijke prostaatkankercellen in vitro (petrischaaltje). Ze ontdekten dat de met kahweol acetaat en cafestol behandelde cellen langzamer groeiden dan controlecellen. Daarna testten ze deze onderdelen op 16 muizen met getransplanteerde prostaatkankercellen. Onder deze muizen waren 4 controlemuizen, 4 werden behandeld met kahweol acetaat, 4 met cafestol, en de resterende 4 muizen werden behandeld met een combinatie van kahweol acetaat en cafestol.

Onderzoeksleider Dr. Hiroaki Iwamoto (Department of Integrative Cancer Therapy and Urology, Kanazawa University Graduate School of Medical Science, Japan, hoofd auteur van het onderzoek) zegt:

“We zagen dat kahweol acetaat en cafestol de groei van kankercellen in muizen afremde, maar de combinatie leek synergetisch te werken, met als gevolg een behoorlijk tragere tumorgroei dan bij onbehandelde muizen. Na 11 dagen waren de onbehandelde tumoren ca. 3,5 keer groter dan hun originele volume (342&), terwijl de tumoren in de met beide componenten behandelde muizen maar iets meer dan 1,5 keer groter waren (167%) dan het beginformaat.

“Het is belangrijk om deze uitkomsten in perspectief te zien. Dit is een pilotstudie, dus het laat zien dat het gebruik van deze bestanddelen wetenschappelijk haalbaar is, maar nader onderzoek nodig heeft; het betekent niet dat de uitkomsten al toegepast kunnen worden op mensen. Ook vond de groeireductie plaats bij getransplanteerde tumorcellen, niet zozeer bij aangeboren tumorcellen. Maar het laat wel zien dat deze bestanddelen effect blijken te hebben op medicijn resistente prostaatkankercellen onder de juiste omstandigheden, en dat ook hier nader onderzoek nodig is. Op dit moment overwegen we hoe we deze uitkomsten op grotere schaal zouden kunnen testen, en daarna bij mensen.”

Kahweol acetaat en cafestol zijn koolwaterstoffen, van nature aanwezig in Arabica koffie. Het proces van koffiezetten is van invloed op het feit of deze bestanddelen in de koffie aanwezig blijven na het brouwen (zoals bij espresso), of dat ze verdwijnen (zoals bij filteren).

Professor Atsushi Mizokami (Department of Integrative Cancer Therapy and Urology, Kanazawa University Graduate School of Medical Science, Japan) voegt toe:

“Dit zijn veelbelovende ontdekkingen, maar het is niet de bedoeling om onze koffieconsumptie te veranderen. Koffie kan zowel een positieve als negatieve invloed hebben (het kan bijvoorbeeld hoge bloedruk verergeren), dus we moeten nog meer onderzoek doen naar de mechanismen achter deze uitkomsten, voordat we aan klinische toepassingen kunnen denken. Maar als we deze resultaten kunnen bevestigen, zouden we kandidaten kunnen hebben voor de behandeling van medicijnresistente prostaatkanker.”

In een onafhankelijk commentaar zegt prof. Zoran Culig (Professor of Experimental Urology, Medical University van Innsbruck):

“Dit zijn interessante uitkomsten. Ik verwacht dan ook dat deze eerste resultaten onderzoekers zullen motiveren om meer recent ontwikkelde modellen te gebruiken, zoals van patiënten afgeleide xenotransplantaten die de androgeenreceptoren aantonen. Zulke experimenten zullen vermoedelijk een definitief antwoord geven als het gaat om het toekomstperspectief van dit soort behandelingen.”

Vertaling: Ellen Lam