Depressie omgekeerd bij mannelijke muizen door het stimulerende gen, dat helpt neuronen (zenuwcellen) op te wekken

MEDICAL COLLEGE OF GEORGIA AT AUGUSTA UNIVERSITY

Het rechtstreeks activeren van een gen dat belangrijk is om prikkelingsneuronen te stimuleren en in verband gebracht is met zware depressie, kan helpen om de klassieke symptomen zoals sociale afzondering en verlies van interesse, tenminste bij mannen, om te keren, rapporteren wetenschappers.

Zij keken naar de prefrontale cortex, een hersengebied, dat betrokken is bij complex gedrag zoals planning, persoonlijkheid en sociaal gedrag en het is bekend dat het een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van een zware depressie. Ze constateerden ook, dat door het inactief maken van het SIRT1-gen in prikkelings-neuronen er symptomen van depressie werden teweeggebracht bij mannelijke muizen, vermelden ze in het tijdschrift Molecular Psychiatry.

Als, net als in werkelijkheid, stress de niet directe gen-manipulatie depressie veroorzaakte, keerde een drug, die SIRT1 activeerde, de symptomen in mannelijke dieren om, zegt moleculair gedragsneuroloog, Dr. Xin-Yun-Lu.

“Het heeft een depressie onderdrukkend effect”, zegt Lu, de auteur van de researches, professor van het Department of Neuroscience and Regenerative Medicine aan the Medical College of Georgia at Augusta University en Georgia Research Alliance Eminent Scholar in Translational Neuroscience.

Dat betekent, dat drugs, die SIRT1 én de gebruikelijke hoge levels van deze prikkelingsneuronen activeren, een effectieve therapie kunnen zijn voor sommigen met een zware depressie. Zware depressie is een van de meest voorkomende mentale stoornissen in de US en raakt bijna 7 procent van de volwassenen, volgens het National Institute of Mental Health. Het aanzetten van de prikkelingsneuronen is zeker verminderd bij depressie en de neuronen communiceren niet zoals ze zouden moeten doen. Het is alsof ze afgesloten zijn. Problemen zoals manisch gedrag en aanvallen anderzijds, wijzen op bovenmatige werking, aldus Lu.

Het is moeilijk om opgewekt te worden zonder energie en een ander bekende rol van SIRT1 in de hersencellen is het reguleren van de ‘cel-krachtcentrale’ van de cellen, de zogenaamde mitochondria. De wetenschappers ontdekten dat het uitschakelen van SIRT1 bij de mannetjes, tenminste de prikkelingen van deze normaal gespannen neuronen beïnvloedde door het aantal cel-krachtcentrales en de afgifte van de genen betrokken bij energiecentrales te verminderen.

De depressieve gedragingen die ze als gevolg zagen, zijn een andere indicator van het belang van SIRT1 in het gebied van stemming regulering en hoe er zonder deze gen onvoldoende opwinding van de cellen is.

Dat was de uitslag van door stress veroorzaakte depressie bij mannelijke muizen toen ze SIRT1, dat door stress was uitgeschakeld, activeerden.

Ze vermeldden hun verrassing over het gebrek aan effect bij de vrouwtjes muizen, aangezien de SIRT1 variant het eerst was ontdekt tijdens een grote gen-studie van depressieve vrouwen. Ze vermoeden fysieke verschillen in dit voorste gebied van de hersenen, zoals verschil in het aantal neuronen en synapsen tussen mannen en vrouwen, die kunnen helpen de verschillen tussen de seksen vonden, te verklaren. Lu is al aan het kijken of ze soortgelijke ongelijkheden in de hippocampus kan vinden, wat een ander gebied is in de hersenen, die belangrijk is bij depressie zowel als bij andere aandoeningen, zoals de ziekte van Alzheimer.

Toch vertonen depressieve muizen en mensen hetzelfde gedrag, zegt Lu, wat een verzwakt vermogen om plezier te voelen omvat, anhedonie genaamd. Dus gebruikten ze de grote voorkeur van muizen voor zoet, sucroseoplossing als een manier hun depressie te peilen. “Je geeft hen een keus en ze zullen dat drinken”, zegt ze. “Maar als je ze opwindt, verliezen ze niet noodzakelijk hun voorkeur, maar het vermindert hun interesse. Mannetjes gaan ook aan hun sociale karakter voorbij en worden eenlingen. Ze verliezen zelfs hun interesse in seks en het snuffelen aan de vrouwelijke feromonen”.

Lu, die ook farmacoloog is, neemt zich voor om naar bestaande drugs te kijken, inclusief sommige oudere drugs, die nooit gebruikt zijn tegen depressies, om te zien of er zijn die effect hebben op SIRT1 zoals de onderzoekdrug, die zij gebruikten. Depressie is in het algemeen beschouwd te worden veroorzaakt door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Lu zegt, dat sommige individuen waarschijnlijk geboren zijn met de SIRT1 variant, die ontdekt werd in de genoom-brede associatie onderzoeken, welke hen zal doen neigen naar depressie, hoewel omgevingsfactoren ook mee moeten spelen om een depressie te kríjgen. Ze schrijft dat de SIRT1 variant waarschijnlijk zeldzaam en eerder geassocieerd is met depressie dan als veroorzaker.

Van de prefrontale cortex is bekend, dat het een rol speelt in emotionele reacties en betrokken bij de controle over neurotransmitters, zoals serotonine, die essentieel zijn om de gemoedstoestand te bepalen. De ernst van depressie hangt samen met de graad van inactiviteit van dat hersengebied, schrijven Lu en haar collega’s.

Een onderzoek van 2015 in de krant Nature meldde genoom-brede onderzoeken van 5.303 Chinese vrouwen met ernstige depressieve stoornis en 5.337 controles die een variant identificeerden van de SIRT1 gen als een van twee varianten geassocieerd met de stoornis. Die wetenschappers repliceerden deze uitkomsten later bij mannen,

Lu meldt dat de magie van de vondst in de vrouwen in de grote menselijke studie waarschijnlijk plaats vond, door de aanhoudende ernst van de ziekte en het feit, dat al de vrouwen van een gelijksoortig gebied waren.

Vertaling: Loes Vink