Word je hormoonsysteem gehackt door water- en frisdankflessen?

Dick Schrauwen [1]

Niet-gereguleerde inerte ingrediënten in plastic flessen verstoren de functies van het menselijke endocriene systeem, de klieren die hormonen produceren die vrijwel elke lichaamsfunctie regelen.

Dit is een verhaal over de hebzucht van bedrijven, de laksheid van federale toezichthouders en een nieuwe bedreiging voor de volksgezondheid: hormoonontregelaars. Wat zijn die hormoonontregelaars? Wat hebben die met ons en ons dagelijks leven te maken? Schuilt er gevaar in zoiets banaals als plastic flessen?

Dit weekend kregen vrijwilligers voor het jaarlijkse festival van de Hallockville Museum Farm de opdracht om hun eigen hervulbare flessen mee te nemen die ze konden vullen met de water-bijvulstations op het festival. Dit onder het motto: ‘We gaan groen! Stop de plastic soep in de oceaan!'.

Verder heeft San Francisco Airport de afgelopen week de verkoop van plasticflessen in hun terminals verboden. Dat verbod maakt een einde aan de verkoop van meer dan 10.000 plasticflessen per dag. Verminderen van de hoeveelheid plastic in het milieu is hun missie. Maar dient hun ingreep wellicht ook een ander, verborgen doel?

De National Coalition Against the Misuse of Pesticides - een lobby-organisatie voor de bescherming van consumenten - heeft herhaaldelijk bij de Amerikaanse Environmental Protection Agency [9] aangedrongen om verpakkingen van producten te testen op hormoonontregelaars. De EPA heeft deze verzoeken stelselmatig genegeerd.

Laten we hormoonontregelaars eens onder de loep nemen. Hormoonontegerelaars zijn chemicaliën in verpakkingen die uitlekken in wat we eten en drinken en daardoor - bijvoorbeeld - onze eetlust verstoren waardoor we te veel eten en te zwaar worden. Laten we ook eens beter kijken naar hormonen. Hormonen worden aangemaakt door klieren. Hormonen zijn chemische koeriers die veel processen in ons lichaam aansturen. Zo regelen hormonen ons energieniveau, onze slaapcycli, ons humeur, onze eetlust, onze stoffenwisseling en nog veel meer.

Al deze verschillende hormonen vormen een soort natuurlijke supercomputer: het endocriene systeem. De kwaadaardigheid van hormoonontregelaars schuilt erin dat ze ons endocriene systeem hacken. Hormoonontregelaars vermommen zich als echte hormonen en veroorzaken daardoor dat de echte hormoonberichten geblokkeerd worden zodat het endocriene systeem zijn werk niet goed kan doen.

Deze endocriene verstoorders in hun listige vermomming gaan snel te werk, net zoals echte computerhackers. Ze vertroebelen ons denken, jagen hongergevoel aan, beuken in op ons energieniveau en vertragen de stoffenwisseling. Soms vallen ze zelfs onze gewrichten aan.

De website van de National Resources Defense Council [2] en de Tellmewhyfacts-website [3] leren ons dat hormoonontregelaars in talloze huishoudelijke artikelen en agrarische producten voorkomen: in voedingsmiddelen, tapijten, meubels, cosmetica, kleding, pesticiden en zelfs in kassabonnen. De grootste boosdoeners zijn kunstofverpakkingen en daarbinnen vooral plastic water- en frisdankflessen.

Als deze hormoonontregelaars zo schadelijk zijn, waarom zijn ze dan toegestaan? ? Waarom worden ze massaal toegepast? Deze herhaaldelijk gestelde vragen weigert de EPA te beantwoorden.

De Nationale Coalitie tegen het misbruik van pesticiden heeft een onderzoeksrapport [4] uitgebracht over een aantal giftige, "inerte" ingrediënten die we aantreffen in pesticiden en plastic flessen. Toch weigert de EPA ze te reguleren. De organisatie weigert zelfs om te eisen dat die stoffen orden vermeld op productetiketten en verpakkingen. Barbara Dale [5] meldt dat de EPA op onverklaarbare wijze alle onderzoek naar deze en vele andere schadelijke stoffen in verpakkingen heeft stopgezet [6] ondanks een reeks van mandaten van de Amerikaanse volksvertegenwoordiging (congress) voor dergelijk onderzoek.

Experts van de chemische en plasticindustrie en de meeste onafhankelijke wetenschappers hebben verzekerd dat plastic waterflessen bedoeld zijn voor vloeistoffen bij kamertemperatuur. Ze erkennen het gezondheidsrisico bij warme vloeistoffen en als zulke flessen worden ingevroren. Hun aanbeveling: een plastic fles is bedoeld voor water, doe er dus niets anders in.

Maar hebben de fabrikanten van plastic flessen en de waterbottelaars ons ook niet verteld dat het type plastic met het gevaarlijke BPA veilig was totdat bleek dat deze stof doordrong in de inhoud? Maar maak je geen zorgen. Het gebruik van BPA in kunststof werd ongeveer 10 jaar geleden stopgezet. Ze wijzen er nu op dat het nieuwe, geavanceerde plastic, polyethyleentereftalaat (PET), al deze uitlekproblemen heeft opgelost. PET is nu de standaardverpakking voor water, frisdrank, ijsthee, sap, enzovoorts.

Is het niet interessant hoeveel de industrie heeft verdiend met de verkoop van de oude schadelijke BPA-flessen? Is het niet interessant dat tal van academische en particuliere onderzoekers ons op het hart hebben gedrukt dat BPA-plastic veilig was? Pas toen het bewijs voor de gezondheidsrisico's van BPA-plastic onweerlegbaar bleek, schakelden ze om naar PET. Moeten we er nu op vertrouwen dat ze het goed hebben met PET? En dat PET wel veilig is?

Absoluut niet. Althans niet volgens een onderzoek [7] dat kort na de wijdverbreide introductie van PET-plastic werd gepubliceerd. Volgens de Amerikaanse National Library of Medicine van de gezaghebbende National Institutes of Health werden schadelijke niveaus van hormoonontregelaars aangetroffen in mineraalwater gebotteld in het hoog aangeschreven PET. Deze hormoonontregelaars hadden de effecten van oestrogeen en andere hormoonimpulsen.

Desondanks is het onderzoek naar het gehalte aan hormoonontregelaars in flessen helemaal gestopt. En de EPA blijft daverend stil. Zelfs over zoiets eenvoudigs als een waarschuwingslabel.

Laten we geen dwingende vragen over het hoofd zien over de te lang geaccepteerde risico’s van onze onze cultuur die in de ban is van de `plastic-flessen-gekte`. Het is algemeen bekend is dat flessenwater dat is blootgesteld aan hoge temperaturen ongeschikt is voor consumptie. Maar we stellen geen vragen over de temperatuur bij het transport. Hoelang staan ??dozen met flessenwater in geparkeerde vrachtwagens of op zonovergoten losplatforms? Hoe hoog kan de temperatuur dan oplopen?

De oude Romeinen, toen de meest geavanceerde beschaving, waren - net als wij nu met ons plastic - trots op hun ondergrondse distributie vanaf waterputten naar huizen en openbare fonteinen. Ze wisten weinig van de verwoestende gezondheidseffecten van lood en andere metalen die uit hun zorgvuldig ontworpen pijpen en kookgerei in het drinkwater en hun bereide gerechten lekte. De voortdurende loodvergiftiging bleef generaties lang onopgemerkt maar de gezondheidseffecten waren wijdverspreid en brachten uiteindelijk aantoonbaar een rijk ten val [8].

Deze Romeinse tragedie ging vooraf aan de huidige ellende door de loodvergiftigde drinkwatervoorziening in Flint, Michigan [10]. Hoe lang werd verontreinigd drinkwater daar - vol vertrouwen - als onmogelijk beschouwd?

Hebben we het moment bereikt om plastic flessen helemaal te vermijden? Hebben de luchthaven van San Francisco en de Hallockville Museum Farm slechts het juiste idee voor slechts een deel van de redenen? Heeft de verdacht niet-reagerende EPA wellicht een te gezellige relatie met de kunststofindustrie - zoals al eerder is gebeurd?

Wellicht is het nu de tijd om niet alleen flessenwater te boycotten maar alle in plastic verpakte drankjes. Wat weten we van de extreme omstandigheden die deze producten doormaken voordat ze ons huis bereiken?

Laten we de parallel maken met de steeds groter wordende gesel van opioïden. Big pharma verdiende miljarden met het gevaar voor miljoenen, terwijl de Food and Drug Administration ons - door opzet of incompetentie - in de steek liet. Gezond verstand wijst naar de kliek van de kunststoffen- en chemische industrie die winst maakt met hun massaal gebruikte producten waarvan de schadelijke stoffen in de dranken en voeding lekt van de goedgelovige consumenten die we zijn.
Verwijzingen

[1] Oorspronkelijk opiniestuk (column)
- https://riverheadlocal.com/2019/08/25/are-your-water-and-soda-bottles-hacking-into-your-bodys-hormone-system/

[2] National Resources Defense Council website
- https://www.nrdc.org/search?search=endocrine+disruptors

[3] Tellmewhyfacts-website
- https://tellmewhyfacts.com/

[4] Research report (National Coalition Against the Misuse of Pesticides)
- https://www.beyondpesticides.org/assets/media/documents/Inert%20Ingredients%20in%20Organic%20Production.FULLreport.final.pdf

[5] Barbara Dale
- https://www.linkedin.com/in/barbara-dale/

[6] EPA heeft alle onderzoek stopgezet. Is dat zo?
- https://www.epa.gov/endocrine-disruption/endocrine-disruptor-screening-program-edsp-overview?fbclid=IwAR0qAl1lChIbMyctbaqPNvJeVGzBVJMbcuJDK8TKej3P1KPPOLSOwYP0VGc#tab-2
- https://www.epa.gov/endocrine-disruption/endocrine-disruptor-screening-program-edsp-21st-century
- https://www.epa.gov/endocrine-disruption/how-does-epa-use-information-endocrine-disruptor-screening-program

[7] NIH-NLM-onderzoek
- https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs11356-009-0107-7

[8] Zie: Jerome Niragu, 1983 New England Journal of Medicine
- https://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJM198303173081123

[9] EPA
- https://epa.gov

[10] Verontreinigd water in Flint
- https://en.wikipedia.org/wiki/Flint_water_crisis

© Story copyright 2019, East End Local Media Corp. Reprinted by permission.
https://riverheadlocal.com/

September 2019